2140 resultaten.
Verborgen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 230 opengevouwen aandient
om het gedrukte nieuws te openbaren
het regent letters vol ongeloof
en afschuw over hoe onveilig de wereld
is heel ver weg maar ook dichtbij
zijn onzichtbare grenzen overschreden
blijft de pijn voor nu verborgen
daar het brein dit nog niet bevatten kan
kleurt het witte kant voorzichtig rood
en hoor ouderharten huilen…
Verbonden
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 343 Vliegen zonder vleugels,
huilen zonder traan.
water zonder druppels
maar geliefd door jouw bestaan...
Zinnen zonder woorden,
ruzie zonder gevecht.
De dagen zonder nachten,
maar jouw liefde zo puur en echt....
Geen gevoel zonder einde,
maar intens als een nieuw begin.
De passie van de liefde,
op de dag dat ik je bemin.…
geheel het leven
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 360 kan je alles betasten
zoals een blij vers
of een gebroken vijver
waarin woorden zijn verdronken
het fluitje van de winter
dat met stille tonen
de brok in mijn keel overneemt
kan je
wanneer ik huil
en de dag te donker is
jouw hand leggen op de mijne
tot leven brengen
zonder wijzer en woorden worden
mij tegemoet
in een witte winterochtend…
samen zijn wij niet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 268 en mensen huilen voor mij, want
ik toon totaal geen verdriet.
( schande )…
dus danst ze
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 234 omdat muziek haar liefde is
ze zich kan laten gaan
blikken van mensen doen haar
niet blozen
muziek is als haar geliefde
het laat haar lachen
huilen, dromen
hij kijkt naar haar
dus danst ze ( onbevangen )
zoals een ander kan vertellen zo
verhaalt zij met haar lichaam
ze weet dat muziek en dans haar
ware passie zijn
als het licht…
Vol tederheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 390 Een intens boeiende belevenis,
soms ook wel schrikwekkend
-daar niet van-
ze slaan dan maar
met overgave aan het huilen.
Totdat goedmenende reuzen,
wij allen dus, ze troosten,
aan het lachen brengen,
beschermend de handen
op hun hoofdjes leggen,
ze in de armen nemen
en hun namen noemen,
vol tederheid.…
Te moeilijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 220 ’t Was op een bijbelkring,
het ging over vergeving,
één van de mannen traande
ik kan het niet, het heeft te diep geraakt,
hij had de oorlog meegemaakt.
’t Was in een kringloopwinkel,
men sprak over vergeving,
je weet toch wat er in de Bijbel staat,
de vrouw barstte in huilen uit,
ze was haar hele jeugd misbruikt.…
Wat ik je wens
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 920 Een plekje om te schuilen
Dat je niet meer rennen hoeft
Nooit meer stille tranen huilen moet
Die van blijdschap dan weer wel
Jezelf te kunnen zijn
Nooit meer hoeft te twijfelen
Aan wie of wat je bent
Want van binnenuit is het zo goed
Handen die je vast kunt houden
Om te delen, warm en zacht
Heel veel zonlicht dat zal schijnen
Geen kou…
Open verbinding
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 De pijn, het niet verwerkte
Verdriet zit opgeslagen in
Het gesloten hart -
Het oog wil wel huilen,
Maar de traan laat zich
Niet gebieden,
Vindt nog niet
De weg naar jou,
Tijd moet eerst vervloeien,
Een weg banen tussen ons twee,
Dan pas kunnen we weer
Tot elkaar komen
In ongesproken woorden
Die meedrijven met de
Nieuwe…
Pastorale
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 242 we lachen tot we huilen
om alles wat ooit komen zal,
om alles wat ooit was.…
Dromerijen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 In het schijnsel van vroege maan,
dansen silhouetten tussen vermoeide bomen
waar wolven huilen en durven te komen,
dan bront mijn stille waan
Bij het dwalen door het leven.
Eén bewegen waardoor spiegels breken
en het gelaat smeekt om te vergeven
door alles met liefde te strelen.…
achtervolgd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 hij ziet de bergketen de zee grijs
en donker hij ziet de sterren in
de zwarte lucht hij hoort wolven
huilen naar de maan
hij ziet de levenloze vrouw elke
nacht ziet hij haar opengesperde
ogen de geluidloze mond hij denkt
aan haar weerloze handen
op de donkere vloer van de cel
ligt zijn bril en er is zijn gezicht
dat in de duisternis…
Verliefd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 110 Ik wil met jou huilen,
ik wil met jou lachen.
Maar ik ben helaas niet bij machten,
je te vertellen hoeveel ik van je hou.…
dikke knuffel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 leugens
ik wil dat het leugens zijn
die over jouw gezondheid
mij de waarheid vertellen
pijn
ik noem het pijn
wat jouw waarheid mij vertelt
van afscheid dat komen gaat
deze waarheid doet pijn
pijn die ik enkel verdraag
dankzij houvast van verbinding
in van jou gekregen vriendschap
de waarheid en de pijn
huilen tranen van verdriet…
Ik mis je steeds meer!
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 211 Dan moet ik huilen,
als ik denk aan de momenten
Dat we tegen elkaar zeiden;
"Ik hou van jou!"
Soms zijn er ook momenten dat ik moet lachen,
als ik mezelf betrap dat ik onwijs veel lijk op jou
Vooral bij het maken van grappen
zelf het hardste lachen
of ze nu grappig zijn
of best wel flauw!
Hahaha.…
Zomaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 88 zomaar wat kleuren
gegooid op het schildersdoek
zomaar wat emoties
neergesmeten op de grond
zomaar wat gevoelens
gegooid tegen de muur
gewacht op de opluchting
die verborgen bleef
verborgen in de ziel
van de mens
die niet kan zeggen
wat in hem leeft
niet op papier
niet op het doek
niet in het gesprek
de mens
die niet kan huilen…
Als
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 58 als
je niet meer wilt weten
wat ik voel
ik het niet meer zie
zoals jij het ziet
als
je niet meer luistert
naar wat ik vertel
ik niet meer wil horen
wat je zegt
als
je wegloopt
wanneer ik huil
ik je dan laat gaan
als
we nooit meer
samen praten
we elkaar los
moeten laten
als
het nooit
meer is zoals het was
ook nooit meer…
Het paradijs
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 38 het schaduwde
te veel in de
laatste winterse
contrasten nog
overheerste het
koud bleke licht
waar wind water
pegelde en deed
huilen terwijl er
zachte warmte
zonder bewolking
werd verwacht
lente verjaarde
in groen met
minimale bloei
toch zal zij in de
herfst rijpen omdat
de zaden begrijpen
dat overleven
het enige is dat telt…
Als ik de tijd kon keren...
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 2.172 Als ik de tijd kon keren
Zou ik dat doen
Ik zou met je lachen en met je huilen
Leuke dingen moet je doen..
En dan.. ooit.. op een dag..
Wil je niet nog eens bij ons weg...
Als ik de tijd kon keren..
Zou ik dat doen....
Dan kon je me van alles leren...
En me beschermen....
En dan.. ooit.. op een dag..…
Eb en vloed
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 1.662 Sporadisch vallen tranen
Als herkenning
Op mijn pad
Veel draag ik mee
Op mijn schouders
Naar de zee
Zonder tussenpozen
Zonder rust
Hoop ik daar verdriet te lozen
En dat de zee mijn leven sust
Zij zal een meter stijgen
Door het huilen dat ik doe
En ik zal mijn schouders strelen
En ik zal voelen: ik ben moe
Dan voel ik zeewind…
Requiem Eternam
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.712 wie spreekt er van geborgenheid
als mijn bed een grafkuil is
gevuld met de karkassen
van lang gestorven dromen
levend zijn ze niet, maar
vergeten evenmin
en soms trekken ze me ruw
in die diepte waar ze wonen
en met de jaren groeit het
tot een klagend massagraf
waar ik enkel nog kan huilen
om de dromen die ik doodde
wie durft er nog…
Los van jou
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 1.303 Ik geef mijn dromen mee
Aan het grofvuil
Beloof mezelf de belofte
Dat ik nooit meer om je huil
Begraaf mijn hoop en verlangens
Diep onder de grond
Laat ze daar, wortelschietend
Met alles wat ons ooit bond
Ik laat mijn liefde doven
Heb me er zo hevig aan gebrand
Laat me niet meer misleiden
Eindelijk wint mijn verstand
Mijn herinneringen…
Triest
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.034 Ik huil tranen
van eenzame lust
woel lakens wit.
Kou bevangt
mijn dwarse ziel
een togende pijn.
Zij zag me,
kwam tot mij
en overwon.
Ik droom niet meer
de slaap krimpt
mijn zelfbesef.
Wat ik heb verwacht
heeft me niet gered
maar onthutst verlaten.
Op de verre kust
van stil verlangen
strandt mijn waan.…
Op de tafel stond geschreven
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 2.249 Met lippenstift had jij geschreven
in paars violet dat jij moest gaan
Onze verhouding hield jou klein
Begon te huilen met mijn armen
op het tafelblad, mijn hoofd erop
Juist op dat moment vroeg ik me af
wat voor hout er was gebruikt
welke boom er was omgezaagd, en
als de boom er niet geweest was
Van diep binnenin begon gelach
botten versplinterend…
Ik wacht op het volgende gevecht
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 742 "Loop naar de hel, jij trut,
get lost, ga uit mijn ogen"
"Donder zelf op loser,
laat mij met rust"
De volgende dag zie ik
haar huilen,
maar medelijden heb ik niet.
Want hij huilt ook,
waarom doen ze elkaar zo'n verdriet?
Nu is het weer goed,
en is er weer rust,
maar lang zal het niet duren.
Ik wacht op het volgende gevecht.…
Als een engel uit de hemel
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.517 uit de hemel
kwam je binnen in mijn leven
liet je me zien wat liefde is
wist je me vertrouwen te geven
Als een engel uit de hemel
heb je mij gelukkig gemaakt
door jou en je prachtige zoon
is mijn hart liefdevol aangeraakt
Als een engel uit de hemel
kan ik bij jou altijd schuilen
als het allemaal teveel wordt
mag ik op je schouder huilen…
Eenzaam
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.672 Ik kijk naar buiten
alles is somber
de wereld lijkt te huilen
mensen lopen over straat
iedereen lijkt eenzaam
eenzaam zoals ik
ik voel de tranen komen
het lijkt net of ik stik
ik voel een brok in mijn keel
nee, ik wil niet meer
ik wil niet meer leven
het lijkt of de druppels me begrijpen
ze blijven maar vechten en strijden
alsof ze strijden…
Groen II
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 1.068 Steeds als zij lacht
lacht mijn zijn
Steeds als zij spreekt
hoor ik liefde
Steeds als zij kijkt
zie ik het groen
van mijn ziel
in haar ogen weerspiegelen
Steeds als zij kust
proef ik hemelvruchten
Steeds als ik haar lichaam zie
huil ik groen onervaren
Steeds als ik bij haar ben
haar in mijn armen sluit
haar bemin
tart ik het groene kind…
Verdriet
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.668 vast
Achter lange tralies
Verstopt achter de muren
Vluchtend voor de pijn
Mijn verdriet is weg
Niet meer goed te vinden
Verblind door stralend daglicht
Bang om vrij te zijn
Mijn lach is ver te zoeken
Als regen in een droogte
Niet bang om soms te neppen
Dus doet er ook niet toe
Leef onder grote bomen
Schuil ik voor de waarheid
Wil huilen…
een dag te donker
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 544 wat blijft er van me over
als er niemand is
om te delen
ik ben niet meer
dan de onbekende minnares
van een sneeuwloze winter
die ver ginder ver
de diepe ouderdom
van wij samen wij
naar de verste horizonten fluistert
waar ik huil om
het licht leven lichter
en de taal die zo
zwier zwaai zwierend
meer werd gevoeld
dan begrepen…