6671 resultaten.
Ik mis je
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.783 Ik kus de mist
en mis de kust
Uren van afscheid
Liepen uit tot een
dag.
Woorden zijn er,
maar hebben geen
zin.…
Koppig
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 11.549 Afscheid van koppigheid,
die eigenschap toegeven.
Ik hoop met heel mijn hart
dat ik dat ooit nog mag beleven...…
Wat niet meer bestaat
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.547 Ongebroken wit wou ik zien
zolang ik hoopte
maar
zwijgend zag ik de
vernietigende kleuren in je ogen
die
je woorden verbrandden
en alleen
ongewenst
as
achterliet
in de
schaduw
van ons
gebroken
afscheid.…
zonder haast
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.007 je kus
is een zon
een zonnebloem
in het licht ontluikend
middaguur
een beetje afscheid
van je blik, verrassend weer
ik zing
het gedicht dat je streelde
mijn borsten iets
mooier
lieflijk langzaam
van vinger tot duim…
doorlopend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 954 weer een steen
en onherroepelijk
nu de zomer twijfelt
om nog wat te blijven
het afscheid uit te stellen
wordt jouw naam hier toegevoegd
niet ver
van andere geliefden
ruimschoots al aanwezig
en gewend aan nieuwelingen
aan mijn voetstap, ingehouden
maar toch ferm…
Nu
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.048 Dwingend duwen
Gelaten ontvangen
Het afscheid van toen
Is de aanvaarding van nu.…
Nooit weggeweest
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.038 Mijn Vriend
is weer terug
terug
van nooit weggeweest
ben blij
dat hij weer hier is
ben blij
dat hij steeds hier was
zo mis ik het afscheid
en zie ik uit naar zijn komst
We begroeten elkaar
in een altijd hier.
Mijn Vriend
is weer terug.…
Vol gratie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 hebt je vleugels geschikt
met wat over was
van je verenpracht
wist je klaar
voor de lange reis
al vele jaren voorbereid
in afscheid ben je uitgewuifd
vol gratie vloog je naar de zon
keek nog een keer vluchtig om…
elke dag ga ik dood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 443 de avond valt
en ik in slaap
elke dag bijna dood
doch, heel snood
wakker ik mij
de volgende dag aan
om er toch maar
voor te gaan
elke dag ga ik dood
afscheid in de dop
eens sta ik niet meer op…
Dat ik op je wacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 268 Leven dat zal blijven stromen
Nadat de zon over jouw bestaan
Is ondergegaan -
Ons afscheid hard
En onverbiddelijk,
En toch vertrouwen we
Op het licht dat altijd
Terugkeert, ook na
De langste nacht -
Weet dan, dat ik
Zoals altijd op je wacht…
Mortuarium
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 114 Hier versterft het licht met de stilte
het ruikt muf
hier liggen zij voor wie het laatste uur
al had geslagen
hier wachten zij op een afscheid
één dezer dagen
jij gaat naar huis
om de geur van je handen te pellen.…
vooralsnog
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 400 toch nog éénmaal
een gedicht geschreven
over het bulderen
van een laatste lach
het galgenmaal tot
het dessert verslonden
zo nam ik een voorschot
op het naderend afscheid
en kwam er in de schemering
van een laat seizoen de berusting
over het ongewenst vertrek…
Oneindig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 637 Hoe de man
dichter na het einde
steeds weer de dood
beschrijft
die dood in zijn gedicht
naar adem snakt
de laatste keer dit keer
geen afscheid
want hij zwijgt
niet meer
eerder
ging het hem beter af…
Koude warme hand
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 252 Het is stil vandaag
bij de uitvaart
velen kunnen
pas achteraf
afscheid nemen
van de doden
alleen de vogels
blijven zingen
als eerbetoon
voor het leven
de lente kwam en ging
maar de zomer overwon…
nu
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 121 Het afscheid van toen
is de aanvaarding van nu.…
in vaag bewegen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 430 ik zoek
je blik
je hand
je lijf
na een
afscheid voor
heel even
in vaag
bewegen
kom ik je
soms tegen
dwalend
zonder plaats
bepalend
waar ben
je toch
ik mis
je hart
je stem
je oogopslag
ik voel je nog…
stel dat het voelbaar wordt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 115 vraag niet
waarom ik wegga
de wind vraagt toch
ook niet aan het gras
waarom het niet
op zijn plaats blijft
denk niet
dat je na een
schipbreuk midden
op zee land ziet
afscheid is nacht
dit is een verhaal
stel dat het voelbaar wordt…
ARS MORIENDI
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.790 Van de vrienden die ik heb begraven
wier geluk weigerde af te glijden,
verbaas ik, gezeten bij hun graven,
mij over hun aller angst te sterven
-een troost voor mij voor ik bezwijk;
dat doodgaan voorspoed kan bederven
geeft van mijn conclusie blijk:
waar je ook om liep te dolen
of wie je waar ook om beminde,
de kunst die sterven heet ligt…
zee schelp
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 162 door het oppervlaktewater
komt zij omhoog
nehalennia
open mond
een regenboog
het water danst sierlijk om haar heen
geen taal mag sterven in het lot wie dan ook
wie kan herinneren
het vuur en de dood
wie niet bang is mag sterven
oog om oog
tand om tand
wij vallen steeds dieper
geen nagel houdt stand
geen boek geschreven
voordat de hel…
Haar wortels zijn gescheurd
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 839 Opdat de opvliegende schreeuw lichtjes dooft
dat zij zal sterven
doch haar weten nog niet zichtbaar
aan hen wordt gehoord.
~~
(zoals seizoenen in de lijken te zijn
zo ben ik in de war
naar het horen van het kille weten
dat jouw weg naar het sterven
is ingezet. )…
Terwijl de tijd verstrijkt
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 516 wat evenwicht
soms op handbreedte van geluk
zo zit ze hier te dromen
terwijl de tijd verstrijkt
de bloemen staan te sterven
de rest al langer dood
dus wacht ze maar op leven…
Ons bestaan!!
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 657 Zijn
een illusie
of echt
Tastbaar
Herkenbaar
Met veel pijn
geboren zijn
Tijd
vervlogen
ontastbaar
Leven of
strijden
Sterven
De wereld onze nalatenschap
laten erven…
Psychiater (aan dr. G.)
gedicht
3.0 met 124 stemmen 38.107 ik stond bij
zijn buro
vol statussen
te sterven
bijna van verdriet
zijn pen schreef
automaties:
'valium
drie keer
per dag'
meer niet
------------------------------
uit: 'Schiereiland', 1979.…
overvloedig
gedicht
3.0 met 310 stemmen 59.350 overvloedig
het middaglicht
een stilstaand geluk
van glas
schittert
in kleine scherven
ergens ver weg ligt
verdriet te sterven
-------------------------------------
uit: 'Verdraagzaam de tijd', 1992.…
Leiderschap
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.473 "Liever staand te sterven,
Dan geknield te leven!"
Probeerde de spreker
Zijn gehoor op te zwepen.
Eén welgemikt schot
Bracht hem tot zwijgen,
Blijkbaar had iemand
Zijn leiderschap begrepen.…
de levende dood
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 952 soms, als ik
in de dood verblijf
en het schimmenspel
zie om mij heen
gonzen eentonige
geluiden
zij hebben
het sterven gemeen
geen woord of gebaar
kan mij dan raken
ik ben,
zonder iemand te zijn
voel, zonder kreten
te slaken…
wachten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 326 een blad valt
naar de aarde
terug waar leven
in sterven
wordt geborgen
tot aan de
terugkeer van
het licht
winter wordt
wachten waarin
een stil verlangen
het land bedekt…
Waar
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 277 Zij verdwijnt met de ouderdom
Vrienden nemen haar mee
In hun sterven
Telkens wordt zij transparanter
Mensen herkennen haar
Alleen van nu
Transparant kwetsbaar fragiel
Even later
Verdwenen.…
La morte-saison 2
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 308 als in de zomer
bladeren vallen
en zonnestralen
enkel pijn vergroten
weet ik niets
over morgen
te verhalen
immers sterven
bij leven
laat zich niet
als vanzelf
in hoop vertalen…
de zee neemt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 299 de zee
neemt je zachte
woorden mee
voor altijd
je woorden sterven
niet ze blijven
voor altijd
op zee
de golven dragen
jouw herinneringen
een trage reis
in oneindige beweging…