1385 resultaten.
De olifant en de mus
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 417 Een olifant voelde zich machtig en groot
Maar toen hij bij een afgrond kwam
was hij nergens meer
Hij keek in de diepte, stond stijf en stram,
zijn poten trilden en zijn hart ging tekeer
De olifant voelde zich bang voor de dood
Een musje trok tjilpend zijn aandacht:
‘U bent zo sterk dus spring net als ik’
Achter het donzen balletje aan sprong…
(voor Judith)
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 254 *
Vier mei
(ik zag twee gezonde snuitjes en herdacht hoe ooit gebrek
-zo anders- langs zovele wangen zuchtte)
daar ergens tussen het publiek -stond jij
gemeten uit een mens die voortgaat na een tijd
waar angst regeerde
rond een wereld waar geloof en hoop
niet langer heilzaam waren, maar de diepte van terreur
zijn…
l'espoir de vivre
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 354 we begaan nieuwe paden
als goede vreemden
zo is het althans te benoemen
als emotioneel ontheemde
hoor ik jouw gedachten enkel zoemen
in wolken van ont-moeten
of die blikken van verstilde diepte
op de vlucht voor aards boeten
iedere dag
is gebouwd op verleden
van ver terug
soms als restant van heden
morgen wordt gebouwd
op…
Droom-vlucht
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 398 Een droomvlucht terug
naar dagen die eens
oneindig voor mij lagen
bracht een glimlach
en geluk kwam mij
dansend tegemoet
een witte veer
dwarrelde langzaam neer
als stille engelen-groet
en tekende vleugels
op schelpen uit de diepte
van de zee, ik droeg ze
naar het licht
ze vlogen...met mij mee
los van de grond
waar ik in…
Onvindbaar, dichtbij
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 373 woorden,
ik schrijf ze van uit mijn dichtershart
vaak komen ze uit de diepte
gelijk de nerven, geponst
in een bloem of bomenblad
woorden,
van een opgewekte dromer
soms weemoedig op zoek
naar nog net dát streepje licht
in een voorbijgaande zomer
woorden,
ontstaan langs het bramenpad
waar een witte dwarrelvlinder
in zwoelheid, en nectarminnend…
De bruid
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.815 de schaduwen van blinkend witte wolken
bespelen mij en overzeilen mij;
en scholen zilvren vissen bevolken
mijne diepte en bliksemend voel ik ze mij
doorschieten en mijne wateren alom doorkruisen
en in mijn lissen vluchten
zij zijn mijn kinderen en mijn liefste dromen .. .
ik ben nu volgegoten met geluk.…
Lago di garda
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 234 Vanaf dit balkon zwevend
een halve kilometer boven de grond
aanschouw ik jouw blauwgroene diepte
in ongekend breedbeeld formaat
Miniatuurbootjes trekken geluidloos
groeven en poppensteden vleien
zich op een stenige deken
aan de overkant
Kijkt mont pizzocolo van ver naar onze natte handdoeken die hangend over het balkon boodschappen seinen…
Er is een hemel...
gedicht
3.0 met 26 stemmen 7.933 .*
Ik die mijn leven heb gemeten,
zijn diepte hoogte lengte breedte,
zijn zorg, zijn dagelijks gekwel,
niets weet ik dan wat ik geweten
altijd en 'k weet het al te wel:
er is een hemel en een hel,
de rolkans van een teerlingsmete.…
uniek
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 360 van de wind wanneer het regent
op zijn rug
hij deelt verhalen
als het meest nabije in hoeken
van vreemde huizen
ik hoor haar gaan
en graaf de maan uit
ze is de nacht, de schaduw waaruit
het licht kinderen baart
dichter bij de waarheid en liefdeswoorden
die de stilte bij haar glimlach brengen
het zijn geen matrozen
in de diepte…
Werkelijk
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 455 die het heden
maar ook verleden;
mijn levensweg steeds
beter doen verklaren
minder gebonden
of misleid
door dromerig verlangen
verlost van de drang
die de voortplanting berijdt
de waarde
ligt steeds meer
in het gezicht
van het einde
dwingt zelfs
het huidig ademen
als werkelijkheid te zien
ben zo meer
op diepte…
Laagland
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 135 Om langs de rooilijn van het maaiveld
te wentelen in dunheid, waar alle sporen
van diepte en verheffing zijn gewist.
Het lage traagland vindt in bergloos
waaieren zijn Waterloo, om te verzanden
langs de vloedlijn van oeverloze stranden.…
Liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 566 grijns
die volstrekt afgescheiden is
van het wezen vrede
en van alle wezens
Een komen
en gaan
van romantiek
en beminnen
van lippen die elkaar kussen
even in elkaar rusten
en elkaar eeuwig trouw beloven
maar straks wellicht
worden kussen
venijnige pijlen
van kleine verwijten
De aarde
is een drukke straat
en haar stille diepte…
Ga niet gewillig heen
gedicht
4.0 met 1 stemmen 4.014 niet gewillig heen
druk de schelp aan je oor, ga tekeer
tegen het doven van het licht, je eigen bloed
Onbewaakt ogenblik
waarin je opschrikt en de dichter in je hoort gonzen
als een gulzige bij op zoek naar bloemen
ieder woord zijn eigen kleur die hij opzuigt
en thuis in zijn korf geurig besuikert en berijmt
Als uit een schacht, vanuit de diepte…
Grondwater en nog wat
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 281 Was door de bodem
Gezakt - voelde de
Grond onder mijn voeten
Niet meer en verdween
In het ondergrondse duister
Waar alleen de pieren nog
Van alles kunnen zien, en in
De diepte van het donkerste duister
Zakte ik langzaam weg toen ik
Merkte dat er ook hier geen leven
Meer was - inmiddels was ook de
Aarden tunnel met het grondwater…
Het lonken van de liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 266 Liefde in heel haar vormen, breedte en diepte.
Gelijk ik, gelijk de anderen.
Vol van eigen vuur, sterke en krachtige geestdrift
kon niemand mij overwinnen.
Ik kan alleen van mezelf winnen.
Elk gevecht, elke oorlog laten stillen.
Het was enkel het telkens beginnen
aan de nieuwe methodieken.…
Alde Feanen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 126 verleden
schepelingen zijn we, schamel
ons schip en het gerafelde zeil
schipbreuk is een dreigend letsel
eilanden drijven langszij
als reddingssloepen met zielloze masten
onbegaanbaar wordt de waterweg
peddelend gaan we voort
tot de wazige klippen ons keren
de rots van de beperking
reikt ons het noodlot aan
we peilen nog snel de diepte…
JONATHAN
poëzie
4.0 met 9 stemmen 837 Hij had zijn wijsheid en zijn kracht gegeven
en wat in harts verholen diepten schuilt.
Voor simpele eenvoud, sterke aanhanklijkheên,
bood hij het de gebronsde jonge herder.
Die nam, en streed, en slingerde het verder
en trof Saul met de scherpgekante steen.
En Jonathan duldde het dubbel leed.…
Vibratie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 128 soms is de diepte
zo ver en leeg
dat woorden weerkaatsen
op de bodem van de ziel
al staan duizenden op wacht
er is er niet een
die zich in het zwart
kan verplaatsen
dat zijn die momenten
in een dode lente
en de winter deuren sluit,
bruggen lijken opgehaald
ook oren verzwijgen dan
haast ieder uiterlijk geluid
toch verzachten klanken…
Hoop
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 201 De wereld is niet godvergeten
Geen toevallig doelloos zijn
Niet wanhopig opgegeten
Ik vind vreugde in mijn pijn
Omdat ik weet dat in mijn leven
Licht en duister samen gaan
Daarom durf ik blij te beven
Kan ik ook de diepte aan
Daarom blijf ik dapper doorgaan
Vecht mijn eigen kleine strijd
Voel mij op en ook weer afgaan
En sluit vriendschap…
Zoals lang geleden - deel 4
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 115 Het visje verdween om zoveel onvrede naar
de diepte van de zee en nam voorgoed
hun reeds verworven voorspoed met zich mee.
Het dwergenpaartje was toen weer even arm
als voorheen, maar desondanks gelouterd
door het leven, en genoodzaakt niet naar
meer te streven.…
De woede over een verloren geldstuk
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.564 laat ze hem maar begaan
tot hij op de rand staat
van haar kring, ze blaast
hij wankelt op z'n kleine benen
draait om zijn smalle as, er valt
een geldstuk uit zijn grijze broekzak
het rolt naar binnen, raakt haar teen aan
een moment is heel het huis en heel de aarde
vol van haar boze adem
de gulden rolt van de rand
in een onbetaalbare diepte…
Saamhorigheid?
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 98 Het draagt een mand van verdriet
op het strand ontfermen golven zich
over de broze lijnen van de overvloed
uit de diepten van de eenzaamheid,het
leven bedolven in onuitputtelijkheid.…
zien
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 175 Ik heb God gezien
in het ritselen van de bomen
echt zonder dat ik zat weg te dromen
of toch een beetje misschien
Ik heb God gezien
weerspiegeld in de diepte van dierenogen
zonder een druppel te hebben gezopen
bedwelmd door het inzicht misschien
Ik heb God gezien
Vanmorgen in de dageraad
zo mooi – de zonsopkomst
en in het moment dat ze…
mijn hart groot of klein
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 118 Ik loop naar het rechte eind
Op stabiele ondergrond
Waar mijn ondergrond niet verdwijnt
Ik spreek uit een diepte van mijn hart
Noem mijn hart klein of groot
Uitgesproken door een kleine mond
gekomen uit een hart in nood
het bloed dat uit mijn hart vloeit
de liefde dat meer en meer in mijn hart groeit
prikkels van en naar mijn zintuigen…
jij en ik
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 336 en ik
hadden een band
jij en ik
geloofden in elkaar
jij en ik
waren een paar
jij en ik
hadden vaak plezier
om het absurde
om het vergankelijke
omdat we konden relativeren
Jij en ik
wilden altijd leren
konden goed wandelen
waren afhankelijk
wilden elkaar niet veranderen
hadden een verhaal
samen beleefd
Jij en ik
hebben
alle diepte…
de maashagedis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 de zware vliespoten plat afgezet
in het grafiet van de grot
de lange smalle bek
jaagt laag door de diepte
hij ligt miljoenen jaren op ons voor
onzeker is zijn dood
in het wandelend licht
van de zaklantaarn
schiet hij door de wervelingen
van stenen water
met een nijdige klap van de staart
verdwijnt hij in de donkere kolk
van een…
de gang was donkerlang
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 5.296 ik mocht je huis betreden
de gang was donkerlang
je kamer was een lach en
in je ogen zag ik alle kleuren
van het bloemetjesbehang
je lippen kusten uitzicht
op een verre horizon
die pijlsnel nader zwom
toen zwoele blikken liefde
vroegen zonder schikken
ik opende in diepte die
de tijd verzegeld had
jouw overgave maakte
passie los…
judassen zijn in de meerderheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 935 ik wil geen krochten
waar het wringt
in alle bochten en
het stinkt naar angst
geef mij spelonken
waar geluiden dronken
worden van het zwart
het duister je verwart
in de diepte loeit het vuur
het vage was van korte duur
dit is de echte hel waar
alle zielen pijnlijk branden
wit marmer wordt hier zwart
fel donderpreekt de haat
voor…
Liefje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 we varen op een zee van tijd
het strenge vaderland ligt achter ons
we zijn ervan bevrijd
de kinderen
met goede wind verzeild
gekoesterd en geklonken
en waar de diepte is gepeild
de bittere herinneringen
in zee gezonken
ik heb je in de bloei gekend
jij zag mijn wilde streken
en gaandeweg werd onze horizon
vanaf dezelfde plaats bekeken…
gevangenis van verdriet
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 1.587 Ik zit vast in een gevangenis van pijn
een plaats gevoed door angst en verdriet
waar het goede verdreven is, een braakliggend terrein
alleen in mijn hoofd heerst de stilte nog niet
Onhoorbare kreten galmen eindeloos na
de zon vervaagt, kleuren verbleken
rondom is de diepte, overal waar ik ga
de herinnering is mijn eeuwig litteken
Gezocht en…