Alle inzendingen over tweede leven

De stiltetuin kent nu meer drukte in dit huidige echte zo andere leven. Op zondag hoor je het klokkenspel dan weer dagen niets of nauwelijks iets. Het is guur, zelfs met zon gewoon kil ook de winterwind draait niet van richting. De tijd schetst voort.…

De dag zal geen effect scoren, het doet vast ook geen poging aan dat feit te ontsnappen. Binnen toch wellicht luttelijke minuten komt vast en zeker een déjà vu moment, ook weer een verrassend avontuur. Wat wil tijd verdringen en toch juist benoemen als iets waarin het zichtbaar ook weer tekortschiet. Zullen de roemers aan de lippen van…

Op sommige dagen ligt mijn hoofd op een lessenaar die voor die maand even dagen lang ' het leven ' heet, resideer ik in alle stilte in een inktpotje of oude inktlap. Bezoek ik met mijn kroontjespen weer even het papier. Blader ik met mijn ogen door de woordenboeken, en trek als kind wadende door de sloten en rivieren.…

Met deze zin heb ik de draad weer opgepakt mijn lijf kijkt mij soms aarzelend vragend aan of ik vandaag de kracht heb rechtop te staan, nu alle wegen ook de mijne zijn om af te gaan. Mijn hart sprak ook vandaag zonder te spreken, het heeft weet ook ik herhaaldijk van die streken. De onophoudelijke gedachtestroom is het zaad dat mijn handen…

Ik heb je nog vaak gesproken, horen lachen, mijn handen op je schouder laten rusten je daar een klopje gegeven voor je daden, sindsdien enthousiasme in je ogen gezien. Al kon je niet dagelijks lachrimpels ontplooien, ik weet dat wij elkaar nog heel vaak zien en verstaan, in diverse nachten soms weer naast elkaar staan al waren wij beide druppels…

Kwam ik ooit al niet vaker voorbij de slapende straatnamen zondermeer met de dood in gevecht in ons leven vervlecht.…

Mijn brillenglazen bleven dof, hoe ik ook poetste alle dagen, totdat ik me af ging vragen, zijn mijn ogen misschien met verlof. De oogarts vertelde mij, ik moet u dringend adviseren, uw ogen te laten opereren, U bent er net op tijd bij. ‘k heb nu nieuwe lenzen, ‘k voel me vrij, ik zie de bloemen weer bloeien, het groene gras weer groeien…

Blad dwarrelt omlaag groen is veranderd in bruin eens dwarrel ik mee…

doe het gewoon je gaat toch niet dood anders spring ik voor je in de sloot doe wat je wil de wereld staat er niet bij stil Jo jeske naomi djenda en rens.…

Dan komt de grote dag, het wonderlijke moment dat je zin krijgt in het leren kennen van de buitenwereld, en met hulp van de geweldige liefde die ook het begin van je zijn was kruip je richting licht en lucht en met een glimlach en de kracht van het leven begint je unieke reis door onze wereld....…

Grenzeloos ambitieus was je, Werk het enige dat bestond Een leeg doel dat niet gelukkig maakt Juist daardoor verbitterd geraakt Bitterder dan het gerstenat Dat je zelf fabriceerde Aanzien, macht en rijkdom De pijlers onder je bestaan IJzeren orde ook in de afgelegen Loods in Noord waar zelfs de Hardste schreeuw niet werd gehoord…

De warmte komt uit Frankrijk nu God nog!…

terras denk nu niet wat een oude zeur ik zie nog steeds het schone en ruik jouw geur proef aldoor van het leven en last but not least nog vaak in de bonen…

Koop maar een melkkoe of een tweede auto, laat de goden maar met rust, laat mij maar Isis zijn, meer god dan mens, jullie hebben Van Gogh ook maar lelijk weggejaagd met jullie sombere kijk op het leven, mooi dat hij gek werd van het vrolijke geel, beter dat dan jullie.…

Stil zijn ter nagedachtenis aan oorlogsslachtoffers, om daarna weer verder te gaan in een moeilijke tijd waar we nu in leven.…

Mijn pijn blijft ook, woont in mij als een tweede huid, verborgen in mijn dagen die ik deel… Ben ik voorbij jouw pijn? Laat je mij ook gaan opdat ik leef, (al zal ik nooit heel zijn)? Ik deel mijn leven hier nu ook met mijn vrouw.…

je danste met de eerste regensluiers in je haar nog was het droog op blonde hoogte maar druppels holden achter elkaar aan en slierten in het snel naar beneden gaan water in je nek je lachte schudde miezer in het rond op de draaiende beweging als hond de warme bui gaf je een tweede huid die als gegoten zat waarin jouw…

in m’n hand houd ik een tweede huid: een kloek en dapper leeuwenpak. als dat me helemaal omsluit voel ik me meer op m’n gemak. vaak verlang ik hevig naar ‘n derde huid: een huis waarin ik wonen kan. waar immer warmte mij omsluit en niets mij ooit nog deren kan.…

ik heb niet echt een idee hoe de voorjaarsblues moet klinken ’t is niet het moment om een noot te kraken of hoe dan ook neerslachtig een zomer te verwelkomen ik kies voor breeknoten als een tweede kans van verwelkomen ze versnellen mijn wachttijd gebroken en wel maar ritmisch hollend naar een zomers gejubel en dan pas wil ik een blue note…

ogen het grijsgroen golfgeruis zuigend danst zeewier tussen waterlijn en branding zilveren zeevogels krijsen een slaande regen los de zee uit mijn gezicht maar wat nog zou ik turen naar haar, die vanochtend de vrijheid verkoos over zingende waterstromen mij van eeuwige eb een gegijzelde maakte uit "De Zee en Ommelanden" (tweede…

Ineens merkte hij dat zijn gehoor doordrong door de dikste muur, werd het verheven tot tweede natuur. Plotseling stond hij op een berg, werd daarvoor rijkelijk beloond; door de critici weer weggehoond. Ineens werd hij wakker naast zijn bed; zijn schoenen zag hij keurig staan, hij pakte ze en trok ze aan.…

------------------------------ uit: 'De tweede ronde', 2004.…

Alles dat je weten moet is al lang bij je bekend want elke ziel heeft een tweede op deze kloof alleen moet je die wel weten te vinden en jij hebt haar gevonden. De maan geeft rust vannacht en sterren stralen en als er dan één valt doe dan die wens die op je hart ligt en die ik voel van binnen.…

Canossa ik waai jou aan omwervel je beroer ik klop aan laat mij binnen maar je hart verstrengt, ik klop aan laat mij binnen een tweede maal, ik klop aan laat mij toe, vriend… ik klop aan! … alle vier de kamers van je hart zijn op slot mijn Canossa moet ik zeven maal omlopen? op de hoorn blazen?…

Laat een ieder in zijn of - haar waarde, soms kost me dat moeite echt waar want voor de tweede keer in slechts een week, staat daar weer een Jehova- paar. Niet slechts eentje, twee of drie, met zes man sterk staan ze voor mijn intercom, bekeerd ben ik al en echt niet dom!…

De regent Zit op zijn stoel Hij doet niks, hij denkt Een heleboel Het regent Een symfonie van klappertjes Druppeltjes, vallertjes Uien en patattertjes Ruilen de verkrachtertjes Zichzelf in voor zichzelf Vergeten dat de ander Meer is dan henzelf Misschien een tweede helft Misschien een eerste helft Of drijven de bedankertjes Zinkend…

Brunel de beeldschone herder ja nog een ik schrijf dit alles met plezier de schitterende Newfoundlander deze buurthonden gedenk ik hier de eerste herkende mij zelfs door de sneeuwstorm zijn verzorgster zag het totaal niet de tweede blafte ook trok zelfs aan de riem wat een hondenliefde hè weg waren de zorgen en verdriet…

Een tweede westerstorm dit jaar, code rood voor het hele land. Gelukkig zal de wind vanmiddag snel afnemen. Nu is het echt gevaarlijk op de weg. Chaos op de wegen, fietsers vallen gewoon om. Is het echt niet nodig, laat de storm dan voorbij gaan. Blijf binnen als het kan. Westerstorm over het hele land Toch wel eng natuurlijk.…

"Sinds mij het ambt werd aangereikt van dienaar zijner majesteit hield nog geen halve waarheid stand Van vroeger uit de tweede hand over de grootmacht van een land "tot annexeren graag bereid"... ...kaleidoscoop van eigen hand. Mij rest dus geen apologie, geen half debat of woordgevecht...…

Ik droomde over twee abri’s vannacht Bij één stond ik, een jong politicus Na lijdzaam wachten plots een groene bus O wee, de buschauffeur was Dries van Agt Hij sprak: ‘Gij schrokt, kunt gij mij niet verdragen? Och vrind, ge boft, ginds stopt Maxime Verhagen!’…