1095 resultaten.
Een droombeeld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 Droombeeld
Ik wil gelukkig en blij zijn
in een schone groene wereld
onbevangen kunnen lachen als een kind.
Zonder zorgen en luchtig te mogen leven
zoals paardenbloemenpluisjes zweven
gedragen door de wind.
Lopen over schone witte stranden
de zee ingaan en de voeten zien gaan
door het water zo helder als blauw kristal.
In de lucht de…
Nog niet getreurd
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 690 De Schepper weent, Hij ziet Zijn wereld doven
Het duister dreigt, er is steeds minder zicht
Het lijkt erop dat het niet lukt daarboven
Nog niet getreurd... Zijn ster die geeft nog licht
De aarde zucht, hij ziet het leven sterven
Door gif, door gas, door plastic in de zee
Het lijkt erop dat straks niets valt te erven
Nog niet getreurd... niet…
De wondermooie Aarde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Zo snel als gedachten kunnen gaan,
reisde ik eeuwen de kosmos rond,
totdat ik hem in een hoekje vond
en in grote bewondering stil bleef staan.
Ik vond een wonderlijk mooie planeet,
zacht blauw gekleurd door een oceaan
met wat wolkenslierten er tegen aan
lag hij op een zwart fluwelen kleed.
Op dat kleed met sterren als diamanten
draaide…
Ons geheim
gedicht
3.0 met 29 stemmen 8.276 Een vrouw loopt op de markt.
Ik schat haar zeventig.
Hoe vaak gaat zij naar Albert Heijn?
Wie houdt dat van haar bij?
En wat zal zij er halen?
En hoe zal zij betalen?
Doet zij dat met haar pin?
En staat haar code ergens in?
Ik laat haar lopen, ons geheim,
haar tas gevuld met vragen.
----------------------------------------…
C'est la vie
gedicht
2.0 met 46 stemmen 11.045 Man kijkt naar vrouw,
vrouw let op kind,
kind ziet de hond,
hond kijkt naar kat,
kat loert op muis,
muis kijkt naar brood.
Brood ziet de muis,
muis kijkt naar kat,
kat let op hond,
hond ziet het kind,
kind kijkt naar vrouw,
vrouw ziet de man.
-------------------------------------------------------------
uit: 'Dat zijn zo de dingen…
Uyemo Park, Tokio
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.626 De kindren lopen uit hun kleurig spel
En laten 't park schuw en verwaarloosd achter.
De vogels zwijgen om een oude wachter,
Alleen de krekels sjirpen snel en schel.
Het groene en rode loof wordt even vaal.
Een flakkerlicht ontwaakt in bronzen lampen.
De avond komt gedempt, gehuld in dampen
Nader, als een sluipmoordnaar in een zaal…
Ik vraag bootvluchtelinge
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Zij vraagt wat mij hier naar 't strand brengt
'k Ben opzoek, op zoek naar (verhalen)
Op zoek naar verhalen van mensen
als jij; vertel mij de waarheid (leugens)
Jouw waarheid, geen leugens, vertel ze mij
'Heb je even'?, zei zij, 'ik ben nog jong' (waarheid)
'Zeker te moe' en viel als een blok in slaap...…
Hoezo herhaling
gedicht
3.0 met 42 stemmen 14.903 In een ongewoon licht
rijden de straten vandaag,
helder als nooit tevoren.
Zand op de wind, een geur
van oude bureaus uit een zwembad,
iemand die hoog in een huis de ramen bespeelt -
het schrift gegeven, lees
tussen de vlugge tekens de weg, hoe de voet
terloops bij het asfalt vandaan gaat,
het zo weer vindt in de ruimte
tussen twee oogopslagen…
Doorschijnende halve bol van nevel
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.223 Doorschijnende halve bol van nevel, ligt
Over het kerkplein, ied're lamp een maan,
'T elektrisch violet; schaduwloos gaan
De mensen, zwart het lijf, vreemd wit 't gezicht;
De toren als een vinger opgericht
Uit lage schemering van mensenwaan,
Teruggetrokken en afwijzend, staan
De middeleeuwen naast 't elektrisch licht.
Zoekende lopen…
dropjesverslindende touroperators
gedicht
3.0 met 51 stemmen 15.241 dropjesverslindende touroperators vergapen zich aan
hartmassage / bij de bakker / in de bagelstore
om het even wat je inlijft
een vorkje prikken naast het pleintheater:
hij floot de honden en zij zag de valk stijgen
diepte lachend iets op uit de zak van haar lief
- prikt sushi
- betaalt de nekmassage
(...één litertje zuurstofrijk bloed…
TOEN BLIES UW ADEM,
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.059 Toen blies uw adem, en de zee sloeg stijf,
En open stond de donkre muil der aarde
En slikte het alom gepantserd lijf,
Des jagers die uw adem achtervaarde.
O Heer wie blonk als gij in strijdbaarheid,
O Heer wie ging als gij door de aonen
Gij zwevende, die voor ons heeft bereid
De uittocht door het land der Faraonen.
De volkeren hoorden '…
Vagevuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 77 Het vagevuur,
waarin wij groeien moeten,
is ons aardse paradijs.
Ons lieve leven.
De hel,
daar branden verdoemden.
Verdoemd is geen mens.
Verdom ons niet.
Het hemels paradijs,
daar schijnen heiligen te wonen.
Wij zijn daarvoor veel te goed.
Ons vagevuur is middelmatigheid.
Is waar we leren moeten,
wat liefde is.
Wat kwaad.
Wat goed…
De schoonheid
poëzie
3.0 met 23 stemmen 4.706 Toen ik heden opzag van mijn leven,
Uit de schaduw van mijn stille zorgen,
Zag ik, tot de witte diepe verte,
Weer de Schoonheid om mij henen slaan, -
Tot haar immer onverwachte gaven,
Tot haar wijde zegenende handen,
Tot de kalme stammen van haar vruchten
Ben ik weer gelukkig heengegaan.
Uit de schaduw van mijn stille leven,
Over de onrust…
P.C. Hooftstraat
gedicht
2.0 met 58 stemmen 16.908 Dure mevrouwen liepen langs de fraaie,
misschien wel fraaiste winkels van de stad.
De airdale terrier liet zich even aaien.
Een zuiderwind kwam zacht de hoek om waaien
of daar zojuist een bruid gelopen had.
-----------------------------------
uit: 'De Veltmanverzameling', 1996.…
'K zag de aarde zwenken op 't planetenbal
poëzie
3.0 met 21 stemmen 1.457 'K zag de aarde zwenken op 't planetenbal,
En achter haar wapperde groen en breed
Het witomzoomd fluweel van 't slepend kleed,
En luchtig woei 't kant van zijn golvenval;
Zelf zong tot dansmuziek ze orkaangeschal,
En, uit het wolkend zwart van haren, reet
Bacchantisch zij de naalden los en smeet
'T rinkelend goud door wijddav'rend heelal…
Contra-scholarch
gedicht
2.0 met 8 stemmen 9.033 Wie meester Treiter gelooft, schmierend
'de natuur is een kapotte televisiekast'
moge per helicopter wat boven het kooksel
in de kraterketel van de Mauna Loa hangen.
In de vuursoep die wordt omhooggeschoten
gaat de radende zon persoonlijk te gode.
Zo iemand van mening zou zijn dat hier
Disneyland is moet hij op de prut landen.
----…
KOM SOCIALISME
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.316 Kom, Socialisme, draag het witte licht,
Dat in de harten brandt der lichtvertederden,
Boven de hoofden van de diepvernederden,
Dat zij het zien en worden opgericht.
Kom, Socialisme, steek opvlammend aan
De lampen in de hoofden der arbeiders,
En in de harten van de kleine lijders,
Die als vergetelheden ondergaan.
Kom, Socialisme, stoot de…
Onze beste tijden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 56 De goede vriend en de vijand,
van onszelf en van elkaar,
wonen in hetzelfde huis.
In ons trouwe lichaam.
In ieders vrije geest.
In dezelfde wereld.
Dezelfde natuur.
Onze bange vijand laat ons weten
dat we ernstig worden bedreigd.
Er is zware storm op komst.
Sluit deuren en alle ramen.
Vertrouw niemand meer.
Alleen vertrouwelingen,
die…
De morgenzon
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 108 Ik ben nog jong
Ik moet nog rennen
In de richting
Van de wind
Ik ben nog jong
Ik moet verkennen
Waar zich mijn geluk
Bevindt
Ik ben nog jong
Ik moet nog wennen
Aan de mens
Voorbij het kind…
tekening
gedicht
3.0 met 38 stemmen 13.354 tenslotte willen wij steeds opnieuw
hetzelfde zien: een huis tussen de bomen
zoals kinderen het onvermoeibaar
tekenen: een raam, een deur, een leien dak
en achter het raam een familie en laten we
vooral de schoorsteen niet vergeten
waar rook komt uitgekringeld
op de lege plekken komen bergen
hier en daar een vogel
en sneeuw misschien waardoor…
Gedicht
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.412 En elke nieuwe stad
bloem die welkt
herfst vergeelt het blad
zijn alle steden zo
zijn zij alle zo
zo zijn alle
Overal
overal en nergens
overal is nergens
overal
dezelfde bonbons droef in glazen
parelt drank er is geen dorst
een liedje is overal
van liefde en overspel
zijn alle steden zo
zijn zij alle zo
zo zijn zij alle…
Dag
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 68 Een nieuwe dag waarop
we zijn ontwaakt, in
ieder geval voor de
meeste mensen dan op
deze aarde.
Het is niet
vanzelfsprekend dat je
weer mag ontwaken op
een nieuwe morgen.
We gaan er wel vanuit,
dat is ook een goede
denkwijze.
Het leven is prachtig,
ook al is het heel anders
geworden als voorheen.
De afstand die we
moeten…
ali
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 hij wilde per se hier blijven
wat de regels verboden
die systemen bedachten
een pure wanhoopsdaad
na een bestaan vol angst
waarin te veel al gebeurde
in zijn net begonnen leven
was hem het laatste zetje
over de grens van het leven
dat velen de harten brak
die hij later juist helen wilde
als hij groot was en geleerd
de ogenschijnlijk veilige…
Vreemdeling
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 52 Vreemdeling ben je niet voor even,
Het duurt vaak een heel leven.
Want heb je een keer dat oude vertrouwde achter je gelaten
en andere ervaringen opgedaan dan ben je voorgoed veranderd.
dan zul je het leven altijd met andere ogen zien,
Omdat je andere dingen hebt gezien en ervaren
en het leven daarna voor jou nooit meer hetzelfde is.…
Kopstukken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 45 Kopstukken
hoe kan ik me van je
losrukken
de wijde wereld in
moet lukken
ook al moet ik
laag bukken
ik zal mij
opsmukken
met gedachtes aan
Kopstukken.
Kopstukken
laat de wereld je niet
platdrukken
de politiek heeft
zat nukken
er lopen nogal
wat krukken
rond, maar het
zal lukken
kruising, kerk, school
Kopstukken.…
Ontboezeming
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 55 Ze zijn listig
soms lastig
maar vooral lustig
voor haarzelf
haar liefdespartner
haar aangezicht tot anderen
om te laten zien
om van te dromen
om niet aan te ontkomen
“for she, he and me too”
maar ook haar kind te voeden
hem of haar te laten bevroeden
haar uiterlijk ’baarmoederschap’…
Verdwaald vakje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 42 De hokjesman vertelt:
Het is zo lekker
overzichtelijk,
verstoor de orde niet.
Als jij de kleuren mengt,
kan ik je niet meer vangen.
Ik wil het niet,
dat je mij kent.…
Nog tien sextiljoen jaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 Dag witte tuin waar zwarte letters groeien
Vorm gevend aan het menselijk bestaan
Tot Moeder Aarde ronduit is vergaan
Charon niet langer heen en weer zal roeien
Dag witte tuin waar trieste zinnen bloeien
Straks is het met mij- gardenier gedaan
Ik zal je nogmaals innig gadeslaan
Je tot die tijd met printerinkt besproeien
Totdat ik met je opga…
Terwijl de aarde om het zonlicht gaat
poëzie
3.0 met 28 stemmen 3.699 Terwijl de aarde om het zonlicht gaat,
terwijl de bossen stralende energie
van de zon drinken, terwijl ieder wie
leeft, de lucht gebruikt, alles brandend staat.
Terwijl de aarde tellekens beslaat
met damp, haar zee geeft wolke' aan haar gelaat,
terwijl de aarde aldoor voorwaarts vliegt,
en als een slinger om de zonne wiegt -
stijgt midden…
Marhaba
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 40 Hé, marhaba
Goedendag
Het leven is feest, van
Mekka tot Jeruzalem
Dat het kán
Vredestichters
Samen vochten
Gewapend, met gezag
Na wederzijdse terreur
Dat het mág
Twee geloven
Zonder kussen
maar met groeiend respect
Tijd ontknoopt' de verwarring
Ongeloof
(Geen duivel tussen...)…