Netgedichten

netgedicht (nr. 75.143):

zoals fietsen

en als we nu eens
zouden zwijgen de
armen stil naast ons
lichaam de handen
open en als we
dan langer dan een
minuut naar elkaar
zouden kijken wat
zou er gebeuren
als we dan een keer
per dag om mee te
beginnen minstens
één minuut stil zijn
kijken en zwijgen
naar een ander die
toevallig voorbij
loopt of naast je zit
een mooi wonder zou
het zijn om een glimp
op te vangen van
elkaar en dan te
huilen en te lachen
en te zien dat je
niet alleen bent op
die onmetelijke
aardkloot als we dat
nu eens gingen doen
eindelijk omdat
het kan omdat het
moet misschien het is
zo gemakkelijk
als je het maar vaak
doet zoals fietsen