4452 resultaten.
Gespierde geest
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 292 De Denker verdwenen
Wie weet naar waar
Een werkelijk pronkstuk
De gedachte uitbeeldend
Uitkomend in elke
Gespannen spier
Hoe zwaar zijn denken
Inspireerde Rodin het meest
De schoonheid van
Denken; voorbij,
Geweest?…
Haar geest beweegt
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 661 Haar geest beweegt
in grijze stilte
tussen bloemen met zachte kleuren
voelt zij ijzige kilte
zij ruikt aardegeuren
gesneuveld haar zonen
de wind huilt met hoge tonen.…
Geest van God
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 443 wanneer de stilte van de tuin zich nestelt
tussen mijn twee oren
gelijk vleugels van een duif
ontmoet ik je op de weg
waar waarheid en leven bomen zijn
vereer ik je met de mirre van mijn diepste binnenkant
-nog luiert het licht op struikenbladeren
terwijl het beeld van de avondlucht
bibberend blijft hangen-
vereer ik je met de…
Verwarde geest
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.618 Verwarde geest, door haar schaduw weergegeven
Huilend tot in het diepste van haar ziel
Ach, kwam de lieve heer mij nu maar halen
Fluisterde ze in al haar kinderlijke eerlijkheid
En de pijn kwam diep van binnen, zuiver leed
In pure eenzaamheid verdronken
Omdat geen mens begrijpt hoe haar gedachten
Haar eigen geest haar zo bedrogen heeft
Ik…
Vrije geest
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 983 Als de avond valt
Is hij de donkere schaduw
Als hij een blok op het vuur gooit
Is hij het droge hout
Als hij de gordijnen sluit
Is hij de stille nacht
Als hij naar bed gaat
Is hij de sleutel in de deur
Alles kan hij zijn
Terwijl de sterren stralen
In een donkere nacht
Hij denkt aan morgen
En hij is de trap naar boven
Hij zet een raam…
Ontwaken van de geest
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 335 In nog slapend leeg land breekt de
zon dwars door sluiers ochtendnevel;
sporen wijzen op de mens hier in
de oertijd tijdens de dageraad van
z'n geest; hij spreekt er de eerste
zin om zijn verwondering te uiten.…
In de geest van mijn vader
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 687 hij is er steeds bij kwijnend licht
naast dichte schotten weggedoken
stil
met ingeslagen wapenfeiten
in echo’s van verleden stemmen
hij neuriet alle kogels weg
bedaart de stormen in zijn kop
met bijeengeraapt vertrouwen
‘je moet het zó zien’, zegt hij
beklemt op zachte toon de wereld
niemand draait er nog omheen
zwijgt
als tabak…
De geest van Andreus
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 313 De zon in het duister
dat het zonlicht verdrijft
het licht met zijn luister
dat de zorgen verdrijft
en dat lichtheid en luister
verspreidt die beklijft
is wat kracht geeft
en liefde, is wat is
en wat blijft.…
De geest wil uit de fles
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 136 Geeft de geest de geest?
Of ben je zelf de wens die leest
Van terug naar hier geweest?
Een ding is zeker
Je bent er nog niet uit
Ineens breekt de gelijkenis,
De vernauwing in de tuit…
VERNAUWDE GEEST
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 951 Je reageert, zoals ik niet verwachtte
ons leven deelt zich op
we gaan samen weer op weg
en toch gaat er iets niet mee
je praat, zoals ik niet verwachtte
het gesprek is soms een samenspraak
we zijn samen in de kamer
en toch, je bent er niet helemaal
we gaan naar bed, niet zoals ik verwachtte
ons samenzijn is niet als toen
toch liggen we…
De geest uit de fles
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 288 ze stond voor het huis
waarin niemand
meer woonde
de geest uit de fles
de ziel uit de woning
tranen brandden
in haar ziel
terwijl ze verder liep
met droge ogen
zelfs de fluister
van de wind
kon haar niet troosten…
De geest van Amalthea
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 728 Van regenboog tot regenboog
om stemmen te bewegen
voor wat goud onder de hemel
om te keren - om te legen
veel meer dan men er kon nemen
uit een pot welteverstaan
waaruit de geest van Amalthea
met de dood was opgestaan
Het was de waanzin die zij vulde
met vergulde ommewegen
van hun kardinale deugd
die uit erbarmen was ontstegen
voor zichzelf…
Vergetelheid van geest
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 76 ik zag de eindeloze rij
zwaaiende handen
in snelle vaart wilde ik voorbij
maar moest ze
in de ogen kijken om
ook hun afscheid te begrijpen
voelde nog de warmte
van samen ook al
kende ik niet alle namen
stukjes leven kwamen
in herinnering die
oplichtten in hun blikken
weer doofden
in vergetelheid van geest
het was mooi geweest…
Gekwelde geest
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 308 ik zoek een boomstronk zonder blaam
waar ik subiet mijn naam in kerf
mijn volstrekt verlaten tempel
verdraagt nog nauwelijks bezoek
ik ben een te hoge drempel
voor een ongeschreven boek
uit mijn kaarsrechte rijtjeshuis
zaag ik gedwee een huilebalk
ik zoek een literaire kluis
waar ik tevree mijn naam op kalk
ontsluit nu mijn gekwelde geest…
DE GEEST RIJPT
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.204 De geest rijpt aan de stof, zoals een bloem
Die zich voelt, door de hemelstof begoten,
En hoort het kloppen aan haar donkre doem,
En springt de kelk uit, die haar hield besloten.…
Het zit in mijn geest
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 ik ben bang
niet voor een vlieg
maar voor iets
dat je vanuit de ooghoek
nauwelijks ziet
het beweegt
geeft onrust
omdat het leeft
zonder dat ik er
macht over heb
ik veeg en
probeer het te pakken
maar kan het niet vatten
het zit in mijn geest alsof
het er altijd is geweest
als ik de ogen sluit
dwarrelt het voluit
groeit steeds…
Manke geest
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 92 Woorden die een uitweg vinden
door een manke geest
Het leven is geen feest,
wanneer de touwtjes trekken……
Geest alleen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 245 Omringd door geschilderde geesten
om het duister te verdrijven
heb ik rode rozen, blauw zien blozen
in mijn koffer op weg naar nergens
onder angstaanjagend bewolkte luchten
probeer ik werkelijkheid te ontvluchten
langs herinneringen, met jou in de nacht
blijf ik met mijn geest alleen, niemand wacht
tijd raast voort, vaak ongehoord.…
Pigmenten van de geest
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 heb mijn leven geschilderd
jaren in kleur aangezet
maar kon er uiteindelijk
geen juiste vorm aan geven
penseelde lijnen
in verlopende einden
cirkelde speels met
pigmenten van de geest
het doek was te groot
verdwaalde in miniaturen
van creaturen die
leefden van de goot
schetste in blauw
mijn ontsnappen
moest terug door de kou
met…
- Herinneringen van geest -
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 195 toen herinneringen van geest,
voor denkbeelden schermden, voor vrijheid ..
en jij mij onmerkbaar achterliet,
in een driedimensioneel krachtveld,
raakten onze gekwetste zielen
de waarheid van het universum.…
geest uit de grond
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 174 nog trekken
bollen als knollen
aan ons voorbij
fleurende gladiolen
buigen, beuren op…
Geest van as
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 321 lichaam
Geest van as…
Scheiding der geesten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 In een ogenblik, dat wil zeggen
na het sluiten van de oogleden,
realiseer ik mij de gevolgen
van kortzichtigheid.
In het licht van het korte bestaan,
op de splitsing van wegen,
zo tegen het late uur,
moet ik kiezen waarheen te gaan.
Ik wil niet vertrouwen op de tast,
niet in getallen verloren gaan,
me niet binden zonder uitweg.
Tot mijn…
De kleine geesten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 220 het rook nog
naar gezelligheid en
rust van lang geleden
muren en het bord
hadden zorgeloos
de tijd opgeschort
zag de kleine geesten
in een groter lijf
hun blikken toch wat wijzer
herkende de details
toen uitvergroot
nu in balans zo op het oog
slechts bij een enkeling
brak nog de speelse twinkeling
van vroeger tijden door…
De vrije geest
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 291 Ik heb me er bij neergelegd
maar daarmee is niet gezegd
dat ik de geest ook nog weg geef.
Met mijn geest gekooid
voel ik me eerst echt berooid
ik zal daar altijd tegen vechten
ik zal me niet laten knechten.…
Lichaam en geest!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 255 dan probeer
ik mijn hoofd
koel te houden
door mijn
eigen geest!…
De vrije Geest.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 315 Broeder,
geef onderdak aan de verstotenen,
aan de welwillenden,
en laat vrije ruimte voor de geest.…
In de krochten van mijn geest
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 Wat ligt nu nog onaangeboord
In de krochten van mijn geest
Een herinnering die mij bekoort
Waarvoor vrees ik het meest
Wordt daardoor mijn rust verstoord
Of blijf ik onbevreesd
Vroeger heb ik eens gehoord
Was het leven één groot feest.…
RUIME GEEST
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 149 De heuvel glanst in teer gouden avondlicht;
een wijde den op het zacht glooiende veld
waakt over ruig struweel, dat fijntjes welt,
kijkt naar het verijlende vergezicht.
Voldaan bloost de zon, moe van haar gewicht,
geeft de stad zoele streling, die rust vermeldt,
terwijl alles met schemerpaars versmelt.
Daarin soezen verzonken werk en plicht…
De stilte van geest
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 232 Degene
die naast me staat
is stil van geest.
Hoeft niets
te bewijzen,
schreeuwt noch overschreeuwt.
Pact van stilte,
voor het leven
verbondenheid
in bescheidenheid.
Gelijk ik: wachten
in eigen krachten.…