Alle inzendingen over dichter OR overledene OR eenzaam

Een somber lot zal dichters immer tergen al houden zij de schijn op, en zich flink. Soms gappen ze wat ginne, slaan wat kwink, waarmee ze slechts hun peilloos leed verbergen. Bedrukt zet ik een feestneus op, waarna ik eenzaam mompel: “Vijftig, hiep, hoera...”…

Mensen die dichters zijn.…

is een voet de tenen haast weggekust Op de kist droomt haar stenen evenbeeld Historisch onderzoek verstoort nu de rust na rijp beraad, zijn haar resten van een aap eeuwen terug, overleden in zijn slaap…

Waar overleden schrijvers leven. Waar dichters inpiratie vinden. Waar schrijvers voortbestaan. Waar harten sneller kloppen gaan. Harten van schrijvers en van lezers. Zoekend naar boeken en De Boekerij. De Boekerij is een gezochte oase waar goede tijden stil gaan staan. Boeken zoeken en ontdekken.....…

Hij lag op de grond Waar men hem toen vond In de vroege morgenstond Daar op die kille grond Hij was erg alleen Bijna niemand om hem heen Geluidloos ging hij heen Om hem was geen geween Zijn buren hadden geen tijd Te letten op zijn eenzaamheid Voor hen was prioriteit Te werken aan belangrijkheid…

De dagen rijgen zich aaneen Tot weken van eenzaamheid En veel langer duurt het voort. Het is een uitzichtloze tijd. De wereld om je heen gaat verder. Het tempo wordt steeds opgevoerd En als je daarover wilt praten Word je gauw de mond gesnoerd. Een oudere moet beseffen: Het is een drukke tijd!…

Ja ,deze wonderen maken mensen blij in een tijd van afstand... en eenzaam hokken bewust thuisblijven om wat vogeltjes te spotten, te leven in harmonie... met een heerlijk glaasje wijn erbij!…

als het licht in de ochtend zich ontworstelt aan mijn duisternis en het zicht niet verder oogt dan mijn gemoed drijf ik slechts voort op het morgenrood het zijn zo die momenten waar mijn gevoel dichter staat bij de kille dood en eenzaamheid knaagt aan mijn verstild aanwezig zijn wachtend totdat het ongekende daagt in een troostrijk…

doorweekt in het leven tot buigens toe word poëzie ten vondeling gelegd rond de mate van het mogelijke kijken we onbehulpzaam toe in het handschrift van uitstel ik waag er geen frase meer aan ik kan mijn schrijfspieren wel verroeren, alles blijft toch achter in éénzaamheid in de steek gelaten, in een land met veel dichters…

laat maar ik wil niets meer bezitten dan de kiezels die ik uit eenzaamheid raap langs een veelvoud van rivieren, onzichtbaar voor hen met dode gezichten niet dichter dan jij al weg voor stilte in mij vloeit en dichtklapt tot gevels met luiken gesloten zoals mijn woorden die ik tel en bevochtig wanneer uit de dakgoot…

De nacht ademt het licht van de maanzee En met zachte stem zingt de eenzame dichter zijn weemoed uit Voor geen god geen schoonheid die danst tussen de heuvels maar voor haar schrijft hij zijn woorden Verder dan de engelen verder dan de rand van de leegte zoekt hij haar ogen En de wind van verlangen fluistert : Ras komt de dageraad…

Tastbaar...zo tastbaar, komt de alles vernietigende eenzaamheid... Dichter en dichter bij!…

In eenzaamheid ben je daar overleden. Hoe erg moet dat zijn voor beide ouders. Nu ben je samen met je broertje. De ouders hebben het van afstand mee moeten maken. Een tragisch einde is er aan gekomen. In hun harten zullen de twee kinderen een mooi plekje krijgen en zullen ze hen voor altijd bij zich dragen.…

eenzaamheid beroert mijn hart, komt zo plots en onverwacht. doch met vrienden op het werk is het sentiment nog redelijk sterk. het alleen gevoel is op zijn best, in combinatie met wat stress. mijn eenzaamheid gebruikt zijn macht in de vroege uurtjes... van de nacht.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Afspraak van Janssen is zojuist afgebeld, hij is overleden; Wat ze niet allemaal doen om er onder uit te komen…

oproept stom en stil met ijzersterke wil gestreden trillend tussen zwetende en zwevende dichters die in linnen lezen de gebroken kleuren van de macht eenzaam in de nacht met hoop op een nieuw begin…

Als gedichten niet speelt met akkoorden , als het niet tot woordspel valt, waardoor de spier in de harttaal samenbalt, Als de dichter niet de toon verspreidt als hij slaapt met vrouw, praat met vrienden en eet met z’n kinderen en zo de eenzaamheid vermijdt.…

In België is een automobilist achter het stuur overleden en daarna het kerkhof van Kalmthout opgereden. ---------------------------------------------- TomTom heeft constant weet van uw locatie, Ook bij de man, die rijdend overleed, En dood en wel nog op het kerkhof reed, TomTom speelt in op elke situatie.…

Dichters verdwijnen eens in het bos, of vertrekken met de noorderzon. Gedichten blijven eenzaam achter en zullen eigen wegen moeten gaan. Zoals kastanjes doodgaan of ontkiemen, of door kinderen toevallig worden gevonden.…

Een vlindertje zit op het raam Zittend wacht hij met zijn vleugels gevouwen Niet wetend van de faam Niet wetend hoe hij zijn leven zal opbouwen Maar ondanks dat gaat hij de wereld tegemoet En pompt zijn vleugels vol met bloed Hij vliegt verzekerd over de heg Zoekend naar zijn levensweg Ik kijk met grote ogen naar zijn cocon Die hij als rupsje…

Er dwarrelde een kind mijn leven binnen, één en al lente en vrolijk jolijt. Haar leven moest nog beginnen; Het mijne was al bijna uit de tijd. De frisheid van heur haren danste om mij heen, bedwelmde mijn zinnen en bracht mij terug naar tijden lang heen. Vervluchtigd, Verloren, Vergaan in de tijd. Haar lipjes, zo roze, weken vaneen…

Wat klaag ik om mijn eenzaam lot, Schoon Lief, en dat ‘k u nimmer vinde Op mijn overal verdoolde tocht? Gij waart toch ’t Ene dat ik zocht,- Schoon ik ’t in vele vormen minde – In d’ eeuwige eenzaamheid van god.…

Maar als de persoon net overleden was, zaten de gordijnen tot aan het verlaten van het huis hermetisch gesloten!…

De moeder van Mark Rutte is overleden ook dus van onze Minister-President eveneens de aanvoerder van de VVD maar vooral de moeder van het kind haar jongste zoon Mark Rutte ze is niet overleden aan Corona ook niet aan de dood, maar aan ’t leven dat kan je gerust zeggen met 96 jaar haar zoon de politiek leider van dit land is weer even kind…

Is ‘t waar dat ik, in langvervlogen dagen, Geloofde in dromen en een dichter was? Dat jonge meisjes met mijn verzen lagen Zich te verzadigen, eenzaam in ’t hoge gras? Waarom wil geen mij, eenzaam nu, hergeven Wat van de liefde, aan hun bloei verloren? Nu ik verminderd ben, na zoveel leven Nog zelfs niet zeggen kan: ik ben geboren.…

Tao vinden de weg verliezen in jezelf terugvinden waar je bent geweest Tegen de dorst twee steentjes onder de tong één zou maar eenzaam zijn een dichter spreekt graag met volle mond zonder stotteren over Grietje Klein Duimpje in haar hand in deze versie is Hans opgegeten en herdacht Zij volgt het spoor dat een Chinese nachtegaal…

Wanneer ik mijn rijm niet vinden kan, voelt de dichter in mij zich eenzaam. Wanneer mensen elkaar begrijpen gaan, wordt er onverwacht op mijn deur geklopt. Hallo rijm! Wees welkom! Woorden vinden elkaar ineens spontaan, in gedachten die vanzelf gaan rijmen. Gedichten brengen mensen rijm, binnen een ongerijmd bestaan.…

Maar nu ze is overleden, is ze uitgebreid afgehaakt.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…