Alle inzendingen over kiem

dwaalden ogen over lightvers woorden niet wetend wie de rust verstoorden toen de engelen het hart doorboorden vlogen vleugels naar andere oorden met beelden die opzeker bekoorden daar stralen aan de hemel gloorden niemand de plaatjes kon vermoorden raak geschoten met folterkoorden toen hij ze letterlijk overhoorden kwesties in de kiem…

die keer dat het leven me wenkte ik was vrij en alleen mensen, er waren er geen die zachte gloed op al dat groen de bladeren gaf ik een zoen het riet een dikke knuf daar werd ik weer suf ik kwam weer op beide benen te staan maar die ervaring liet me niet meer gaan die mooie lach van de natuur kreeg om een ceintuur het werd in de kiem…

Een onschuldig ogende vraag gesteld Wantrouwig in het antwoord Is er achterliggend geweld Wordt hier de vrijheid in de kiem gesmoord De huiselijke vrede wreed verstoord Al je stappen nageteld Alle grollen doorverteld Het hinkelen op een slap gespannen koord Is wantrouwen wederzijds geboden Vertrouwen we ons zelf niet Zijn de feiten met…

Woorden vallen als fluisterende sterren in duizend ijskristallen uiteen wachtend op lang vervlogen liefdes die restanten van warmte met zich mee dragen wat bezielt de mens te verblijven in een dergelijk oord waar lichtstralen wangen breken beukend in de wind het menselijk kiemen onmogelijk gemaakt doch geboren zijn in dit helse oord is…

bovenaardse regenbogen, zo volkomen waarbij de laatste zilveren druppels stromen in de palmen van het hart, met tederheid bespeeld het smachtend water, waaruit de lichamen van de wereld zijn gedeeld, weerspiegeld verlangen hemelsbreed, toch aarzelen je lippen te drinken uit een oase van verzoening, te klinken op het einde, die kiemen…

In deze holte huist een goddelijke grond die dóórdringt in je hart, zo intiem en zichzelf daar ontmoet; als kiem. hij straalt naar buiten, uit deze aarde-mond.…

Toevallig kom je Voorbij en Leert mij Over mij Passerend zijn De mensen Hun inzichten de ontmoeting Blijvend is De kracht en wil Te ontkiemen Ieder tot wie die is  Een blik, een vraag Uiting van vertrouwen Voedt mij Inspireert mij  De kiem Het vormt zich Het leven Mijn leven Eens verstopt Nu uitgenodigd Te groeien en…

Dat wat is openbaart zich Geschapen Of geëvolueerd leven ontstaan Vanuit een kiem Een cel Een bacterie Een organisme Dat wat is de mens Die in de chaos orde schept En In de orde chaos veroorzaakt immer zoekend naar adem In de storm Dat wat is Openbaart zich In alles Vloeit Groeit Sterft Laat los Dat wat is Is in samenhang…

Gisteren las ik op onze site Dat stof tot nadenken zich op blijft hopen Wat wij ons eigen maakten ligt maar binnen Als loze spinsels die ten dode lopen Een schrale oogst van wat ooit was gezaaid Waar is het dat een kiem zich zal ontginnen Een vers dat van zichzelf een oorsprong heeft Dat wat onstuitbaar onze geest doet waaien…

Kieuwen kiemen tot oeroude reptielen foetale fossielen in wording Licht en liefde ontwaken voor ‘t eerst uit stof en steen jij en ik Blozende blikken in obscure ruimtes een vluchtige vlam in het ijle Beloftes beleven op desolate stranden tijdens naakte nachten in een rijp avontuur Bloeien bloemen in de moederschoot Venus venaal…

De beiaardier kent de kunst, om de zuiverheid te horen en alle oneffenheden in de kiem te smoren. De liefde voor het instrument, is meer waard dan zijn eigen pigment. Hij speelt de noten zonder na te denken, of aandacht aan de omgeving te schenken. Hij beroert iedereen. Als de klokken spelen, klopt het hart van elkeen.…

Leegbloedend in mijn overpeinzing Ontwaar ik huilend mijn bedrog Te laat begon ik waar te nemen Sleurde je mee in schuimend zog Hoorde nooit die liefdevolle woorden Ontkende wars als zijnde vals onecht Om hen in de kiem grof te vermoorden Niet ik was verdorven nee jij in en in slecht Hoe kon ik die serene liefde negeren Vals als ik was…

Zoals een kleine druppel de berg verlaat langzaam maar onomkeerbaar na trage snel vervlogen dagen onzichtbaar vaderlijk Rijn en Donau gadeslaat zo trekt de kiem van grijs verdriet gestaag diepe groeven door de wangen en blijft jeugdigheid in de lange reis omlaag slechts in zijn glinstering bewaard.…

Vragen kiemen oeverloos. Mocht mijn ziel in deemoed drinken van de winter, van de roos.…

vreugde, de melancholie van mijn geschreven woorden verloren zijn ze mogelijk nog niet ze zweven in windstreken graven zich ergens in de aarde als zaadjes in een akkerland misschien groeien ze als blozende bloemen in ’t zand waaraan vlinders zich letterlijk minnen of wie weet strijkt er een zweefvogel neer en pikt er de vruchtbare kiemen…

Acht daarom nooit het goede, hoe klein het zij, te klein, het kan in 't grote leven de kiem van 't grootste zijn!…

Zolang de mensen elkaar niet willen horen De één zich boven de ander verheven voel Is de wereld geen vrede beschoren Wordt elke poging reeds in de kiem bekoeld.…

zij de passie tastend verleiden zij in gedane beloften geen rede te vinden die weerhouden wil wat lokkend aandrift tot zinderend geluk wee maken zij de reine gedachten met zwoele fantasie die in kolkend bloed gekmakend raast door lijf en leden woekerend geselen zij het schuldig gemoed dat eens genoten van verboden vrucht de kiem…

Zolang de mensen elkaar niet willen horen De één zich boven de ander verheven voelt Is de wereld geen vrede beschoren Wordt elke poging reeds in de kiem bekoeld.…

bittere pil Dan ga je moeilijk door de keel Maar ga je eenmaal is het stil Wordt er verwacht dat je wonderen verricht Werkt tegen pijn of een overgewicht Culturen aanbidden je te drinken Je geeft de rust die ze willen vinden Jouw geur is veelbelovend Een eerste slok opent altijd ogen Ben je toch vernieuwend Als je wordt opgenomen in de kiemen…

op een omgewoeld slagveld vindt de kiem de straal door kerven in de zaaddoos welt het melksap dat bewelmt een scharlaken kelk getuigt nog van oud bloed tronend op de harige stengel die onze enkels kietelt de meeldraad waakt draagt een paarse helm aan de voet van het kroonblad een smetvlek, gestolde inkt door gekartelde lippen…

het netwerk gloeide aan de hemel waren opwellingen te zien uitlopende kiemen waar je ook ging liggen flonkerde het er ontstonden gebaren uit een rafelige flits van een vrouw die lam van de hitte aan de rand van het water bij elke ademhaling zichzelf leek te beademen als houtskool drie zwarte vlammen nu ze de handen in de…

Hij is filosoof en beweert met veel lef: 'De kiem van 't geloof is het stervensbesef.' Hij vervolgt, als-ie ziet, dat een poes ligt te spinnen: 'Een dier zal vast niet een religie verzinnen.' ______________ Ik ben atheïst en dus geen protestant of een sikh, maar beslist ben ik héél tolerant.…

gras kleurt grauw waar jij dromen verspeelt slapen zeemeerminnen op vaste wal, vervreemd golven klotsen tegen kadekust dromen hernemen liefste lust en jij schrijft brieven aan de toekomst vanaf de horizon tot aan het heelal voor wie het hoort, de zondeval is door jouw ogen droomgestoord maar het leven is geen carnaval door liefde in de kiem…

Als zij tegen je spreekt wordt er welgevallig gepreekt Een preek die vertelt wat je wil horen Niet met verboden die je geluk in de kiem smoren En toch klinkt het als een heilig gebod waarbij je schikt in je onherroepelijke lot Maar dat lot is als het paradijs Haar woorden maken je zo wijs Wat zij zegt, is de liefde in eigen persoon Op een onvoorstelbare…

maar als ze verliezen dan wordt het een kater en ook het Hup Holland in de kiem gesmoord.…

Maar in het binnenste wroet de kiem van rusteloze wensen naar ongeboren resten van een vroeger leven, uit beeld geraakt of door de drager zelf gekraakt hoop overtroffen door onzekerheid, de roos van het doel te missen door gedeukte illusies overeind te houden ingefluisterd door de dubbele bodem van het virus van onbezonnenheid.…

Het leven is soms hard en vol van zorgen maar telkens komt er licht in druppels dauw en 'k zie met vreugde weer de dag gaan blinken en voel de vrede kiemen onder't wolkenblauw. De manke heup zal ik wel blijven houden, maar 'k weet mijn God oneindig trouw.…

woorden vallen woordvallen kiemen in lieden aanzienlijk of arm of beide liederlijk gekleed in dwarse afscheidingen uit het geslacht der paardestaarten avond aan avond wordt er gezongen gewoon zonder gedachte aan klein- of kortheid om de positieve affecthouding tot de zaak uit te drukken de zege duurt niet lang men speelt vals ratificatie…

Toen al werd de kiem gelegd In een gedreven taalgevecht In woorden op het scrabblespel Nu in Gedichten Punt En El. We mogen haar straks roemen Dan mag zij zich Doctoranda In de Nederlandse Letteren Noemen. Ik bedoel maar...…