Largo bij sneeuw

Wit en langzaam nog veel witter
daalt er iets van boven neer,
zingt van stilte, wentelt, wemelt,
adem stokt en ziet plots weer

hoe de mensen langzaam lopen,
heel behoedzaam en alert,
groeten niet of haast onmerkbaar
bij de koude winterpret

die de dagen vult met weemoed,
- kindertijd is ver van hier -
maar 't verlangen blijft in leven.

Vragen kiemen oeverloos.
Mocht mijn ziel in deemoed drinken
van de winter, van de roos.

Schrijver: Adeleyd, 10 februari 2010

rosa.olaertsskynet.be

winter deemoed stilte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 13 stemmen 377