Alle inzendingen over stekelig

hoog opgeheven tot op het punt waarin mijn fantasie buiten mijn verbeelding stapt Ik wil ontwaken, maar dan zal zij de balans verliezen waarna ze weg zweeft uit mijn archieven als paradijsvogel met een roos in haar mond en ik achterblijf met een gevoel van waarin mijn kleuren verbleken maar met hoop dat haar stekels…

spijsvertering je bent er mooi klaar mee lieve hemel bewaar me let eens op de dames met teer gevoelsleven veel liefde te vergeven die krijten 't weer uit de eerste heeft er één tegen Allerzielen zie je de laatsten erg laat aan de rups gegaan geven doorgaans vrij baan aan de fluwelen dagpauwoog de vrouw wordt netelig haar buik binnen stekelig…

schijnheilig met fatale vangarmen jager van de tropen bij vlagen kannibaal wiegend op lenige poten fopt en tergt hij de hagedis voelsprieten op een wendbare kop ogen meten de diepte van het veld tasten alles af wat dichtbij beweegt vaak roerloos in zijn schutkleur soms waggelt hij en wordt de trillende tak, de doorn in de wind stekels…

Als in de herfst de kastanjelaars langs de laan naar school hun vruchten losten stekelige bolsters glanzend gladde paardenkastanjes, vulde je je zakken. Op de speelplaats gooien en stampen tot de surveillant op je afstevende en je streng berispte je hele voorraad afhandig maakte.…

Net ontwaakt, slaapdronken ogen vouwtjes en kreukels in wangen, een half verborgen gaap achter de hand de tuindeur open blote voeten dansen in het vochtige gras nog wat bedauwd de morgen zon piept door de wolken had hij net de maan gekust de rozen zo juist ontloken waarvan de doorns stekelig en uitdagend staan alsof ze haar zeggen raak…

dat het landschap zonnig zag; Een middag, dat de lucht gestapeld lag Vol donkre donder-wolken, en 't kind mat En drensend voort moest over 't zandig pad Met in zijn oogjes stof en spinne-rag; En in de spoortrein met zijn moeiheid vocht En de oogjes dicht-kneep voor het schelle licht;- Dan thuis komt en naar bed gaat en dan droomt Van stekelige…

We wisten alles van stekelbaars en salamander, verschansten ons achter een groenblijvende haag. We waren geheim. In de avond lagen we op nog warme tegels, keken naar parende libellen. De geur van kamperfoelie drukte ons plat tegen de hemel. Orion prikte de nacht in onze vingers. We werden moe.…

Ik zag hen in de Rue de Madeleine Co, een klein Chineesje, virulent, Met naast hem, stekelig en heel vileine Zijn eega Vid, wat bleekjes bij haar vent In 't uur der wake hadden zij geen keuze Dan paarsgewijs, doch op voldoende afstand, Hun arbeid te verrichten, malicieuze, Het zette hoogbejaarden aan de kant De immanente impact vulde gaatjes…

Zoek een plekje in de aardstuin op het gras, let niet op de rariteiten in gedrag en uiterlijkheid, ik lijk wat anders al ben ik stekelig bebaard, maar van inborst ben ik fijn besnaard, als je me wil leren kennen op den duur integreer naar jou als goede buur, zal niet weglopen van geaardheid of geboorte grond, achter muren wortel ik niet…

ja waarnaar Op fietspad tussen struikgewas liep je voorop met flinke pas, keek naar 't asfalt, gras de pollen en de kuilen Terwijl ik weer verten watertjes zag, paarse stekeligheden, groot en ruim hoefblad, vogeltjes hoorde, tussen rank riet.…

warmte opgepakt waardoor haar eigen wortel aan kan slaan hoe zeer de doornen aan haar prikken zij hakt ze af en gooit ze op de grond ze laat zich niet meer door hen verstikken ze hebben haar lang genoeg verwond zonder de doornen gaat het groeien beter ze ziet ze liggen maar het deert haar niet ze heeft het altijd wel geweten het waren stekels…

weelderig, met witte margrieten, in het kleurig bont, van korenblauw tot distelbol, zo donzig blond midden in het veld, in rozerood staat kruidig de zuring, op lange steel met bloemenpluim, daar rondom heen vliegt blauwig groen, doorzichtig een waterjuffer heel voorzichtig verderop in wilde orde, omgord met ruigte, staat gewapend met stekelige…

Het eerst naar binnen moest die kop, dan vormden stekels geen gevaar. Want als het andersom gebeurt, dan “kriebelt” dat ontzettend raar… Een bult verscheen er op zijn keel 't was de baars, al richting maag. Het slikken werd 'm haast te veel, toch gleed die buit gestaag omlaag!…

voel je de champagneblaadjes van de rozen de stekels in je vingers, de druppels over je rug voel je de beweging in de lucht het ruwe hout van de hekken?…

D'aarde dampt van stekelig hittegenot.…

Na de stortregens van de afgelopen dagen ging ik bij de eerste zonnestralen op weg naar de bramenstruiken in het Goudse Hout, ik vulde mijn emmer braam voor braam, bezeerde daarbij mijn armen aan de grote en kleine stekels, bevlekte mijn broek en moest achterdochtige blikken weerstaan. 'Bent u de sloot overgezwommen?', vroeg een oude man.…

en niemand stoot dwars door de takken vanwege z'n hachje, want ieder verkiest in de nacht liever zijde dan stekels. Dus ben ik de fakir te rijk met mijn Pino Silvestre. Rivalen hoef ik niet te vrezen noch zingende zagen.…

Totaal vergeten ben ik je stekelige zelfverdediging, je bloedrood omhelzen is dom en onstuimig naïef. Mijn mooie Baccara roos, je doornen, mijn pijniging, ootmoedig beken ik, ik heb je toch zo innig lief. Druppels bloed in helder water, jij blijft me de baas, jij alleen nu, schittert, mijn onvergetelijke troefaas.…

toonbeeld troonrede rol functie interpunctie klank stem lavendel lendenen dirigent agent gent zendeling missionaris minnares kardinaal kangeroe goeroe wapenstok stokvis vrieskist sierstrip prikkelbaar stekelbaars lawinegevaar vermicelli celloconcert hotelbed nachtkastje vegetatie generatie ratio emotie evolutie revolutie ovulatie…

Heel stekelig, zijn distichon - pikant Niet lang geleden liep het uit de hand Wat deed men toen? Men schreeuwde moord en brand En beet bij Srebreníca in het zand Dat was me dunkt een teken aan de wand Zelensky is bij Brussel aangeland Maar Servië voelt men nog aan de tand Zelfs Bosnië is nog geen Navoland...…

De wereld krijgt kippenvel op een donkere huid en waar eerst het mais nog wuifde en riep om zon, staan nu de stekels te huiveren in de koude, natte grond. De vorst valt in. Het weer is blond en de zon wordt alsmaar blijer. Mensen binden schaatsen onder, aanschouwen het wonder van de zijkant van de wereld.…

De tuin wordt opgeschoond voor de winter komt de beuk en buxushaag nog even wat bijgeknipt de laatste herfstrozen geschikt in een wit-roze boeket alleen de stekelige hulst mag niet worden in geknot de vuurrode bessen moeten de winterkransen kleuren tussen sparrentakken, rozenbottels, klimop en marjolein die met rode strikken worden opgehangen…

Maar eerlijk is het alleen niet van een mascotte als stekelige egel, want die mag ondanks zijn ruwe uiterlijk tóch dichtbij haar zijn. Hij krijgt dus geen klap bij de hordes met een kegel, en ook niet met haar blote handen want die stekels doen pijn.…

De stekels van de braamstruiken staken in mijn armen, wisten bloed te decoreren, prikkelden mijn scheenbenen, die de hoge prikstengels probeerden te vertrappen, zodat ik de sappigste bramen kon plukken. Het zweet gleed langs mijn zwoegende lichaam en ik genoot met volle teugen, meer nog dan later met mijn Chardonnay en exclusieve brie.…