Alle inzendingen over natuur

boven ons verscheen een heldere vuurbol hij doorstond de ontmoeting met de aardatmosfeer we keken naar een lumineuze hemelse show een verzengend kosmisch spektakel na een gewelddadige neerwaartse tocht vond de meteoriet zijn graf ergens in een veld onverstoorbaar ligt hij daar lankmoedig wachtend op iemand die hem uitgeblust…

Geen goesting om iets te doen, veel te warm, veel te zwoel. De kleren kleven aan mijn warm gekookt vel. Druppels zweet likken zich een weg in de rimpels van mijn voorhoofd, om dan langs mijn gezicht, naar beneden aan mijn kin te kietelen. ‘k Ben te lui, om iets uit te spoken, ik blijf liever ondergedoken, in het avond donker, zonder licht…

Een prachtige wandeling bracht mij bijzondere momenten. Een lepelaar kreeg ik in het vizier. Ze was druk bezig met rondjes draaien, ze had zoveel plezier! Met mijn wandeling waren er talloze mogelijkheden om mijn hart te vullen met nieuwe herinneringen. De natuur, je valt vaak van de ene verbazing in de andere. Het waarderen…

Er was nog niet geploegd er was nog niet gezaaid, het groenste fluweel van de wereld was nog niet geboren, een cyclus, synchroon in getijden bracht rust en ruimte op den duur waarmee alles de kracht ontleent, nu kussen we niet alleen het vuur uitdijende dominantie neemt toe, de woestijnwind brengt ons zwetend de mantel van de onbalans…

De zon, is fantastisch voor ons allen. 's morgens vroeg, vaak aanwezig met haar bijzondere kleurenpalet Als zij ondergaat, is dit een miraculeuze gewaarwording, die je zoveel mogelijk wilt ervaren. Soms ook ontroerend, met haar schitterende glans.…

een Elfje danst net boven het water in volle schittering vleugels van glas in lood brommen bij contact met soortgenoten achternagezet door bezit zij geen tijd voor de liefde in achtjes vliegt ze heen en weer voor haar voorgerecht even zij landt op een blad om zich te laten wiegen door de wind tot zij wordt uitgedaagd achteloos…

De zon Verafschuw nooit de zon met haar talloze zonne-uren. Zij creëert warmte, waarmee wij bedachtzaam om moeten gaan. De hitte doorstaan en op een goede manier aan jezelf denken. Zover het mogelijk is in alle eenvoud en in rust. Tekst en foto Dick Voogd…

ik heb schaduw losgemaakt van mijn bewegen kwam mezelf te vaak tegen waar rust verblijven weinig inspannend maakt zie ik eindelijk mijn evenbeeld weer staan het kaatst de contouren van heden zonder overigens in controversiële details te treden op deze zomer zonnewende puzzelt mijn geluk want stilstand en bewegen komen nu nauwelijks…

wij zijn gezien en herkend niemand vroeg ons naar een legitimatie of ander document wij horen hoe bomen een zacht welkom ruizelen bladeren ritselen snel paadjes vrij blij ons te zien in groene doorkijkjes tonen kleine bosrijkjes hun erfgoed in een pluizig stralende zon wij voelen ons voor het eerst deel van dit tafereel…

Nu een sterk vergrijsde oude heer die soms nog even krachteloos kan vriezen, een witte wereld voor maar voor één dag, vriendelijk zelfs en vaak zo mild strijkt hij nu met koele hand door mijn haren en over mijn wang. Hoe sterk was hij eens al die eeuwen weleer als hij streng regeerde in die donkere lucht die boven een star bevroren wereld…

Van blijdschap roept de boer, hosanna! wanneer het regent dat het giet. Een buitenkans om deze tied, die stortvloed van het hemels manna. Zijn koeien douchen in de wei. De bui begiet het slappe groen van sla, spirea en pioen. Alleen zijn gasten zijn niet blij. Gemopper klinkt er op zijn land vanuit het boerententenkamp. Dat natte…

(tanka) een klein paradijs het verlangen en streven naar dat wat ooit was diep verscholen in ons brein zal het de Hof van Eden zijn…

Wandeling Een wandeling in de natuur kan je iets prachtigs brengen. Een vogel vloog met mij mee. Hij floot op zijn manier: "mag ik een stukje met je mee.?" Mijn antwoord, was: "natuurlijk, ja heel graag zelfs." Een wandeling in de natuur, kan in je leven iets prachtigs brengen. Op een mooi moment, waren we samen even…

Ik kocht laatst bij de supermarkt m’n eten, En deed er kaas en wat te drinken bij, Ik pakte nog een appel en een ei, Maar bij de kassa heb ik dat geweten. Ik zag de bon en informeerde toen, Of ik die in termijnen mocht voldoen.…

Willen ze weten waarom jij aan het water staat tranen stromen niet vergeten, de takken naar beneden om wat jij aan verstand omhullen wilt de wind de moed niet laten zakken, vertel jij fier bij storm beschut jij menig dier om wat jij aan gevoel te bieden hebt onder regen zie ik je graag daar in jouw avondwade om niet te vergeten wie…

Bij ons in de tuin, veel bloemen En drie merels, weldoorvoed En ook nog bijen, die zoemen En koolmezen, net uitgebroed En mijn aardbeien, die worden aangevreten En slakken, die ook profiteren En wie heeft wat op zijn geweten? Hoe weet ik dit evenwicht waarderen?…

de regen en de wind konden haar niet deren ze rende naar haar kind door 't gejank en luidop schreeuwen het moederhart op hol geslagen de leeuwin op volle toeren nu een groep hyena's aan 't belagen haar kleine welp, het was zo cru ze was te laat, het was gebeurd de dierenhemel berust haar kind haar tranen wrang, natuur die treurt de…

zij cirkelden keerden in breed gevleugeld bewegen hongerig gefocust op begerenswaardige prooi dan stijgt hij de winnaar der slagen zijn trofee vol trots vooruit gedragen tot ook hij achtervolgd door velen de strijd moet staken omdat zij hem zijn prijs afhandig willen maken een snelle landing het nonchalant spiedend loeren…

Nauwelijks letten op de druilerige druppels die samenklitten tot een zwellende zondvloed. Geen acht slaan op het tromgeroffel van regen op het verbloem(en)de regenscherm. De wind briest de waarheid en knaagt aan de vergullende dijken van de helende tijd. Zakjes vaderland zullen later de diepe bres opnieuw dichten doch de brakke…

Onderworpen aan rigide wetten Volgt de aarde haar permanente baan Welke onaflatend maar door blijft gaan Zij kan zich nergens tegen verzetten Zodat als we heel kieskeurig kijken Naar planeten, atomen en rivieren Je ze geen haarbreedte ziet ontwijken Aan hun vicieuze stromen en zwieren Hoe vreemd dan dat wij mensen op den duur De constitutie…

Zeppelins en loden luchtkastelen olifanten in hun hemelvaart echo's dreunen zonder te verhelen de donderslag der blauwe walvisstaart grommend drommen robben op een eiland ivoren torens flitsend als flambouwen fakkels drijven wiggen in hun flanken een schuilplaats! wie durft wat nog te vertrouwen echo's dreunen, lucht komt tot ontlading…

Gebeten door de zee die grolde en weer afrolde. Uitgehold door de wind die aanvankelijk vervulde en het nadien uitdrukte.…

zij heeft de doorregen bloemen gevaasd die ik haar heb geschonken er een schitterend kunstwerk van gemaakt waar genen met nieuwe kleurdeeltjes verschenen balanste harmonie in bloeiwijze de schepping volmaakt het naturel groen van jouw vingers deden de finishing touch aan het sprankelend ontstaan van een nieuw gat in de markt…

ik heb lang naar de zee zitten staren terwijl het water mijn voeten vertelde van de talloze gevaren jij zo machtig en groots terwijl de golfjes vriendelijk krulden het schuim zijn eigen hoofdstuk en tekening koos hoe kan het dat stormvloed dijken bruggen en kades breekt alles verwoestend zijn weg naar de laagte neemt het spel…

Zwoel wacht de regen in het hangend vogelgefluit. Druppels donderen aan op de geluidsgolven. Fanfaregeroffel meldt hun komst met een zachte trom. Genietend van de laatste zon. Vertroebeld braakt de hemel verlossing, opgelucht schieten regengeuren op: de zomer wordt gereinigd. Weer TROMGEROFFEL bij het vallen van de guillotine, daar vloeit…

(haiku) valk bidt in de lucht een muis doet het op de grond en de hemel lonkt…

een nano laagje zomer zette de huid van een zonne koesterende dromer binnen korte tijd in vuur en vlam vurig rood legde onbarmhartig het falen bloot van alle preventieven die winterwit slechts een papieren bescherming schikt nog wordt de pijn in koeling weggehoond hoe dom kunnen mensen zijn in weten dat na zonnebrand warmte…

vanmorgen scharrelend door mijn eigen niet gemaaide wei zag ik: de madeliefjes ze knipoogden me zo vrolijk toe de boterbloempjes glimlachten van de nacht nog een beetje moe roze lila rode halmen gras wuifden mij trots gedag blij dat het haar ware schoonheid tonen mag een maagdelijk witte klaver kijkt brutaal naar mij en lokt ondertussen…

Het begint te regenen. Ik luister. Druppels zie ik in de stilte vallen. Van blad naar blad. Van versnelde zomerbloem, naar vertraagde lenteknop. Ik luister naar een nietig wonder. Het is schitterend om te zien. Mijn hart springt op.…

Nog even traag en stil mijn zwerven onderdoor de wolken over water glijdt de strakke zilver zee het licht zo dierbaar en gedwee gerekt de tijd nog zacht en schoon met passie streelt zomerkleuren in uw iris tooit wanneer gij volgt en overvloeit in najaar waar ik naakt en lauw door kilte waad het zwemen danst in zicht de kim hier en daar…