Netgedichten

netgedicht (nr. 70.087):

De vale bron

je kristallen
lichten warm op in
hun gebroken stralen

uit de vale bron
van de winterzon
ontluiken alle kleuren

in een transparant
ontmoeten met
steenkoude sneeuw

uitgesponnen
hebben zij elkaar
aan het licht geregen

de plak is kakelvers
voor speelse vormen
een ware zegen

nog dekken zij lief
de wereld af maar in
de krakende vorst

vallen zij in scherp
glas heel onverwacht
als ijspegels van het dak