4041 resultaten.
[ We nemen afscheid ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
228 We nemen afscheid,
kort - lang - uit, de seincode --
van: Ik denk aan jou.…
onwezenlijk
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
221 dan loop je met de kleine
onwezenlijk door het park
en zie je alle plekken die
hij belangrijk vond, het ontdekken
van telkens dezelfde dingen
maar zij is bij me, ze is een troost
en geeft me een gebaar van “ ik weet het “
terwijl ze snuffelt aan de tijdperk
die voor hem was verlopen
tijd versnelt en vertraagt, het
is het gevoel dat je…
Een droom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
216 ik droomde
dat ik weer kon
wat ik heb gekund
dat ik weer wist
wat ik heb geweten
ik droomde
dat ik weer zag
wat ik heb gezien
dat ik weer voelde
wat ik heb gevoeld
ik droomde
dat ik terugkeerde
naar alles
wat ik heb gekend
toen werd ik wakker
en ik wist
dat is geweest…
Tranen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
244 Tranen
Stromen
Langs
Mijn wangen
Ik stop
Ze niet
Hou ze
Niet in
Geef ze
De vrijheid
Een nieuw
Begin…
[ Afscheid: we eten ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
204 Afscheid: we eten
niet echt, dat zie je ook wel --
in toneelstukken.…
laat mij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
241 laat mij
laat mij nu maar gaan
zoals vol de liefde was
was mij het leven goed
de overkant wacht mij
voor het eeuwig vervolg
dat mij herenigen zal
met ieder die ik verloor
dus dans en zing vooral
zwaai mij blijmoedig uit
aan de overkant immers
komen wij weer bij elkaar
laat mij dus
laat mij nu maar gaan
het is de hoogste tijd…
Hemelwaarts
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
249 Onbewust in schemerduister
halfverscholen half geloken
begint zij ongemerkt haar gang
door vocht omstuwd en nevelwolken
Onmiskenbaar trekt zij zienderogen hemelwaarts
rijzend in een baan om aarde
een welving in haar lichtend spoor
Voor Majka…
Pijn loslaten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
330 Leren
Mezelf
Met respect
Laten
behandelen
Te veel
Toegelaten
Mezelf pijn
Laten doen
Voor de
Lieve vrede
Mezelf
Opzij gezet
Niet meer
Toelaten
Dat de ander
Me respectloos
Behandeld
Mijn grens
Aangeven
Nu nog
Leren
De angst
Los te laten
En verbindingen
Toe te laten
Er te
Zijn
En leren
Vertrouwen
Dat…
[ Ik houd haar hand vast ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
211 Ik houd haar hand vast,
half, ik begin voorzichtig --
afscheid te nemen.…
[ Het oude café ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
203 Het oude café
gaat sluiten, dicht moet het --
van de nieuwe wet.…
SOMS JE LAATSTE VRIEND
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
329 het leven is zo mooi
zo prachtig dat het
eigenlijk geen
dood verdient
en toch in veel
gevallen wordt hij
omarmd als ware hij
je laatste vriend…
waar stilte fluistert
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
212 in de eeuwige galm van stilte
waar woorden verloren raken
vind ik ruimte om te luisteren
naar het onvergetelijke leven
voorbij de grens van het geluid
vormen gedachten de beelden
van de mensen en de emoties
die mij de dagen kleur geven
zo bront in mij de herinnering
een brug naar de eeuwigheid
die wat mij gisteren betekende
aan de…
De langste nacht van het jaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
220 Ik neem mij voor, om je vanavond te zoeken
zoeken in de langste nacht, neem het baken van licht mee
in de hoop, ergens een sprankje van je te kunnen ontdekken
in de Bijenkorf liggen onnoemelijk veel voetstappen, die
men onmogelijk zouden hebben uitgewist, al kwam er géén
reactie op de kaart die ik hen stuurde, of ze jou gezien
hadden, of van…
Euthanasie
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
225 Goede raad is wijs en duur
een uil een kauw een berkeboom
voor vogelzang een lieve oom
een schuilplaats sieraad der natuur
Onwijs is een gemeenteraad
barbaars, kortzichtig zoals Leiden
die eenzijdig heeft gemeend
zonder pardon en zonder lijden
twee witte berken, zestig jaar
van geven, midden in het leven
in één klap te euthaniseren…
Verweven
netgedicht
3.4 met 7 stemmen
246 van je rust genieten
in je ogen dwalen
je tred ontwaren
het timbre van je stem
ik zal je altijd blijven zoeken
je altijd blijven zien
je altijd kunnen horen
in melodieën, verhalen
mensenmassa's misschien
maar blootsvoets in het bos
waar onze droom is begonnen
zou ik je voelen
verbonden
door het web van gouddraad
dat we samen…
Het laatste uur
hartenkreet
4.6 met 14 stemmen
582 als in de winter van haar leven
het laatste uurtje bijna slaat
als ze in gedachten even
terug naar vroeger gaat
dan trekken er veel beelden
aan haar geestesoog voorbij
ze heeft er veel verzameld
het is een lange, lange rij
ze leefde vele levens
een kind groeit naar volwassenheid
als ze aan haar leven terugdenkt
kwam er veel precies…
Laatste gesprek
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
335 Vandaag
de laatste dag
dat je meeloopt
Bij jou
had ik de
mogelijkheid
om me te uiten
en naar mezelf
te kijken
Dit heeft me
weer een stukje
verder op mijn pad
geholpen
Bedankt
voor je
geweldige
ondersteuning
Nu mag je
gaan genieten
van je pensioen
Heel veel geluk!…
Ik wil Vrij Zijn
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
302 Ik wil
Vrij
Zijn
Voel me
Een gevangene
Van mezelf
Ik wil
Vrij
Zijn
Zit gevangen
In relaties
Die niet
Goed voor
Me zijn
Alléén
Ik kan mezelf
De vrijheid
Geven…
[ We nemen afscheid ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
207 We nemen afscheid.
Mijn zwaaiende hand trilt, maar --
vader merkt het niet.…
Het laatste blad
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
220 Wegzakkend gevoel
het laatste blad aan de boom
angst om te vallen
Wankelend op een uitstekende herfst waar ik hang
te mijmeren en wegdromen over een verleden dat nooit weg
was weggeweest; afgelopen zomer van ratelen, ritselen en zich groen
wentelen in het blauw, mijn glanzende huid waarop alle koelte wordt gevangen.
Dat in de aangrijpende…
[ Terug in de Tuin ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
259 Terug in de Tuin
van de Liefde, loop ik rond --
tussen grafstenen.…
Jouw stukjes leven
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
229 in onverwachte
pijn maakten
jouw stukjes leven
zich kenbaar
in mijn zijn
we waren al
een leven lang
zo close
als ik in de
spiegel keek
wist ik precies
hoe jouw
oordeel was
wat jij vond en
hoe wij dan
samen handelden
met elkaar
leven was
on losmakend
voor ons
organisch
vergroeid in
jeugd en tijd
en ouder worden
nu komen…
De droom voorbij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
230 Wat klonk het prachtig
toen de wanden van je luchtkasteel met een luide knal gebombardeerd werden,
er kogels door de muren braken.
De schilderijen aan de wanden trilden.
Je gezicht barste in de spiegel.
Servies viel uit kasten.
Nu had je een excuus om nieuwe te kopen.
Oorverdovend mooi klonk het
toen het doorzichtige anker
op de straatstenen…
ALLERZIELENAVOND
hartenkreet
4.3 met 9 stemmen
687 Als de laatste kerkhofgangers
huiswaarts keren…
dooft de wachter de lantaarns
en de kaarsen in de kapel
werpt een vlugge blik over de graven
Sluit zorgvuldig het hek af
en bergt de sleutels op in een kluisje
die onder een sluier ban groen liggen verborgen
de vroege avond valt in
zware mist hangt in de l grijze straten
op de voetpaden…
Dag lief kindje...
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
313 Als vlindertje fladderde jij in mijn buik en in mijn leven
Als duifje vloog je bij mij weg naar het hemelse licht
Als beschermengeltje ben jij nu voor altijd bij mij
Mijn sterretje aan de hemel die alle mensen verlicht!…
Ze danste...
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
225 ze danste
tot diep in de nacht
ze danste
op de muziek
van hun korte samenzijn
de tekst
botste tegen de muur
kwam als
een boemerang terug
de waarheid van hun lied
was voor hen verloren
de woorden waren leeg
ze danste
tot diep in de nacht
in de dageraad
werd ze
opnieuw geboren…
Alsjeblieft, even nog
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen
348 Hou me vast, laat niet los
alsjeblieft, even nog
Hou de tijd tegen
ze rent je bijna voorbij
ik probeer het
maar ze komt dichterbij
hou de tijd tegen
even lijkt het alsof ik win
Ik hou de tijd tegen
maar toch haalde ze jou in
Ik kan en wil het niet geloven
waarom nu en waarom jij?
Ik stop en weiger het te geloven
maar het komt nu wel…
HERDENKINGSTIJD
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen
314 Het is november, herdenkingstijd
voor allen die in Zijn vrede rusten
terugkijken hoe elk leven verglijdt
Het is november, herdenkingstijd
het leven leren loslaten , ten spijt
moeten wij in het sterven berusten
het is november, herdenkingstijd
voor hen dien in Zijn rede , eeuwig rusten…
Novemberroos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
239 Niet af te wenden, zal ook jij in schoonheid sterven,
mijn laatste, late novemberroos.
Eens zo krachtig, nu zo broos,
het is slechts een verwelkte bloem die ik zal erven.
Ben jij het ideaal, dat wreedheid tegenover zich vindt?
Pijn en schade en intens verdriet
verblind door schoonheid, ik zie het niet.
Ongeschonden, als de puurheid van een…
ik ging terug
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
211 naar waar ik eens thuis was
maar het was er niet meer
het was er wel maar ook weer niet
anders, hoe, waar
waar zijn de plekken
waar ik geschaafde knieën viel
de straat voor ons alleen
waar is het gras om alleen te zijn
de hoekjes om te schuilen
het was er niet meer
maar gelukkig wel nog
in mijn gedachten…