Wanneer je jezelf vergat

Ik ben een mens die leeft van geluk, voorspoed;
de weg naar ontzegging en verboden goed,
naar het begin heb ik dikwijls gewroet.
De wereld herrees toen ik je had ontmoet.

Als een dunne jas zat je om mijn huid,
beschermd tegen leugens en een fout woord.
Ik mocht je – en wat ik van je had gehoord,
dat ik je dichtknoop, blijft mijn besluit.

Dat ik je soms niet droeg, graag alleen was,
en de zakken leegde, los van oude last,
vond jij veel erger dan een knoop die los zat.

Je was een kabel, strak om mijn borstkas,
verleidelijk hard en altijd ongepast.
Ik vertrouwde je toen je jezelf vergat.

gemoed vertrouwen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 37