Alle inzendingen over liefde

De dag gaat dicht als een deur. Jij schudt een sprookje uit je mouw. We lopen langs het duinpad naar de sterren en open gaat de nacht. De lage lichten van de kust beloven meer dan je kunt zien. Een visser staat met zijn lantaarn aan in zee. Het silhouet van een geluidloos schip wordt neergezet tegen de einder en verschuift. Met regelmaat…

Ik voel m’n ziel verwant met kleine simpele dingen, Die op ons wegen staan als bloemen van het veld… Verdoken in het gras, door weinigen geteld… Al dragen z’in hun kelk de zoetste zegeningen. ‘k Vind schoonheid overal; maar dat wat zachte perelt Vanuit uw moeë mond, die luttel woorden vindt: “ Goênavond…, lieveke, goênacht…, m’n zielekind.”…

we dragen paars als een stralend gebaar voor vrijheid van liefde voor wie of wat jij ook bent voor hen die zichzelf niet durven of kunnen tonen om stil verscholen dromen te laten bloeien Paarse Vrijdag viert ieders unieke bestaan het recht om jezelf te mogen zijn in kleur en pracht, samen hand in hand in een wereld die iedereen welkom heet…

Wanneer de dromen niet willen komen, het donker van de nacht steeds donkerder wordt, Wordt de laatste hoop bij mij weggenomen. te achterhalen waar het nu aan schort. Dat de vlinders, na jou, in dit leven wel willen dartelen rond en in mijn hoofd. Maar het blijkbaar niet is gegeven, dat dit met een nieuwe liefde wordt bekroond. Waarom…

Als minnestreel zou ik de liefde in trillertjes snelle loopjes korte nootjes willen bezingen Als spinster zou ik de passie met zachte handen uit zijden draden willen spinnen Als orakel zou ik het vuur van l’amour in mijn glazen bol willen aanwakkeren Als godenkind zou ik de begeerte met magische pijlen willen raken Als poëet zou…

en de zon lichtend nog en rood verzinkt zelfverzekerd zeker van haar gouden opgang in de azuren zee…

Niets is mij vreemd veel is mij overkomen een beetje angst een beetje bang een beetje verdriet een beetje woede maar niet een beetje verliefd verliefd ben ik nog steeds op mijn man en natuurlijk op mijn dochter niet een beetje maar heel, HEEL veel!…

Met één druk op de knop ben ik bij mijn geliefde sprankelende oekraïense uit poltava schaduw van de dageraad zij heeft iets klaargezet voor mij kijkt mij met grote bruine ogen aan van heel dichtbij hypnotiserend één minuut lang in haar zwarte negligé Helaas helaas zijn wij twee uren hemelsbreed gescheiden mijn wereld tussen wadden…

Het is volop zomer in de oude stenen stad aan de heldere rivieren maar ik geloof niet dat er veel verandert door de regenbogen en het lied van de zon ik ben wie ik ben, alleen! gebleven wie ik ben geworden En de stralende zon schijnt als de wolken niet bewegen ik kijk graag naar jouw foto kijk, je hebt een lief gezicht soms…

Zag voetsporen in de natte sneeuw, maar ze gingen plotseling nergens meer heen. Ze hielden in het niets zomaar gewoon op, en toen stonden die van mij weer alleen. Het is dat gevoel als bij een open deur, niet wagenwijd, wel op een kier. Wanneer je er te snel doorheen wil glippen, is dit niet de gepaste manier. Nu zie ik jou door mijn…

Ik vind niet dat je van een mens moet houden. Ik heb het gedaan. Vooral van vrouwen. Er was mijn moeder. Er was een kleuterjuffrouw. Er was een omroepster die het met een uitgever deed. Toen wou ik dichter worden Mijn hart ruimde plaats. Letterlijk te veel. Ook de liefde voor mezelf, een mens tenslotte, strandde. Ik weet nog waar en hoe. Ik…

Verliefde mensen zijn niet op hun best wanneer -- het eropaan komt.…

Is liefde een nieuw, scherend soort omhoogvliegen -- zonder zwaartekracht?…

Elkaar aanraken, vasthouden, voorzichtig doen -- wat we bedoelen.…

Wakkeren tot de adem van het nachtelijk universum stopt, zoete parfum verandert in koude winterlucht, ogen van Jade blikken naar blauwe bloesemrode koelte, op de tast voelt jouw huid naar melkblonte zachtheid, tot ik stop als een blinde beeldtaal te projecteren op mijn netvlies, alleen nog lege nachtelijke stilte.…

ingeslapen in jouw slaap stierf onze droom een zachte dood…

ons schip zal de haven niet meer binnenvaren in een sterrenstorm is het vergaan de stilte zal geen storm meer dragen de stilte zal alleen maar stilte zijn…

en als we thuiskomen gaan we met kloppend hart elkaar vinden omdat we er op allerlei manieren zijn we reizen naar elkaar tasten met voorzichtige voelsprieten naar de stilte voor de storm als we thuiskomen…

Ga nooit bij mij weg, en als je het ooit toch doet -- laat me jou vinden.…

Het minnen is een zeldzaam spel, Het brengt de mensen in gekwel, het is een los en loze vond', het is een wezen zonder grond. Al wat men aan de vrijers raadt dat dunkt de jonkers enkel kwaad, doch wat hun afgeraden werd daarhenen wil hun grillig hert. En wat men zo een linker biedt, dat wil hij toch zijn leven niet; en wat hem niet gebeuren…

Als jij danst En naar me lacht Grijp ik de kans Waarop je wacht…

Vandaag ben je 245 dagen een lieve 'verschijning' geweest  soms was je een fata morgana een 'verdwijning': drie weken verweesd achter poorten van kyrgyzstanzana was ik méér dan 'een mail' die je leest met verbaasde indringende vragen Jij bent méér dan een loveletter tale ik méér dan jouw white euroknight a poet whose verses are…

Of ik van je hou? Ik begrijp Dat je dat vraagt Want je ziet Wat er is Niet hoe het me raakt Ook nog morgen? Niet dat er Niets schort Maar ik zie niet Wat het is Maar hoe het wordt…

Ik weet het dat ge mijn zijt - mijn alleen - Ik weet het - en ik peins het wonder na en kan het niet bevatten - hoe ik peins. Mijn is uw lach en de opslag uwer ogen, mijn is uw ziel - uw ganse, diepe ziel. Zal ik het straks begrijpen, als ge komt, als gij uw hand mij zo vertrouwend reikt, het hoofdje half gebogen, als in weemoed? Zal ik het…

Met mensen intiem willen zijn: moeten delen -- in hun geheimen.…

De boot, waarin zich moet laten schommelen een man. Een vrouw aan wie wordt gedacht, door de man, tot op het laatst misschien. En dan de ogen te moeten sluiten om te zien hoe, bij kalme zee en bij helder zicht, de boot keer op keer, steeds indringender, dezelfde rotspunt raakt. --------------------------------- uit: 'Springvossen'…

Elkaar beminde Die avond in de winter Jij verleidde mij De herfst wandeling Een november traditie Je eerste bericht Die zomeravond Een drink voor je verjaardag Ondeugende blik Voor het eerst je naam De lente is in mijn hart Zei mijn beste vriend…

Harde regen op 't zoute glas, de warme sprei ligt glad en strak, de nacht zwijgt zonder zware last, tondelvuur dat zachtjes sprak. Blauwe kuisheid sluimert stil, gebodsbord noch verbodsbord wacht, slapen lijkt een verre wil — het hart verlangt een zachte nacht.…

Meen, zo ik zing, vol liefde zijn mijn zangen, Niet, dat mijn mond de schamelheid vergat Van 't hart, dat open stond om vreugd te ontvangen, Maar, waar de liefde nimmer binnentrad; Mijn lied is immers vol van uw verlangen, O Liefde, die ik steeds heb liefgehad! Waart gij gekomen, toen ik u verwachtte, Ik had met diepe vreugde u ingeleid,…

Ik vind niet dat je van een mens moet houden. Ik heb het gedaan. Vooral van vrouwen. Er was mijn moeder. Er was een kleuterjuffrouw. Er was een omroepster die het met een uitgever deed. Toen wou ik dichter worden. Mijn hart ruimde plaats. Letterlijk te veel. Ook de liefde voor mezelf, een mens tenslotte, strandde. Ik weet nog waar en hoe. Ik…