Hoogliederen
Steeds meer tonen voegen zich toe
Aan het overvloedige vogelorkest
Een mummiedonkere spons wist hoe-
Genaamd het licht uit vanuit de West
Een schemerig gonslandschap nabroeiend
Waarin de wind allengs haar adem stokt
Dompelt elke keer weer onvermoeiend
De zon kopje onder in een inktpot.
En een nocturne van coïtussen
Ontspint zich telkens nachtelijk verhuld
Waarin verholen minnend, kussend
Poenani's butsend worden gemuld
Tot pruimend de spuien spetteren
Op aarde en loven en ketteren.
... Pruimen: zich met de stoom vermengen en daardoor meegevoerd en in de stoomleibuizen opgedreven worden ...
Zie ook: http://henkjonkerafrica.yolasite.com
Schrijver: Henk Jonker, 29 april 2025
Geplaatst in de categorie: liefde

Geef je reactie op deze inzending: