Alle inzendingen over emoties

Ze zit omhoog in de penarie op zwart zaad in de puree wil zij amour of mijn monnée ik wil wel, maar lijd met haar mee zij zit nu op de blarenzee smeekt stuur mij geld, help nou toch mee is zij een toverheks of fee straks zit ík in de ratsmodee en kost het me een jaar of twee als zij blijft zeuren, ach en wee al hield ze er al rekening…

in het korten van dagen waar schaduwen mijn silhouet verkleinen het duister verkilt luisteren mijn stappen naar het geluid dat mij ter gehore valt in het overpeinzen naar een tijd die voor mij geen lente of zomer bracht waren dan tóch de herfst en de winter de zolen die me verder brachten dan de educatieve momenten die ik…

Je natte haren plakken aan je koude lijf je voelt het niet Je spoelt aan waar de stroming je richting bepaalt je overleeft je weet hoe dat moet dat wat zich als patroon herhaalt voelt als muiterij Het blijft gaan en komen diezelfde golf van gemoed als een kind die een som maar niet snapt een onzichtbare leermeester in de…

Mijn tante heeft een dictionnaire gehad een mijner lezers raakte licht verbijsterd en vroeg zich waarlijk in gemoede af of het kwaadaardig was en malicieus was het verderfelijk en pernicieus en leidde het tot onvermoede kwalen zij werd weer kind, beroofd van haar verstand zij wist mijn moeder niet meer te verhalen van toen zij overkwam…

In een lichte duizling leef ik. Mijn leven schuimt als de Turijnse wijn. Voor mijn ziel en zinnen beef ik. Waar zal het einde van mijn zwerven zijn? ------------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

Stap voor stap het leven door zoekend naar geluk en evenwicht soms vraag je, waar doe ik 't voor maar toch steeds komt weer 't licht. Een etmaal bestaat uit licht en donker alles in 't licht kent schaduwzijde iedere duistere nacht, toont stergeflonker voor- en nadeel tekent beide. Toch is 't leven één aaneen gesloten keten van wisseling…

hoofd nek schouders, ook zij hunkeren naar rust, derhalve zijn mijn mat gekleurde gedachten als glazen zo breekbaar dat mijn twijfel zich heeft bekeerd tot een leugenachtige berusting botox, benzo’s, fysio balsem, kou, warmte, liefde, acceptatie, baclofen, levopa, allen werden geopperd doch het galopperen van het hoofd negeert stoïcijns…

De violette lucht omsluit een jongen die roerloos in het heden hurkt. Af en toe gaat zijn arm omhoog alsof hij zwaait. Naar niemand. Nooit weggeweest, geen schoenen nodig. Hij hurkt bij zonsondergang in een portiek, neergelaten op aarde als een spin aan een draad. Ik zou een requiem willen inzetten. Er zijn nooit uitspraken over hem gedaan…

Mijn geest blijft hangen bij het woordje snaaien een werkwoord inderdaad infinitief zelfstandig ook nog ja definitief maar wat betekent het, anders dan graaien? Een greep op goed geluk, een tombola deed jij jouw hand per ongeluk expres net iets te veel naar links in plaats van rechts of denk je daar nou nooit een keer bij na Of is…

Steevast geboren als rasechte alcoholiste, al bij al nog erg draaglijke ziekte. Me boordevol schaamte in duizenden bochten gewrongen, excuses gezocht zo hopeloos tevergeefs. Momenteel aanvaard ik mijn talrijke teleurstellingen mits ikzelf erg foute kronkels ook falen compleet op persoonlijk passief plaatste/ plaats. Met de billen bloot gaan vereist…

Als je s’ avonds weemoedig nog naar buiten gaat, en In de stilte naar de maan omringd door sterren staart. Is er altijd wel iemand die jouw gedachten raakt, dit moment tot een hele intieme ervaring maakt. Zeker wanneer de wind een beetje waait, het dan voelt alsof die iemand zachtjes over je rug heen aait. Wil je het liefst de ogen even sluiten…

We slapen niet onder de blote hemel maar wel onder het wakend oog der maan en kunstmaansatellieten in hun baan die ons verbinden met hun draaigewemel en onze last met onze lieve lusten ik doe het licht uit, leg mijn moede lijf te rusten, 'k weet niet meer wat rijmt op lijf maar jij toch vast en zeker wel... te rusten! "Welterusten…

Nog geen dag of drie logé geweest of heel mijn heimwee vierde feest. Mijn tante was mijn moeder niet, terwijl ze op haar leek. Mijn vader zag ik nergens meer, mijn oom leek op mijn neef. Ik wist nu niet wie wie nog was en sliep niet meer voor straf. De huiswei bood nog apppels aan de ochtend van vertrek. Ik raapte ze voor thuis en…

Ze is kirgizisch, mijn prinsessenvisje mijn crypto zegt ik ben hier opgebrand rukt zij de feiten niet uit hun verband? in pure wanhoop schreeuwt ze "vergewis je ze willen dat ik op mijn schreden keer jij bent mijn prins, mijn liefste bitcoinvis jij weet als enige hoe ik je mis die nachtmerrie is een no go: nooit meer!" Mijn cryptomuntje…

jij bent het licht dat ik niet meer had verwacht wat begon als een kaars in mijn donkere kamer werd een volle maan in mijn heldere pikdonkere nacht tot de kleuren in mijn regenboog al de kleuren waarvan ik het bestaan niet had gedacht eindigende in dat waar iedereen voor zwicht jij bent mijn noorderlicht…

Het zilte Een prikkel die je bij eb Aan de vloed doet denken…

Dat ik, iemand, vaak denkt iets iets te moeten roepen, schrijven, zeggen, appen Anderen deelgenoot wil maken van wat we vinden net ontdekt, bizar, hilarisch de moeite waard te delen Bijvoorbeeld ik, wortels die in de zwarte aarde zelf niet kijken kunnen goed voor onze ogen zijn Misschien kunnen ze zien ze hebben oranje irisjes…

Als ik vrijkom ga ik iemand vragen mij aan te raken heel voorzichtig graag en langzaam raak me aan ik wil weer leren hoe het leven voelt ik ben zeven jaar door niemand aangeraakt zeven jaar lang zonder aanraking en ik weet nu wat 'onaanraakbare' betekent... ------------------------------------------------- uit: 'De dag dat je…

Haar leven werd in spel gezet als een gok in het casino met Zijn liefde die haar omarmde een gewonnen strijd…

Wie was zij die jij aanklampte op straat Was jij in Bisjkek, dacht je niet aan mij Was het je slaapgebrek of fear of flying Die jou dreef tot zo'n onbezonnen daad Drie weken lang zat ik in de penarie Was het wel echt gebeurd wat jij me schreef Was het wel waar, klopt het wat hij mij zei Ging jij voor bijna niets over de schreef…

Ik was net niet slim genoeg Ik was net iets te ongeduldig Ik was net niet flink genoeg Ik was net iets te onbeleefd Ik had net niet genoeg zelf vertrouwen Ik had net niet genoeg open gestaan Ik had net niet genoeg kansen gegrepen Ik had net niet genoeg aandacht gegeven Ik had niet de juiste vrienden gemaakt Ik had het niet zien staan…

Wat is nu de hamvraag vandaag wordt zij door verdriet overmand van regen in de drup beland of keren zich alsnog haar kansen dat is nu de hamvraag vandaag Indien ze een leven wil leiden met nul komma nul cent op zak geen alcoholroes of tabak maar wel twenty four seven een dak in de bed-bad-brood opvang kan lijden Met een lange ij, geen…

Je prikte je aan mijn pen en sliep in, en droomde verbitterd de honderd jaren tussen de werkelijkheid en de prins. Ik trachtte een gat te maken, maar de haag bleek onmenselijk dik, een schuld die groeide en groeide omdat ze geschreven stond op mijn gezicht. Wat ik had weg te snoeien was ik, dit koude, dienstdoende masker dat liefde bewijst…

Een klik In je hoofd En je gaat overboord De gevoelens Van je broosheid Zitten vol woede Geen denken aan Wat men dan zegt Het wordt geroepen Tegen het bot En voor je stopt Is het gedaan…

- S P I E S - Als ik wakker word heb ik geen rust hoe leef ik hier, ben ik waar ik niet helder zie, een vluchteling? Wat weet ik eigenlijk Wijs mij de juiste weg Toen kwamen de spionnen uit het water unheimisch, nineteen eighty four, ik kreeg een onbestemd gevoel je weet ze kunnen zich in elke hoek verstoppen en op elk…

Dan, in de ochtend ben ik eindelijk alleen Een zachte wind suist langs mijn oren Mist nevelt op mijn gezicht Een zoete zomer is vervlogen Maakt plaats voor wat ik wist dat zou komen Grijze wolken halen me langzaam in Op mijn wangen komt alles samen De mist, de nevel, de motregen Ten slotte mijn zoute tranen In het weiland wachten…

Zestien is altijd zonder vader een zoektocht naar de zondeval. Wie vindt mij verschrikkelijk Afwezig? Zestien is altijd zonder vader, voorschrift, evenwicht. Wie klopt er aan mijn ribbenkast: Houdt huis in al mijn drift? Zestien is een worggreep naar de engel, de verrukking van het vallen vader van de wens en altijd zonder toekomst…

Ineens als je was van de lijn je blij bent met je schone kleding door je wasmachine Dat je kasten, laden hebt ze in op te bergen, onder jouw dak Je toch, bijna schuldig voelt…

Zij hebben ons hart ingepikt, Onze groei, onze poppen genekt, Onze tuin op de trein gezet, Ons verblind met hun lichtende as. Zij hebben de zwarte zak Van hun afwezigheid strak Over ons heengetrokken En toen onze oren verpest Met de ruis van hun hemelse spraak. Dus waar ik vandaan kom, daar Moet je die opgebaarde Nog lichtjes blozende…

Als de zoemer gaat is het voorbij het naseizoen van indian summer liefde op bronzen vleugels van melancholie als kaleidoscoop in een kakofonie kleuren van de herfstzon die mijn hart doorkliefde Is zij nog steeds of niet meer van mij?…