Alle inzendingen over jaargetijden

Een winter voorbij natuur komt weer tot leven Lente is terug. Hoe onverwacht en plots natuur een einde maakt aan haar sinistere winterse verstilling waarbij gefladder en gevlinder de plaats innemen Dagen worden weer langer tegelijk laat de zon zich van haar beste kant zien. In ongekende euforie leeft ze toe naar haar activiteiten formidabel…

In je arm een bak narcis (Een wauw!!! een 'k hou van jou!') maar, een dankjekus op beider wang, plots plaats gemaakt voor al dat geel Na de thee naar 't haventje overzagen we op het talud het stille water en de blauwe lucht Varend leek 't water wijder, opener na zolang zoveel dicht en keken w' onze ogen uit, aten wat uit onze tas 't Was…

Ik ben waar ik ben en ook wil zijn ik drink mijn moeder en adem mijn vader ik wortel in mijn moeder en groei in mijn vader Ik ben in de kracht van de mooiste tijd van mijn leven, de lente van mijn leven, waar ik ben waar het gras groener is en waar ik wil blijven 's Nachts is de hemel donker als de maan zwart is overdag schijnt de…

Eindeloos heideland Heuvels met verdwenen zand Tapijten met het heidekruid Mostapijten waar de bodem sluit Starende ogen richting zonnegloed Vrijheid loop je tegemoet Het gevoel raakt bevlogen Innerlijk wordt het voorjaar afgewogen Veldleeuweriken fladderen vederlicht Zonnestralen bieden tegenwicht Solitaire berken glinsterend in de zon…

Lente in het land Het huis vol zomerzon En tuin en op het schoolplein En ook op mijn gazon Ramen staan nu open De deuren wagenwijd Schoolpleinkinderstemmen Tekort kom ik aan tijd Jongens leren schaken Op een tweemeterbord Meisjes in d'arena Gaan op in badminton Plots verschijnt een tourbus Met groepen acht en zeven Terug van een…

Nieuw jaargetijde licht bloeit langzaam maar gestaag de Lente ontspruit. Op welke wijze blauw-witte tinten in het hemelgewelf uit hun winterslaap komen, stapsgewijs opklaren tot ze samensmelten tot een mooi en uitgestrekt geheel die helderheid, contrast of scherpte bij het krieken van de dag zullen wijzigen. Tegelijk ontluikt zachte warme…

Hoe jij als opmerkelijk beweeglijk en gestroomlijnd wezentje fladdert en gekoesterd wordt in de warme armen van het vlinderlicht waar jouw vleugels dartelen en dwalen van zoet naar zalig van behulpzaam vrijgevig passiebloem in haar nog vrij pril bestaan. Hoe jij als beeldend schepster glooiende landschap overschildert met palet aan kleuren te…

Weinig zachtzinnig zoals deze lentedag in de luwte van het bos als een woesteling tekeergaat: mijn ziel zich snijdt aan het breekbare, messcherpe groen van jong blad, door tomeloze vogeldrift word overmand en vertrappeld, binnenstebuiten gekeerd door de goddelijke geur van kamperfoelie, gekraakt en schoongeschraapt door de weerloze zachtheid…

Oude mensen verstarren Ze eten steeds minder Dat is het begin van hun einde, maar ik wil vooruit Ik kruip en waggel tot ik rennen kan en ondertussen tover ik mezelf groot Ik ben onstuimig, op zijn minst in de verlangens die uit mijn ziel botten, ongeacht het seizoen Er laait een hongerige groei in mij Ik eet om te blijven eten, er is…

zacht als een deken van alpacawol regen die de aarde voedt de weg vindt naar de wortels van het gras en paden baant voor zon die zoekt en vindt (schijnbaar broos in de wind) de eerste bosanemoon…

De grassen wuiven wit als in kant gestoken vrouwenhanden naar het lompe blad dat wat mismoedig dorst. De dag is al gespannen, verten liggen meer dan uren open. Overal kom je iemand tegen en sandalen, korte broeken, verschikte knieën. Een zomer is niet verfijnd. Er is teveel licht, te weinig nieuw; de zon legt haar vingers, verschoten kruit,…

Van onder de beschermende mantel van de donkere aarde hebben de eerste voorjaarsbloeiers in een kleurrijk tapijt zich een weg gebaand naar het eerste zonnelicht dat een gevoel van verlangen oproept naar de komende lentetijd en een glimlach zal brengen op ieders gezicht...…

Ik bijt in de kraag van mijn dikke winterjas -- in keiharde kou.…

Als ik de herfst voel Van binnen zo leeg en koel Soms op die momenten Maak jij het in mijn ogen lente…

Het voorjaar schijnt Winters gevoel verdwijnt Niets kan je meer beletten De bloemetjes buiten zetten De laatste vorst weten ze te elimineren Soms een beetje riskeren Maar oh, wat is het fijn Lekker in je tuintje bezig te zijn Heerlijk weer genieten In de tuin met de gieter gieten Het zonnetje weet het goed te keuren Opbouwen van gezonde…

Lente in de lucht natuur bloeit en groeit opnieuw kinderen lachen. Hoe na een lange winterslaap te hebben ondernomen begint een hemel te vullen met allerlei afbeeldingen en lagen in blauw-wit op hetzelfde moment krijgt ze gezelschap van zon die met haar opkomend licht en warmte stad en land zal innemen. Het is niet alleen de veranderlijke…

Ik zie de wolken smaken weer naar softijs En hoor de sprieten schieten bommen bladgroen Als een gulden vos lig ik in het voorjaar Zaden en pollen maken stroop van het land De liefjes wurgen elkaar waanzinnig geil Uit dat gevrij floept een ei of druipt stampij Langs de lippen en de snuivende snoetjes Die dan verzadigd…

In de overgangstijd is het even vrede Om elkaar te bestrijden zijn de oude krachten te zwak en de nieuwe nog te gering - kleuters in hun blootje die iedereen vertederen en tijdelijk ontwapenen in het spijtige besef dat die blootheid haar onschuld verliezen zal aan de verlangens die woekeren in de groei van lichaam en geest en levens…

Geen één blad op de bomen! Af is alles; vóór de vlagen gevallen onder voet en van de winden weggevaagd, het schilderschone aanschouwen, dat het bonte najaar draagt: noch wit en zijn, noch groene meer, de scherpe dorenhagen. ‘k Zie heinde en verre, deur end deur de velden nu, de kerken, de huizen en de hoven staan,…

De bomen laten op hun naakte vingers kijken, ze zijn gemaakt van stof waar honger uit ontstond, de takken zijn verhuld beknopte fraaie blijken van dorst die zich vertakt, zich hecht onder de grond. --------------------------------- uit: 'Enkele gedichten', 1973…

Regen Valt niet Omlaag Het waait Te hard Vandaag…

Dansende bomen in tempo, maat en ritme de wind dirigeert. Eerste beelden van wind komen voorbij Dat hij met lang aanhoudende stoten ook nog eens regelmatig terugkeert als een strijd die in ongekende hevigheid woedt en publiekelijk wordt uitgevochten, einde is nog niet helemaal in zicht. Men heeft hier te maken met verscheidene en verschillende…

‘s morgens ontwaken onder een grijze hemel mijn kamer is donker, de binnenplaats ligt triest ik hoor zware regen die langs de ramen giet ‘s morgens ontwaken onder een grijze hemel over de aarde hangt nog dat winters verdriet die mijn ziel omsluiert met een dichte nevel ‘ s morgens ontwaken onder een grijze hemel mijn kamer is donker, de…

Ik verlang naar lichte lentekleuren nu d’ aarde ligt troosteloos en zwart Ik verlang naar zachte en zoete geuren die mij hoop geven en levenskracht Ik verlang naar d’ eerste zonnestraal die de natuur met warmte overspoelt naar een hemel helder en klaar die mij ’s morgens blijde begroet Ik verlang naar vogelzang in de vroege ochtendstond…

Natuur in stilte, tijdens regen Gedachten kunnen hier gemoedelijk afwegen Druppels vallen tijdens een mijmering Vredigheid boetseert de beleving Watervocht op bladgroen Regenjas in goed fatsoen Naaktslakken kruipend over rottend hout Vogelzang klinkt vertrouwd Regendruppels uitvergrotend in een plas Een badende appelvink die aan het genieten…

In de mist is trage een os met een ossewagen stappend naast de mist nooit mist zijn maat de os van de ossewagen Uit de mist in de mist met de hortende wagen dut de wagenvoerder zich niet vast in een spoorloze slaap Achter aan de wagen drijft lantaarnlicht een geringe wig van klaarte in de donkerdiepstraat…

De wind ging om en ineens waren ze er weer: de gedachten aan winterlichtstilte. En aan de glazen ogen van een wildvreemd kind dat de winter liever heeft om door te kijken. Zo zakelijk, zo onverschillig mogelijk de blik gericht op het keren van de kou. Omdat ergens toch het vriespunt liggen moet. Ergens moet water ijs, ijs water kunnen houden…

De kale kruinen Ver boven reusachtige stammen Als natuurlijke fortuinen In verhelderend winters licht Opdrogende modderpoelen Tussen krakende knarren Droogte trotserend Boomknoppen zwellen De ontdekkingstocht naar nieuw leven Tussen bloeiende mossen Waar ogen met natuur spelen Het spel van zichtbaar genieten terrein wint…

Geduldig wachten wortelstok, zaad en bloembol; slapen vleermuis, korenwolf en egel in hun hol; in stilte groeit het lam in de ooienschoot; enkel het sneeuwklokje geeft zich voorzichtig bloot. Hou hoop en ontsteek het vuur, want al is de winter nu nog guur; de Lente komt, ze komt er aan, de dag dat alles weer in bloei zal staan, dat vogels…

Snel verscheurt koude aarde. Niemand ontvlucht. Wij, die van wanten weten, trekken dikke huiden aan verstoken de kranten zetten de buis op idols of op quiz scharen ons om de joekel van een vrieskist en sluiten de wereld winterhard buiten. ------------------------------- uit: 'Tussentonen', 2004…