2022 resultaten.
Naar School
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.494 De handen in elkaar
en zij aan zij
zo liepen ze mijn
raam voorbij.
Ik tikte en ik tikte!
Kleinkinderen;
verder in de pas
keken toen opzij
en zwaaiden allebei.
Het was al bijna tijd
voor school
Ze waren al wat laat
driftig liepen ze samen
verder in mijn straat.…
Scheiding
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 1.093 Ik lag op het strand en keek naar de mooie zee.
De golven namen het zand mee.
Kleine kindjes bouwden zandkastelen.
Ik keek om me heen en zag er velen.
Jongetjes die met hun vader aan het voetballen waren,
En moeders met hun dochter in bootjes aan het varen.
Zo stom vind ik het van mijn ouders,
Dat ze gingen scheiden.
Ik kan er niet meer…
Vos en wolf
gedicht
3.0 met 15 stemmen 6.071 De grote ketel in de stalhoek:
houthompen, vuur en dampend water.
Hij zou in sprookjes niet misstaan
om jonge meisjes in te stoven.
Je stort er lakens in, die bollen,
verdrinkt ze met een grote stok
en stampt ons voetenvuil en zweet
en oogvocht murw, zodat het loslaat
en in de zinken emmer stroomt,
het voorportaal van grup en put.
Spookdromen…
moeder aan kind
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.623 Mijn lieve kind, ik moest je baren en voeden,
jou beschermen en behoeden,
je sterk maken voor het leven,
en jou warmte en liefde geven.
Maar in mijn hart en in mijn armen
heb ik jou nooit kunnen verwarmen,
want mijn hart én mijn handen
waren geknecht door zovele banden.
En door al die jaren en tijden
heb ik jou, mijn kind zien lijden
en vechten…
Glimlach
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.513 Als ik aan een glimlach denk,
dan denk ik aan een kind.
Ze leeft in 't voetspoor
van de wind.
Ze leeft als regen die
zich aan haar bindt.
Ze omarmt de kou;
zegt tegen sneeuw:
ik hou van jou.
Ze leeft door zon
en bloemenpracht.
Ze leeft in lente
teer en zacht.
Ze leeft het leven
der seizoenen.
Zo'n kind
is om te zoenen.…
over de grens
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 629 zet dit kabinet
in plaats van die kinderen
Nederland maar uit
[senryu]
foto: Martien Montanus…
ongeschreven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 278 de tekst ligt met een stokje
verdiept in het natte gedeelte
van het strand, onleesbaar
maar de piloot van het
reclamevliegtuig
begrijpt de boodschap
en vraagt zich af
waar is dat kind gebleven
de vloedlijn schuift op
spoelt een stokje
terug naar de zee…
Autoeurografisch
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 321 kleindochter van zes
grote blauwe ogen
grote mond:
opa zegt steeds Uro
maar het is Euro
seg ut effu!…
De stem van 't kind
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 386 hulpeloos en klein
kom je in de wereld
veilig in papa's handen
ontwikkel je je
groei je geleidelijk
groter
in de veiligheid
van het gezin
totdat
het zo kriebelt
dat vader zijn
vleugels
wil spreiden
het gevecht begint
alvorens zij
dit in woorden
kan gieten
is het gemis daar
onbegrip lijdt
tot verwijt
en dan dat gemis…
Verdane jaren zeventig
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 333 Middelmaatje brak bij scholen in
en sloeg het bord aan splinters. Luiheid mikte
hoge ogen. Ook de mammoet knikte.
Je had genoeg aan een zes-min.
Stof begrijpen had totaal geen zin:
je scoorde pas wanneer je alles pikte,
jointjes rookte en de pillen slikte.
Kritisch denken was een slecht begin.
Hij die nadacht raakte uit de pas
en kwam in…
Bellen blazen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.038 pfhuuuuuuuh
pfhuuuuuuuh
allemachtig prachtig
ronde glazen bellen bollen
kleuren van de regenboog
rollen bollen zwevend
als een sprookje hemelhoog
lieve ronde bellen bollen
wou dat ik zo zweven kon
als een glazen blaasballon
hupfhuuuffffuuu
hupfhuuuffffuuu…
Verloren
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 342 innerlijk verscheurd
door gemaakte keuzes
die buiten hem lagen
heen en weer geslingerd
door het lot
zich afzonderend van
de wereld die aan
zijn voeten lag
koos hij 'n eenzame uitweg
~ hij werd maar 12 jaar ~…
Foto
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.020 Een foto aan de muur.
Twee lachende kinderen
uit een verleden
mijn kinderen.
Kinderen die ik niet meer herken.
Weigeren om te leven
in het heden.
Mij alleen maar confronteren
waarom ik zo'n slechte moeder ben.
Altijd alleen mijn best gedaan
om jullie alles te geven.
Ik heb daarbij fouten gemaakt.
Fouten die ik niet meer kan herstellen…
Armpje klein
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 244 Ze zit in de auto voor de mijne
Hoe oud zal ze zijn?
Een jaar of vier, een dagje toe?
Dame in het kleine
Is ze moe?
Want ze legt een armpje op haar hoofd
Zoals grote mensen doen
O, ze is zo weerloos
Tegen al dat geraas
Ik vind haar grandioos
Geef haar voorzichtig een verre zoen
Als ze uit het zicht verdwijnt, ons allen de baas…
'k Stond over 't wonder...
poëzie
3.0 met 7 stemmen 535 'k Stond over 't wonder van uw zijn gebogen,
Kind, ziel gevangen in onze aardecel.
En duizlend tuurde ik, als in diep een wel,
In 't grondeloos mysterie van uw ogen.
- ‘Daalt ge uit de Hemel in de levenshel?
O gave een god uw mondje 't groots vermogen
't Onthullen ál wat wij te raden pogen,
Eer gij 't verleên vergeet voor kinderspel…
Grote Mensen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 2.234 Grote mensen zijn vergeten
waarom wolken vlinders waren
witte vleugels aan de hemel
fladderend in zomerzon
waarom de wind ze had gemaakt
tot ze als sprookjes over dreven
waarom wind ze had gemaakt
zoals een kind ze had getekend
Met een pluizenbol, een zilvermeeuw
een vlieger die bleef zweven
blote voeten liepen sneller
als de wind je dragen…
Sonnet van het bed
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.323 wanneer de ochtend zacht het labyrinth
van slaap begraaft onder bedauwd licht
van de stad (haar catacomben, gedicht
door meeuwenschreeuw) verschijnt het kind
bij het bed waarin het is volbracht
door ons, in duizelend sterrenuur,
met maanscheuten, die walmende nacht:
roof uit de droom, geschenk aan de duur.
het ruikt zijn oorsprong, plonst…
Stuwmeer
gedicht
3.0 met 7 stemmen 6.205 Toen de dam klaar was
begon het water te stijgen.
Kilte ving aan in de berg-
wand. De bomen begrepen
niet hoe zij stikten in wat
hen lief was. Vissen kwamen
te zwemmen in de wijngaard.
Schreeuwend breken mijn kinderen
het gladde watervlak. Ik wil
hen roepen: acht niet de pijn
van tekort, maar vrees de on-
keerbare kracht van…
Dromen wij nog?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 342 .
jij die zo vaak op mij
Frans, Spaans, Fries, priesters
en wat dies meer zij
blijft nu – ik voel je, man –
als een paal achter me staan
er is iets goed misgegaan:
alle tegenwerking ten spijt
clashte uit een zee van verwijt
een vis tegen mijn damwand aan
en veegde me van het veld
de toekomst kijkt ons blozend aan:
een wieg,…
Een onnatuurlijk wederzien
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 358 In zijn macht
fietsen zij,
schuchter aan mij voorbij.
Met een vader voorop
die hen zegt
vandaag zijn jullie niet van haar
maar
van mij.
Wat kan ik zeggen
wat kan ik doen?
Morgen
zullen we het maar weer overdoen
en geef hen alsnog
mijn verzoenende welkomst zoen.…
Tienermeisje
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.423 'k voel met weemoed, afstand groeien
hoe meer en meer.. je op zal bloeien.
Eens, 't leek voor altijd, mijn zo kleine meid
maar liefje, ik zal meegaan met je tijd.
Buiten de deur zijn we beiden cool
binnen
is het je kleine hartje wat ik nog altijd voel...
Dankbaar zal ik het omarmen
en met al mijn liefde voor jou, blijven verwarmen.…
Wiegeliedje
poëzie
1.0 met 6 stemmen 677 Al wat mijn liefje doet
Luidt als een liedje zoet.
- Slaap, kindje, slaap! -
Over de marmertrap
Zingen zijn stapjes rap,
Zingen van trappeltrap.
- Slaap, kindje, slaap!
Maar als mijn knaapje rust,
Vredig in slaap gekust,
- Droom, kindje, droom! -
Vedelt een melodie,
Zingt er ik weet niet wie,
Ziel die 'k in nevel zie.…
Schrijnend
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 326 hartverscheurend
het geluid dat jij voortbrengt
in jouw vroege leventje
door dramatische keuzes
word je met stress gevoed
welke onschuld vermoordt
liever had je twee veilige
armen om je heen die jou
behoeden voor al wat komen gaat…
Buiten spelen.
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 387 Kent u ze nog, de spelen van de straat,
weet u nog, hoe buiten spelen gaat?
Kent u nog het hoepelen, touwtje springen
en meer van die genoeglijke buiten-dingen?
Weet u nog van knikkeren en verstoppertje spelen
Dan bent u met weinig want echt, er zijn er velen
die niet meer weten wat buiten spelen is!…
Vlinder in maart
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 444 Ik heb voor jullie een verhaaltje bewaard
van een broer en een zus en een vlinder in maart.
Vroege vlinders zijn altijd een beetje speciaal,
luister maar eens naar dit kleine verhaal.
'Ik heb een vlinder gevangen', zei het zusje blij,
'en nu blijft die vlinder voor altijd bij mij.
Ik ga voor hem zorgen iedere dag,
want misschien was hij 't…
Kwetsbaar?
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 473 Het kind slaapt naast de
schelp, nóg ongebonden,
nóg ongeschonden, voor
haar als winnaar is een
lauwerkrans geraapt.
Stil verschijnt licht in haar
verhaal uit een versje op
een kaartje, uit het hart
verzonden, een ongeschreven
taal, opent het inzicht dat
een vers iets levends raakt in
de schoot van het ongewisse.
Wat dat kind…
voor Shang
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 895 ach meiske, alleen
zo alleen met koude letters
werd je nieuwe plek geschreven
woon jij daar nog
in het noorden, een stad
bruin, grijs, met vreemde daken
ach meiske, in jouw land
ging mama's stem verloren
knuffels, knuffels en warmte
maar neen, het koude, dode
van te vroeg gekomen sterven
meiske waar is je moeder heen
en nog, en nog…
Slaap, kindje, slaap!
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.056 ‘Slaap, kindje, slaap,
daarbuiten loopt een schaap!’
je hartje tegen mijn harte aan
ik voel het kloppen, voel het slaan.
‘Slaap, kindje, slaap!’
Daarbuiten gaan geen mensen meer,
de huizenogen loken neer,
de straatlichtjes zijn uitgedaan,
boven gingen de sterren aan
en 't is heel stil: alleen de wacht
trommelt, hol stappend, door de…
weer terug
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.301 na 2 jaar Amerika zijn ze weer terug
mijn dochter en schoonzoon, de tijd ging achteraf vliegensvlug
twee keer ben ik bij hun geweest
iedere keer een mega feest
heerlijk dat ze weer in de buurt zijn
gezellig en reuze fijn…
Kind
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 387 Het kind komt
als vanzelf
tevoorschijn
opgeroepen door
een eenheid
waarvan ik het bestaan
slechts mocht hopen
het neemt ons mee
naar waar wij weten
de komende en de gaande
de krulletjes moeten
nog geboren worden
is de wens
van de gedachte
zelfs als ik dood ben
zie ik nog
de blauwe lucht
in lachende drentelpasjes
loopt het verleden…