Alle inzendingen over literatuur

Ik wil alleen maar weten wie ik ben. Een andere reden om te schrijven heb ik niet. Maar wie ik ben gaat niemand wat aan. --------------------------------------------- uit: Nagelaten Gedichten (1975)…

Sonnetten hier, sonnetten daar! Een wereld vol sonnetten! Men is er machtig gauw mee klaar In spijt der stipte wetten. Al loopt de zin wel wat gevaar, Daar valt niet op te letten; Het fijne van de mis is maar Ze goed ineen te zetten. Een klinkdicht - als 't in 't Hollands heet - Heeft niets te doen dan klinken; En hebt gij daar de slag…

Het mes dat de Meester Van de Literatuur bijna Had gedood, maar dat Hij gelukkig overleefde De Duivelsverzen zijn Waren en blijven aanleiding Ook in de zomer Van 2022, NB na 33 jaar Een nieuwe poging, de Meester van de Literatuur De onmiskenba- re Meester om zeep te helpen Wederom beslist, maar Geenszins (on)gelukkig, schrijft,…

Ik heb het boek besteld ontvangen, maar nog niet gelezen zelfs niet de achterkaft Maar uit publiciteit, de pers viel mij direct op zijn, Vos z'n fantasieën Nou mooie Meneer de Vos, de Evangelist ik lust U lekker en rauw maar dat zijn fantasieën Maar gelukkig ken ik het verschil tussen werkelijkheid en fantasie! En U Meneer David…

Poëzie is een daad van bevestiging. Ik bevestig dat ik leef, dat ik niet alleen leef. Poëzie is een toekomst, denken aan de volgende week, aan een ander land, aan jou als je oud bent. Poëzie is mijn adem, beweegt mijn voeten, aarzelend soms, over de aarde die daarom vraagt. Voltaire had pokken, maar genas zichzelf door o.a. te drinken…

Denk niet, lieve speelgenoten! Dat de tijd mij heeft verdroten, Toen ik gistren zat alleen. Die vermaak heeft in het lezen, Hoeft geen eenzaamheid te vrezen. Maar is altoos wel tevreên. Vader zegt, dat brave mensen Dikwijls naar die uurtjes wensen; Dikwijls naar hun kamer gaan, Om in oude en nieuwe boeken Wijze lessen op te zoeken:…

Ze stond bekend als Rooie Rina indertijd En ze schreef brieven naar een jongen in de tropen Met wie zij fier de boulevard over zou lopen Ex- marinier uit een koloniale strijd Er waren vele jonge vrouwen toen bereid Te pennen met soldaten en daarbij te hopen Dat zij de eenzaamheid die naast hen was gekropen Ietwat verlichten konden met genegenheid…

Brokstukken en puin Een weduwe van schuim De geverfde papegaai Korzelig en niet schoon Krijst tiranniek achter een icoon…

Ge- dich- ten zijn vaak lang en smal De mij- ne wel in elk ge- val Lang maar te- ge- lijk ook kort Dat zijn ge- dich- ten zo- als het hoort Te lange zijn er bij de vleet Of nog er- ger lang en breed Brede gedichten kan ik niet tegen Meestal zijn…

De takken spelen wild een schimmenspel Het scherm is kant en klaar - ecru gordijnen De zon is lamp en niet te dimmen, fel Belicht hij wat ik zoal voel verschijnen Intense liefde voor het fundament Waarop hij rust, mijn meesterlijke woning Aan mij nu vijfentwintig jaar bekend We zochten lang en dit was de beloning Het pand lag lonkend…

't Minnewicht kwam op mijn kamer. 'Dichter, zo 'k u niet verveel, Ai, wil mij dan toch vergunnen, dat ik hier een weinig speel! 'k zal u in uw werk niet storen!... geef mij daar dat grote boek! O! ik zal zo stille wezen, als ik ginder prentjes zoek!' Zo sprak 't loze minnegodje gaf mijn handen zoen op zoen. 'k Liet hem vrijheid…

SHENANDOAH (1) Ik ben al oud en ben totaal vergeten Hoe of ik ooit aan mijn persoonsnaam kwam Wel weet ik van het destijds welkom heten Van de Oneida indianenstam Die jaagde en verbouwde, want moest eten Waarvoor men mijn forel en baarzen nam Toen kwam de kolonist er bij mijn weten Mijn stuiteren werd minder door zijn dam De scheephoorns…

Zoals Athena uit het hoofd van Zeus beviel, gewapend Zo bevielen piketpalen aan het mijne, geslepen…

Mijn vrouw, mijn heidens altaar, Dat ik met vingers van licht bespeel en streel, Mijn jonge bos dat ik doorwinter, Mijn zenuwziek, onkuis en teder teken, Ik schrijf je adem en je lichaam neer Op gelijnd muziekpapier. En tegen je oor beloof ik je splinternieuwe horoscopen En maak je weer voor wereldreizen klaar En voor een oponthoud in een…

I De Harlinger stoomboot schommelt Over de Zuiderzee Van Stavoren naar Enkhuizen. Een dichter schommelt mee. Kwijnend rust op de verschansing De zangrige elleboog. Glazig staart naar Friesland Het bleekblauw poëtenoog. Soms is 't of een klaaglied De schampre lippen ontstijgt. De hofmeester denkt, dat mijnheer dan Een aanval van…

Morgen reis ik naar de Oekraïne Naar Poltáva om precies te zijn Daar waart Maria's geest nog rond die Poesjkin Tot leven bracht in honderdeen kwatrijn Ter bedevaart naar Poesjkin, groot poëet Kwam ik voorbij gedenkstenen en graven Verloren strijd en oorlogs-monumenten Een lange queeste naar Maria's geest Maar 'k werd op het verkeerde…

...toen hij verscheen scheurde de hemel in een wilde glans en één uur lang is het hier brandend licht en warm geweest. Niemand was zozeer mens, zo schaamteloos en zonder voorbehoud heerser en prooi; geen onzer heeft in heerlijkheid en pijn zichzelf zo reddeloos vergooid aan pracht en laagheid, niemand heeft ooit een kostbaar leven zo blindelings…

Gedichten wonen uit geboorte in een glazen huisje. Daarom kijken ze nu zo vanzelfsprekend naar buiten vanuit hun doorzichtige woning. Elk gedicht heeft zijn eigen voor één bestaan wakker geworden wijsheid; dit bijvoorbeeld dat een vers nooit stenen zal gooien. Het is zelf maar zo kwetsbaar gehuisvest. ----------------------…

Een stoet van kreuple rijmers Kwam, op een schone morgen, Aan 't lusthuis van Apollo. De lach van vergenoegen, Van vlijende eigenliefde, Speelde op een ieders aanzicht; Zij hadden lieve rijmpjes Ter ere van Apollo; Zij brandden van verlangen, Om hunne zoete rijmpjes De Dichtgod voor te zingen; Zij stonden voor de tempel, Aan Foebus' dienst…

’t Is met de verzen van de dichter Als met zijn huis, dat ge in wilt spiên: Al schijnt de zon, al blinkt het licht er, Kunt ge in ’t voorbijgaan weinig zien. Ge ziet van buiten door ’t gordijntje, Zo tussen hor en valgordijn, Van ieder voorwerp slechts een schijntje, Een onbepaalde schemerschijn! Leest gij zijn verzen zo eens even, Zo tussen…

Ik lees Gogol. Hij is groot. Hij spreekt van liefde en dood, en dat mensen klein zijn en voor elkaar venijn zijn en dat, trots van alles, dit leven nog hoog staat aangeschreven.…

Op de fiets van hier naar Tolstoi blijkt alles anders te zijn Opgetild uit alledaagsheid uit de raderen van de tijd De fiets wipt uit de groeven weg van de wereld die ik ken Peddelend op het stalen ros van oorlog naar vrede. Van kindertijd naar de mazurka met eerste liefde Sonjetska. Denkend aan Anna K. haar liefde haar schuld…

Waarover zal ik zingen over regenjassen over het lover van geboomte of zal ik van de liefde zingen Waarover zal ik zingen over vliegmachines blinkend aluminium in de zon en blauwe lucht of zal ik zingen over de liefde Over auto's over steden en historie of zal ik zingen over de liefde Over vele vreemde dingen over de gewone of zal ik…

De Dichter toch is zoon van God, De heemlen zijn zijne opperzalen. 't Verleden moet hem cijns betalen, Hem, Ziener in 't verborgen lot. - - - - - - - - - - Heil ons! het schoon verleden keert, De heuglijke eeuw van Gods Profeten; Gezalfde zal ons hart u heten, Die ons de Toekomst kennen leert. ................. Laat u,…

Oftewel Ommie en Huibert Zijn vrouw had hem een zoon gebaard Moest dat bekopen met de dood Hij heeft de oorlog toen verklaard Aan 't kind dat hij boos buitensloot De rijke herenboer vond Jans Een lieve, sterke boerenmeid Bereid om ritme en balans Te brengen in een zware tijd Twee kleintjes telde het gezin Zij, meid voor dag en nacht…

Als ik mijn nachthemd uittrok na ontwaken En met de spiegel werd geconfronteerd Kon ik volledig in vervoering raken Sneeuwde ik vlokken, leek geobsedeerd De rode vegen op katoen en laken- Schandvlekken die dat razendsnel bemorsten Waarom kon ik niet van gezondheid blaken Moest ik aan schilfers pulken en aan korsten? Had ik die schubvlecht…

Oote oote oote Boe Oote oote Oote oote oote boe Oe oe Oe oe oote oote oote A A a a Oote a a a Oote oe oe Oe oe oe Oe oe oe oe oe Oe oe oe oe oe Oe oe oe oe oe oe oe Oe oe oe etc. Oote oote oote Eh eh euh Euh euh etc. Oote oote oote boe etc. etc. etc. Hoe boe hoe boe Hoe boe hoe boe B boe Boe…

Uit rituele klank ontstonden talen De mens kon toen verbaal oorlogen voeren En overleggen, handelen of falen Welwillend luisteren of monden snoeren Het schrift ontstond, dat was niet te vermijden Afspraken werden voortaan opgeschreven Geschonden en verbroken om te strijden Dood aan de vijand en diens tegenstreven De boekdrukkunst werd daarna…

Hoe heerlijk is het om te strooien Met ongezouten commentaar Een opgezette boom te rooien En vellen is verdedigbaar Hoe zalig takken af te zagen Een stam te klieven voor de haard Om plat te branden alle dagen Het is de moeite meer dan waard Hoe wreed is het kritiek te kerven In bast en schors van levend hout Om te verwonden, te doen sterven…

De woorden der gemakkelijkheid, woorden van rose sluimer, kamer behangen met pastelkleurige dromen, dat is de poëzie die u lust. Volièrevogeltjes wapperen er in rond en de meisjes hebben er een zeer zoete hals en de dichter staat nimmer voor u dan gekleed in het bleekblauwe avond­kostuum van de maan. Maar de poëzie die wil zeggen dat ons…