1067 resultaten.
Trapzilver
netgedicht
3.0 met 77 stemmen 571 De zuinige boenster morst
bloedend zilver op de trap.
Zij veegt de druppels in haar blik,
kijkt scheel de leuning omhoog en bloost
bij de aanblik van zoveel onontgonnen.
Voortaan staan er geen ongeschuurde eiken klompen
in de gang. De laarzen gaan hoog gepoetst
op de plank naast de halflage bergschoenen.
Rijpe bloedblaren barsten in het…
waarden
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.373 Het moet me nu toch eindelijk van het hart
dat ik het leedvermaak van snelsonnetten
een wandluis vind die deze site besmet en
die cynisch mensen uitlacht in hun smart
Ik dacht dat dichten: rijm, vers, aforisme,
intelligentie zoeken is, geen escapisme…
Sarcasme
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.554 Sarcasme siert een mens niet.
Het geeft vaak blijk van wantrouwen in de ander, het roept verzet op en het schept afstand.
Wees liever af en toe ironisch; dan kan de ander ook meelachen...…
jachtgeweer
netgedicht
3.0 met 203 stemmen 21.325 Het is zo’n tergend blauwe dag
waarop roekeloos vuur vlamvast
in de handen wordt gedragen.
Dat onstekingsremmers
katalysator zijn van loeiende kalverliefde
daar hoorde je Opa niet over.
Hij stuurde liever Nero in het riet
waartussen elk natuuroog vurig is
en een parmantige fazant
voornaam, rechtop en gezond
koddig gekleurde familie van…
Mijn laatste avondmaal
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 853 Reik mij mijn laatste avondmaal
neem tienduims stalen spijkers
met zware hamers, blindgedoekt;
kom, nagel mij maar aan de paal.
Wie rein van ziel, het hart verguld
mag mij als eerste straffen;
een groot genot, kom tref mij hard
het is mijn eigen schuld.
Want waarheid vormt een groot gevaar
daar, schijnbaar heilig komen zij
voorzien van…
DE JAGER
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.016 Nauw purperde ’t Oosten met rijzende gloed,
Reeds snelde,
Te velde,
Met wakkere moed,
Een jager,
De plager
Der hazen na d’oegst –
Een jager zo woest.
O jagerke, spoed wat uw gangen:
Ras is er een haaske gevangen!
Er liepen drie honden vooraf zo gezwind
Vol leven,
En dreven
Als ’t pluimpje op de wind;
Zij stoven
En snoven,
Het muiltje…
Gist
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 510 Er is net tijd genoeg om deze dag
een uur te doen lijken
en om mij (als dat mag)
een eeuwigheid te laten kijken.
Het hoeft niet allemaal
per se te veranderen.
Laat het soms rusten als de taal
van harmonisch gevoel. Die kan meanderen
ook nu nog, langs elke twijg en braam
op zoek naar een verloren vader
of een onbekende luisteraar, in dit…
een zees IM
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 412 op het strand ligt een klok
daar aanbeland na een ramp vlakbij
een schip gezonken op en in de zee
een man of vracht teveel, te veel
de klepel op de bodem verstomd
wordt dit verhaal niet meer gebracht
dan door die getuigenis in brons
in het mee vergane want
zeilt niet langer wind maar
waart het water door de gaten
zonder voeten, zonder benen…
Plaatsingsdwang
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 371 Het onbeschreven vel ligt voor me klaar
Te wachten op een nieuw gedraaide keutel.
Wel dagelijks schrijf ik wat dor gereutel -
het euvel van een nieuweling, voorwaar.
Kijk, zelf besef ik dat men mij kan missen.
Maar oefening baart kunst; je weet maar nooit.
Misschien word ik wel dichteres, eens, ooit.
De bloem der natie, net als Driek van Wissen…
Dieper dan leeg
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 750 Er staat een doosje
in de kast
hartvormig rood
met goudgalon
bij het zien ervan
denk ik aan ma
van wie ik dit kleinood
kreeg
leeg
och, ‘k was nog zo jong
en had pas jaren later
de intentie door
want zei mama niet steeds
mijn schat
inhoud
ben je zelf verantwoordelijk voor…
wat is de waarheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.077 Het uur van de waarheid.
Wanneer, waar, waarom?
Dat is de veelgestelde
onbeantwoorde vraag.
Wanneer brengt taal klaarheid?
En niet woorden zoals waarom,
met het ontwijkende antwoord, daarom.
Wanneer is liefde, geluk en blijheid
en niet in strijd met de werkelijkheid,
omdat wij het aaneen breien,
door de onduidelijkheid van onze taal.…
Als hoog moet
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 808 Hij schat het pad dat voor hem ligt in als klimop
en richt zijn blik met vastberadenheid naar voren
voetje voor voetje volgt hij eeuwenoude sporen
die leiden naar het wijde zicht vanaf de top
zijn wens om daar te komen stuwt hem hogerop
van rust of stijgen met beleid wil hij niets horen
de stenen die hem storen tuimelen verloren
waar luide…
ik schenk je gladiolen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 590 mocht je denken
mijn gedachten
zijn slechts gericht
de ander te krenken
neen, ik getuig;
niet elke waarheid
hoeft men te gedenken
niets van zulk een zwaar gewicht
heb ik mijzelf toegedicht
gering zijn mijn daden
doch ga voor zuivere ideeën
op zonneschijn gericht
schenk u mijn rode gladiolen,
de liefste feeën
ja, zomaar mijn idolen…
eigenschap
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 1.155 ik dicht u niets toe
ik zou niet weten hoe
maar dat ik dicht klap
in de wetenschap
een koe roept boe
dat doet er niet meer toe
herkauwen heeft geen zin
etcetera, vul maar in…
stoppen met roken
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 881 de rook vormt blauwe kringen
die mijn longen zacht doen zingen
kringen om mijn ogen
mijn lijf vol rook gezogen
ik leef als in een grot
mijn gedachten zijn beneveld
de zintuigen kapot
tot barstens toe gekneveld
gekneveld en beroofd
tegen wil en dank verdoofd
rochelende fluimen
tijd om op te ruimen
om eens en voorgoed te stoppen met…
ZOMERREGENLIED
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.895 Regen, reiniging buiten mij,
reiniging van de straten, alle dezelfde,
minnaars die lang gewacht hebben naar dit overvloedig zoenen,
maar nu hun lichaam golven, bevrijd van dit zomerzwaar verlangen,
in de lange omhelzing van de knallende zoenen.
Wit gewassen wegen,
straten na de omhelzing, in vreugde en berusting neergelegen,…
instortingsgevaar
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 597 op het gevaar af
dat men mij niet begrijpt
dat een brandende peuk
aan mijn vingers ontglipt
verzonken in rust
lekt het vuur aan mijn schenen
tot as zal ik wederkeren
maar alleen als ik in slaap val
en een sigaret rook, onachtzaam
dat is dan eigen schuld
gebocheld door het leven
maar wat nu als men dramt
herhaling, kracht en macht…
Wie schrijft, schrijv' in de geest van deze zee
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.705 LI
'Wie schrijft, schrijv' in de geest van deze zee
of schrijve niet; hier ligt het maansteenrif
dat stand houdt als de vloed ons overvalt
en de cultuur gelijk Atlantis zinkt;
hier alleen scheert de wiekslag van het licht
de kim van het drievoudig continent
dat aan ons lied de blanke weerschijn schenkt
van zacht ivoor en koolzwart…
Pardon
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 875 Het binnenoor doet me stil neigen
Richting de grond onder de voet
Die in m'n mond was blijven steken
Zodat ik eventjes zou zwijgen
Waarna ik weer wat lucht kon krijgen
En fluisteren wat ik nog zeggen moet
Met een lief woordje dat precies voldoet
Aan wat we dagelijks bespreken
In de verhalen die ooit dromen leken
Over bestemming van de vijgen…
Op TV
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 756 Je hoeft nergens meer aan te voldoen
Je bent gewoon wie je bent
Als je dat maar lang genoeg doet
Raakt men er wel aan gewend
Je van alle schaamte ontdoen
Dat is tegenwoordig de trend
Het gaat om de roem en om de poen
Veel belangrijker dan talent…
tot leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 378 hij schreef er al zovele
verbond een hand met een dans
met fleurige bedwelming
de schrijver aan de rol
is aan zijn eind
hij betwijfelt de wereld
die hem het dierbaarst is
en denkt in eigen zinnen
gewoon het zijne ervan
hij loopt rechtop, dat is
de waarhied van een mens
en zoekt de liefde eeuwig
misschien tot morgen, maar dan
verlaat…
Sluit voor Begeerte uw graag gezicht
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.719 REI VAN ENGELEN
Sluit voor Begeerte uw graag gezicht;
Zij loert, zij loert om in te varen.
Sluit d’ogen, vensters van het licht,
Indien gij wilt uw hart bewaren;
Want zo Begeerte eens binnen sluipt,
Zij zal bederf en jammer baren,
Dat eeuwig smert, en eeuwig druipt.-
De dingen zijn niet als zij schijnen:
De worm zit binnen…
TUSSEN DE TWEE *
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.041 Die binnen
de bergen
te wonen
verkiest,
des morgens,
zijn deel in
de zonne
verliest.
Des avonds,
nog eer hij
zijn bedde
bezoekt,
te vroeg is
de zonne ‘m
bedekt en
bedoekt.
Die boven
de bergen
wilt huizen,
en kan
de wind niet
verdragen,
en ‘t ruisen
dervan.
Het zomert
er late…
Troost.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 622 Dag mensje, al ken ik je niet
Weet niets van wat er speelt in je hoofd.
Het is mogelijk een wirwar in je denken
Zoekend naar een evenwicht
Zwevend gevoel: tussen zalig en gebroken
Dan zeg je, mensje: "waarom?".
Nu pijn, dan weer vreugd
Soms echt euforie
Van een dip tot diep dal
Tot diep in een kloof,
Een gevoel dat er nooit mocht zijn
Dan…
WATERBALLET.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 428 Golven met schuimkoppen op de toppen
rollen speels het strand op
en leggen een schelpentapijt
in een kleurig patroon op het zand
Dan jaagd de wind de golven op
en het donderend geraas
van het aanstormende water
doorbreekt de sirene stilte
Dreigend verovert de zee het land
met een niets ontziende kracht
neemt de zee als overwinnaar
vele…
Maria van Magdala
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 428 Noem mij Maria
al ben ik niet als mijn naamgenoot
een zedige vrouw
ja zelfs de onbevlekte maagd
dat zijn jullie woorden
waarom mijn naam verguizen
door mijn lange haren
die zijn tranen drogen
door mijn lippen die
voeten kusten of zelfs
de nardusmirre waarmee ik balsemde
Noem mij gewoon Maria
zonder de steen
voor mijn voeten te gooien…
O trouwe vazal
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 397 hij vertelde aan de bomen
zong het in de wind
geruis van stille dromen
alleen aan mij
zei hij het niet
rietstengels langs de zonnebeek
vertelden zijn verhaal
wiegend met hun kopjes
in elke nog gesproken taal
"koning Midas heeft een ezelsoor
dat is de waarheid eerlijk hoor"…
Sociaal onderhoud
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.518 Hoe gaat het met je?
Is de vraag zonder inhoud
Er schuilt geen warmte
In het zogenaamde sociale onderhoud
Het moet een gemakkelijk antwoord zijn
Niet per se zijn wie je bent
Anders stoor je misschien het refrein
Dat men zo goed uit het hoofd kent
En zelfs als men kan inproviseren
Mag je niet omschrijven
Waar men zich niet mee kan identificeren…
matig u
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 360 stapel ergernis
tot het de strot uitkomt
aanbid uw kwelgeesten
noem uw nederigheid
geloof in het ware der woorden
eerbiedig ze als uzelf
nijg gelaten moede hoofden
neem très au serieux d’authoriteit
in majeure minzaamheid
erkent uw minderheid
tegen getal grof gebral
regels zijn voor bestwil
algemeen strekt het belang
neem in droom…
Ooit
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 661 Ooit zal het mensen nog bekoren,
dat het gras groen is, de
bloemen bloeien, de lucht blauw,
de zon warm.
Eens zullen we nog eens wat anders
horen dan oorlog, ruzie, honger
kou, elkaar het licht in de ogen
misgunnen.
Echte vrede, we hopen erop, dromen
ervan, maar dan,
We léven toch op hoop?…