inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.015):

Troost.

Dag mensje, al ken ik je niet
Weet niets van wat er speelt in je hoofd.
Het is mogelijk een wirwar in je denken
Zoekend naar een evenwicht
Zwevend gevoel: tussen zalig en gebroken
Dan zeg je, mensje: "waarom?".

Nu pijn, dan weer vreugd
Soms echt euforie
Van een dip tot diep dal
Tot diep in een kloof,
Een gevoel dat er nooit mocht zijn
Dan zeg je mensje:"waarom?".

Maar denk steeds aan die hoge piek
Vind altijd de kracht, terug te klimmen
Inspanning, bloed, zweet en tranen
Steil omhoog naar die hoge top,
Om te vinden die euforie!
Vecht mensje: daarom!

Zoek geen verklarig, je bent zoals je bent
En steeds de moeite waard
Koester zolang je kan, het goed gevoel
Zeg dan in jezelf:"ja, daarom!"

Kijk nooit om
Heb nooit schrik voor het dal
Zonder dal voor jou geen berg
Zeg meer:"daarom!", minder:"waarom?".

Bedenk mijn mensje,
Het is voor al die andere niet anders
Je bent één onder velen
Nooit alleen beneden, nooit alleen boven
En waarom?
Je bent maar een mensje: "daarom!".

Schrijver: vogh, 20 februari 2006


Geplaatst in de categorie: moraal

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 622

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)