Alle inzendingen over mystiek

Lavagna in het voorseizoen: zie de haven boten nog in ruste buigen naar elkaar groeten het voorjaar schraapt hoeven en sluit af en toe de ogen tegen zonlicht dat al wit wordt timmergeluiden klinken op van boten en rijken komen van verre met geschenken want de Oriënt is niet ver koks rakelen sluimerende vuren op ratelen keukengerei…

Ik zie twee gele ogen opdoemen uit de duisternis. Een spiegelbeeld van de kern van zijn. Een schaduw valt over het laatste restje licht. Een groot zwart gat. Het is een vos die mij aankijkt. Neerslag klatert op mijn gezicht. Mijn ziel is doordrenkt van angst. Wat wil hij van mij? Diepe smart laat een leegte achter. Het aardse bestaan…

Gelijk een man, die van verlangen gloeit, om bij zijn vriend te zijn, Die op het land, aan de andre zij des meirs, zijn stille woonplaats heeft; op ‘t zien der zee, die hevig bruist en woedt, Een koude sidd’ring voelt; zijn angstig oog ziet starend op het schip, dat sling’rend rijst en daalt; De stormwind giert en snort door ‘t hoge tuig en…

bewust ontweek ik de gebaande wegen het spoor van hen die me zijn voorgegaan en toen kwam ik bij deze afgrond aan ik deinsde terug en trok verschrikt mijn degen over het dal had eens een brug gelegen ik wachtte tot de sterren en de maan me richting gaven, maar ik moest voortaan langs zelfgeknoopte touwen voortbewegen ik hakte takken…

Twee broeders heersen over 't wereldrond; 't Zijn Slaap en Dood, de zonen van de nacht; De een droomrig schoon, met trekken vriendlijk zacht En de ander somber; nooit verried zijn mond 't Geheim, dat zelfs de broeder niet doorgrondt, Hem 't meest gelijk in wezen en in macht. En de een spreekt 's morgens: "Frisse lust en kracht Schonk ik…

De duivels slapen en de heksen slapen aan hun staarten. De oude nacht is helder als door engelen gedronken water. Het is een zegepraal. Het is volbracht. Alle vogels vliegen zachter en steeds jonger. Het woord is vleesgeworden en het klinkt levend in den lijve van een heilig wonder: mijn zonen zijn geboren en de koning drinkt. Nu is het…

jij liet mij zien wat niemand anders kon liet mij geloven en beleven wat je ter plekke voor mij verzon jij creëerde een wereld die wel en niet bestond liet mij de boodschap horen die de stilte ons al die tijd toezond jij zorgde ervoor dat ik mijn zinnen weer hervond liet mij voelen dat het nog bestond wat ons al die tijd verbond…

De zon voelbaar belevend Zonnebloemen weelderig bloeiend in het veld Voelbaar door warme natuursfeer omgeven Vlinders heb je in dromen besteld Een zachte wind ruist tussen de granen Veldleeuweriken kwetteren blij Zingende geelgorzen die in gedachten kwamen Ze kwetteren frank en vrij Een verlaten oplegger in het land Hooibalen liggen aan…

Kun jij de rust omarmen Je hart verwarmen Even stil laten gaan Stevig in je schoenen staan De wind voelen bruisen Natuurpaden doorkruisen Van druk ontdaan Weg van de waan De wereld anders beleven Gemoedsrust gegeven Lichaam en geest voldaan Zullen we gaan?…

Een zachte waterstroom Glinstering op het lelieblad Zachtroze kleuren als in een droom Een sfeer waarin gemoedelijkheid optrad Meeldraden ogen teer en zacht De stamper in het midden aangebracht De bloembladen in oogstrelende kleuren Gedachten weten het allemaal goed te keuren Glinsterende waterdruppels op het lelieblad Niets hoef je voor…

Hoe jij daar stond Schuin tegen deurpost Lachende spiegel? En weer reden we over wegen, bruggen Liet je de nieuwe snelweg zien die nu naar Leiden leidde, vroeg je waarom ik in 't verleden van 't ene werk en plaats naar d' andere verhuisd was 'k Probeerde logisch te achterhalen hoe mijn wegen leidden Luisterend naar wirwar van…

Dagelijks drijven in mijn bad, is me gedragen voelen, door levenswater. Is me weer gekoesterd voelen, door mijn lieve moeder, die nu warm als water is. Levenswater is geborgen zijn, in goddelijke baarmoeders. Is waarin dichters drijven, zoals in diepe oceanen, wanneer ze dichten gaan.…

Je wilde weten wat alles inclusief was in 't menu, of groenten en welke, of ijs, hoeveel, diverse malen vroeg je 't personeel. Aan mij vroeg j' ook hoe 's nachts we en wat we Nu vertel ik je hoe inclusief het wel was. Hoe wellustig ieder at op 't terras alsof voor 't eerst De libellen verschillend van kleur, hoe pijlsnel en laag ze gleden en…

Stilte is geen gast in dit leven. Het is het water, dat schoon spoelt, de adem die het stof van de dag blaast. Ik leg altijd maar elk gesproken woord op een wankele stapel, elke gehoorde zin op tien anderen en archiveer niet totdat ik thuis weer bij stilte op schoot zit.…

O JPA, Jean-Pierre Ami, Waar waart gij met uw geestesoog Rustte iets in 't boze oog Van 't peilloos diep van uw gemoed? O JPA, mon chèr ami, Welke kleuren, welke menie Mengde u met euvelmoed In 't labyrint der Alchemie? Een artiest vraagt om klaar water In de mangel van de kwestie Ach, verwijlt gij dan altoos Nog met uw verfblik…

Zwaaiend met een vleermuisvleugelkwast In tweedekker die kerosine slurpt Zet hij miss Amy Whitehouse op en dan Na vierentwintig uren in haar graf Van groen en stikkedonker ziet hij vaal Een slaapverwekkend maneschijnsel gloren Vastgebonden, los en vrijgezonden Broeierig in schommelende schuiten De kapucijner mantels en kazuifels Volumineuze…

onder de loep is het strand een heelal van spiegeltjes en kralen is bij het morgenlicht je haar een kanten spiraal van goud is bij avond je gelaat verlicht als de bijbellezer van Rembrandt, krioelt een druppel van leven in het koekoeksei van je DNA en onder het plaveisel: het vermoeden van strand onder de tijd: het vermoeden van het grote…

Als het licht wegsterft van de dag drijf ik weg van mijn woorden op het lied van een merel. Een ander ritme zet de toon voor mijn hartslagen. De droom valt in slaap en geeft alle ruimte aan leven voorbij het doen, er is niets anders dan dit zijn, dit ontwaken in wie ik ben: ten diepste ongrijpbaar in de nevel het uitspansel…

Eigenlijk bestaat er geen dood van onze dierbaren, zij transformeren naar de harten van hen die ze liefhebben...…

Het stond daar tegenover mij uit het zicht onbeweeglijk en vaag in het schemerlicht Ik schrok onderging de straf en traag zonder wrok wendde ik mij af Al wil ik terug dan kan ik niet Al moet ik terug er ligt niets in het verschiet Er is geen terug naar wat ik achterliet Zo zwerven mijn gedachten op een weg die ik niet heb…

letters liggen in de la opdat zij niet verkleuren zullen onbeschreven briefjes plakken lijmloos aan de muur in een loodrechte lijn naar daar waar de plint ze opvangt met lieve fluisterverhalen ramen openen onopgemerkt vanuit Craquelé sponningen waar nerven nog altijd in sprookjes geloven…

De zon is een donkere plaats. Deze plaats heeft zwarte bloemen De bloemen branden mijn ogen Mijn ogen springen in een brandveld Het brandveld is mijn verloren paradijs De donkere duivel staat ook hier voor de paradijsdeur, Hij staat met zijn glimmende hart in zijn handen Hij offert zijn ziel zodat hij het paradijs weer kan binnengaan Nu is…

Cernunnos, Gehoornde heer van het Woud, Brenger van Overvloed en Vruchtbaarheid, Duistere God van Leven, Dood en Wedergeboorte, Ik roep u aan: U bent de balans tussen torc en slang, dag en nacht, hier en daar. U bent de vrede van het midden, de stilte van de innerlijke stem. U bent de focus op de essentie van het Zelf, het Leven…

Mijn leven lang woonde ik aan een rivier, een grens die ik niet passeren kon, voor geen geld passeren wilde, en toch, verlangde ik naar de landen aan de overkant. Ik vreesde hen vervuld van duisternis, ravijnen die woedend mijn voeten openscheurden, maar de laatste jaren werden de fluisteringen steeds sterker, woorden die vreemd zinnig…

Wijze weefster van het lot, van de bron waar alles begon tot aan het eind van mens en god bepaalt u de levensloop; weegt en wikt, schikt zowel koord als knoop; schenkt tegenspoed, geluk en hoop. Urd, Verdanti, Skuld, spin mij een fleurige draad, lang, en met een overdaad liefde, die niet vergaat.…

Ik word bereden door een stromende geest; ik shake, rattle and roll terwijl een honingzoete woordenvloed naar buiten rolt als voorgelezen van een overspannen autoque voor mijn geestesoog. Bezeten grossier ik in cryptische profetieën die listig vermomd in versvorm trefzeker over mijn tong mijn mond uit buitelen als gesuikerde melk in krentenpap…

In zulk een nacht, - als waarvan Shakespeare zong In 't toovrig beurtgezang 'in such a night', Van 't stralende Venetiaanse spel, - In zulk een nacht, waarvan dàt lied nòg klinkt, Is àl de schoonheid van de klare dag, Verinnigd en vertederd en de droom, En àl de klaarheid van de schone nacht, Tezaamgevloeid tot die betovering Die is Venetië…

Er staat in mijn hart een boompje gegroeid, De wortels zijn bloedig rood, Maar de bloesems zijn, als het boompje bloeit, Sneeuwwit langs de tengere loot. 's Nachts droom ik van vogels en laaiend vuur En hoor verward gekras, Maar een lied rijst in het morgenuur Als een feniks uit as. En van de liefde…

(voor Marys) Als een Wicca-hogepriesteres slaat ze heel secuur tegen de kristallen klankschalen rondom haar reine gestalte, gehuld in een Spiderwomanpak met web door de hoge klanken bedwelmd trippel ik als een gehypnotiseerde spin langs de zwarte draden van haar soepel vallende spinneweb op zoek naar de kern van haar verlichtingsgeluk…

Diep verscholen in een bos Staat een boom met duizend kleuren Hij heeft een vreugdevolle tijd beleefd als majestueuze beuk Toen eekhoorntjes zijn verse nootjes aten onder zijn kruin van dode takken En hij zo de basis mocht vormen van hun levensverhalen Terwijl zijn witte bast langzaam afbladderde door het gekras van kleine spechtenklauwtjes…