451 resultaten.
—-Onlangs—-
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
58 Onlangs zag ik je
En panikeerde
Begon te kokhalzen
Moest overgeven
Alles kwam uit
Mijn lichaam
En begon ik
Al schokkend
Te wenen
Alles was ontregeld
De herinneringen
Onderdrukkend
Toen je op het voetpad
Onze wagen passeerde…
Gedicht
gedicht
2.0 met 352 stemmen
42.789 De Duivel is afkerig van moraal
Wanstaltig, onwelwillend en gehoornd
God pleegt Zich wijs en keurig te gedragen
Zo heet het. Maar Hij is wel vaak vertoornd
Waarbij Hij grif miljoenen weg zal vagen
Omdat ze menselijk dus zondig zijn
Waar is 't verstand? De goedheid? Domme vragen!
Zijn employés verklaren het haarfijn
Maar wij begrijpen dat…
[ Ze overspoelt ons ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
94 Ze overspoelt ons
met een zondvloed van woorden --
We raken doorweekt.…
Denken zij slechts in kwaad
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
206 Voor Cyp; 2008 - 2023
Subtitel: Anoniem gedood; vergiftigen staat gelijk aan martelen
Cyprus kent veel soortgenoten
Voor jou en jouw maatjes echt een walhalla
Jij was hier best populair
Thuis in Nederland eveneens
Jij was speels, stoer, 'n leider
Nam menigeen op sleeptouw
't Zal nooit meer gebeuren
Daar jij (b)lijkt te zijn vergiftigd…
Collaboratie of verzet?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
152 Ze namen hem die ik lief heb mee
afgevoerd werd hij
als landverrader
terwijl hij in wezen goed was
met het hart op de juiste plaats
gedurende de oorlog
begaf hij zich op wegen
op de grens van goed en kwaad
waar velen niet durfden te gaan
wat was het een bizarre tijd
het was vrij kort na de bevrijding
onze vreugde duurde niet lang
want…
Ik heb er schijt aan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
57 Een keien weg met een laagje ijs, is onberijdbaar
Een Heuveltjes weg met ijs, te gevaarlijk
Een Berg met sneeuw, gewoon niet proberen
Een weg vol ijzel, heel voorzichtig reiden
Geef ons maar code geel of oranje
Dan kijken we achter onze Geranium naar buiten
Maar ik heb er schijt aan
Ik doe er niet langer aan mee
Je kunt mij waarschuwen…
[ Wees alsjeblieft boos ]
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
150 Wees alsjeblieft boos,
ontzettend boos, maar doe niets --
voor eens en altijd.…
Kikkerbil I
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
72 Wat van hem rest
is voos en vieze mensenmest.
Eens had hij er twee en geen idee
dat er iemand naar hem stond te graaien
die zijn kikkerreet
- het was een ongelijk gevecht -
in een paar gelijke delen
spleet om hem tot een gerecht
zoals hij heet
te braaien
en zo zijn fraaie cliëntele
tenminste één poot uit te draaien.…
Maling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
86 We moesten
omdat het in ons goestte
vlak onder woeste
baren naar de Sargossa mare
varen om ons daar
de kleine en de grote dood te paren.
Al aardig opgeschoten
na vele slobberige sloten
wat wuivend weiland
en het stroeve strand
verlieten we getwee
en hand in hand
ons tweede vaderland
nu proefden we het zoet van zee.
Totdat…
Waarachtig
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
81 Wanneer
zelfs leugens
waarachtig zijn,
rent ze zichzelf
verloren in een woestenij
van woeste wij.…
[ Als ik woedend ben ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
48 Als ik woedend ben,
handel ik onmenselijk:
naasten zijn een prooi.…
LIEFDEWRAAK
poëzie
3.0 met 19 stemmen
7.199 'Ha! weet ge 't niet, wat kanker woedt
In 't lang miskende hart,
Als liefde 't vuur der wraak ontsteekt,
En misdaad groeit uit smart?'
Zo zong weleer de droeve luit
Van wijlen Van der Vliet.
- Wie, die wat doet aan belletrie,
Kent zijn gedichten niet? -
En, o, zijn luit had wel gelijk,
Er is geen twijfel aan:
Als 's jonglings liefde…
11
gedicht
4.0 met 7 stemmen
11.407 Ze is welkom,
stiefmoeder, koningin.
In het vuur hangen koperen schoenen met hoge hakken:
om te eren of te wreken, ze weet het niet zeker.
Ze ziet de andere gasten grijnzen,
zelfs haar eigen koning,
en tot overmaat van belediging grijnst hij iets milder.
Nu vergaat haar trotse schoonheid.
Hard gevochten, toch verloren.
Ze doet de roodgloeiende…
Mijn huis heeft gladde tegels
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
143 Mijn huis heeft gladde tegels
muren, die de wrekers wit wassen
van de geronnen noodzaak
om uit de weg te ruimen
wie op anderen neerkijkt
achter dekmantels werkt
niet voor rede vatbaar is
of anders anders is
Uit de hulzen van de kogels
waarmee ze verdoofd zijn
spint een automaat spoelen
vol koperdraad
voor het elektrische skelet
van…
anders gehamerd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
123 het was niet
de spijker
die het hout
deed barsten
niet de
hamer waarmee
je op de
spijker sloeg
het was niet
je hand waarmee
je het hout
verwondde
het was iets
dat woedde
dat knapte
binnenin je kop…
Woede
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
173 Wees maar eens goed boos,
Een hele storm die in je woedt.
Maar wees morgen afgekoeld,
Enkel nog een herinnering aan de hete storm.
Wees morgen afgekoeld,
Door de liefde en steun die je van anderen voelt.
Wees afgekoeld,
Geen bliksemende ogen meer,
Geen zee van vloeken meer.
Wees afgekoeld,
En zeg Sorry,
Dan zal iedereens jouw storm vergeten…
Paskwil
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
292 Je bent mijn steen des aanstoots
waaraan ik me vaak stoor.
Met je adem rins en je ogen doods
ben je onveranderlijk goor.
Je bent een naar productiedier
dat ik graag slachten zou.
Voorlopig ben ik slechts een gier
die cirkelt boven jou.
Wanneer ik naderbij kom
en in je gele ogen kijk
dan lijk je pas ontzaglijk dom,
je bent een walmend…
Ballade
poëzie
3.0 met 10 stemmen
2.793 Villon, Rimbaud, Verlaine, Du Plessys,
Verstooten, rein van roem, alleen behorend
In 't heilloos gilde der Poètes Maudits,
Sinds uitgeroeid, verstrooid, welhaast verloren -
Vergeef dat een, door rampspoed achterhaald,
Om hulp roept, radeloos uw naam doet horen,
Terwijl zijn leven zinkt, zijn zingen faalt,
Tot troost uw groter lijden heeft bezworen…
Ladder
gedicht
4.0 met 5 stemmen
5.434 Hij weet hoe kruinen waggelen en zuchten,
hij brengt de ogen tot hoog overzicht,
hij brengt het hoofd tot in de wolkenluchten,
hij brengt de oren tot het vogelnest,
hij brengt de tanden tot het vlees van vruchten.
Zijn eisen zijn eenvoudig. Stap voor stap
zal hij zich geven. Wie niet horen wil,
die trapt hij van zich af. De stilte na de gil…
Vrede en Verstand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
75 Waren de regen en de vloed
een straf voor Eva en ons
vrijpostige verstand
dat niet altijd het goede doet?
Of gebruiken we dat verstand
juist te weinig, zoals toen
mijn man onze zoon ontzag
en boos werd op de baby?
Wat bezielde hem? Hij is oud
en maakt zich zorgen om de wereld
sinds de ramp waarbij wij alle acht
gespaard gebleven zijn…
Vieze buurman
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen
463 Elke week met de buurman mee
Al riep ik huilend steeds weer nee.
De buurman is een vieze man
Die mij apart lokt als het kan.
Hij zet mij op een krukje in de schuur
Of hij drukte mij tegen de muur.
Altijd zit hij met zijn handen overal aan
Als klein kind moet je dat ondergaan.
Thuis gekomen vertel ik het verhaal
Dat lok jezelf uit, want…
Vibrato
gedicht
2.0 met 36 stemmen
12.912 Altblokfluit spelend in de avondstond
Verleid ik de bovenbuurvrouw teder
Tot grove intimiteit: tegader
Daveren haar vuisten op de grond.
O, Bach. Wat onder uw pruik ontstond
Aan helderheid, die verblinding wekt,
Fnuikt mijn woede: van het plafond duikt
Een gipsdruif in mijn schuimende mond.
-----------------------------------------------…
Gelijk van ene meeuw...
poëzie
3.0 met 10 stemmen
3.519 Gelijk van ene meeuw, de wieken uitgeslagen,
Die dan, vliegende, glijdt over de zee,
Zo wijd en zijd zend ik mijn klagen,
Klagende ach en wee.
Mijn hartebloed bruist wild in mij,
Daarom, gaat van mijne wegen, gaat;
Want dreigend stijgt het kwaad in mij,
't Bittere kwaad van de haat.…
Dringend wil ik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
65 Ik ben rijk, ik kan kiezen:
een storm sturen die hen wegsmijt
als het afval dat ze zijn
Hoe erg zij stinken onder hun o
zo sjieke kleren kan ik in geuren
en kleuren aan iedereen vertellen
Terugtrekken kan ik me, verschansen
en nog niet het minste aan hen afstaan
omdat ze helemaal niets verdienen
voor hun daden, dag en nacht
kan ik grijze…
Protuberans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
89 De onrust beweegt zich voort,
eeuwig langs de gebaande weg:
links, naar rechts,
terug naar links, toch weer
terug naar rechts.
De veer staat te strak
en schiet mij te ver door
naar toen; naar
waar ik niet meer wilde wonen,
nooit meer wilde zijn
en altijd weer wind ik de veer
te strak op,
mijn tijd kan het niet duren.
Genoeg nu van…
Mussel Aa
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
70 Ik ben de Mussel Aa
en op sterven na
dood
ooit
ontsprong ik bij Valthe
in het hoogveen
totdat het verdween
nu heb ik alleen
een begin als rivier
bij Zandberg aan het kanaal
ik baal
maar ik haal
Mussel nog
bij Blekslage
zijn mijn dagen
geteld
in het veld
ben ik haast niet
te zien
naast Musselmeeweg
misschien
onder Onstwedde
ben…
Oosters
poëzie
3.0 met 16 stemmen
3.017 7.
'In blozend schoon ligt mijn gelaat gespreid;
waarom door reukwerpers mij smart bereid?'
fluistert de roos, de nachtegaal geeft antwoord:
'een dag gelachen en een jaar geschreid'.
10.
Hoe lang nog zal ik om mijn toekomst beven?
Hoe lang om mijn geluk in zorgen zweven?
schenk in, ik weet niet eenmaal of ik thans
de ingehaalde lucht…
Diep in de put
gedicht
3.0 met 228 stemmen
61.764 Diep in de put waar haar gebeente ligt,
verschijnt hij elke avond als haar slaaf
en maakt haar uit elkaar gevallen lichaam gaaf
en brengt weer trekken aan op haar gezicht.
Wanneer zij op haar voetstuk zich verheft,
kracht, aan zijn spijt ontleend, haar schouders schraagt
en hij - van schuld vervulde dwerg - vergeving vraagt
voor wat zijn hand…
De slimme vos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
85 mijn huis is op een
rots gebouwd en
staat voor een ieder open
onderwijl is de vos
binnengeslopen om als
de uitgekookte
penningmeester spijs en drank
te verkopen
de deur is nu op slot
met wachters
voor de poort
geen onbevoegde zal hier
ooit nog
binnen treden…
[ Het is van jezelf ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
54 Het is van jezelf,
toch betaal je voor woede –
bloed, zweet en tranen.…