Alle inzendingen over épos historique

Het verhaal kwam in golven, soms als braaksel, vulgair dan als erudiet épos historique, nu als een verlepte roos. Mijn hele leven lang ben ik aan het poetsen, een vlek die niet verdwijnen wil. Hij legt een diepe schaduw, van grijs, naar lila, tot diep-blauw naar inktzwart.…

Voor epos heb ik geen talent. Ik ben geneigd tot epigram. Ze hebben ´t zelfde rendement: geen cent, geen droge boterham.…

ver weg is de poging tot een lyrisch epos anders dan eerst weekt het beeld niet langer los de derivaten werken in als klanken zonder geluid, een omfloerste ziel het brein, uitgezaaide ranken broos en immobiel…

een helden epos op papier hoe schrijf ik dat op een a vier het draait om macht klein tegen groot het rijk van geld en arm als de goot toch zal de underdog geprezen worden voor slagvaardigheid als de ander zich in het stof verbijt in dit gedicht is magistraal de wonder inkt waarmee het vers gloedvol drie d zal worden uitgeprint…

als je leest moet je beuken de puikste gedichten zijn van gehard staal het ultieme vers binnenbreken als je geluk hebt val je in duigen spijt en ongezegde dingen bars als droge riemen op de keelkroppen bloot en baarvoets sta je dan daar waar de mens niet gaan kan het snijdt er de wind als metaal de velden van ‘t gemoed onmeetbaar bar…

meta Op zoek naar een doorbraak alternatief voor retro-trend schreef hij het epos van de zeven dode dichters opgehangen op ogenschijnlijk een tijdstip van toeval maar digitaal weergegeven symmetrisch deden zij het om die ene voelden zij zich zielsalleen stille hunkering naar diegene verdwaald in een lemen grot.…

bij het bloed doorlopen zand, zodanig als bagger geworden, overzie ik, Julius, Ridder van de Vergulde Vingerhoed, het slagveld met lede ogen en ervaar in mijn gemoed zwaar mededogen met de verminkte krijgers, alom zwaar gehavend , door sabels en kogels beboet een geschrei van verre snijdt mij door het hart ik spoed mij naar de plek…

De winnaar wordt benijd In een zeer rechthoekig kader En de mens is daarbij dader Van de zwart-witte strijd Tijd om ons te bezinnen Zodat ieder van ons gaat winnen…

O, koningstroon van zilverschoon wiens plaats is lang verschoten De bladeren liggen in het rond gevallen van de bomen Wel stratenlang luidt weegeklaag de roep om lichte dagen Zijn krachten die men putten kan voldoende om te dragen? Decennia vervuld van geest gebroken door vervreemding De waat’ren hebben toegespoeld een ongeleefd verleden…

(Een epos in 4 delen) Nu draaien de zes ruiters zich naar de rijzende zon hun blikken nog verwilderd, hun stemmen reeds verstomd staand oog in oog met God’s geweld, het ganse dal gespannen Heer Alpha heft zijn hand omhoog om misverstand te bannen Eenieder die zijn licht weerkaatst is eerst verwoed en dan verdwaasd Men dacht geweld te vrezen…

(proloog van een epos in 4 delen) O, koningstroon van zilverschoon wiens plaats is lang verschoten De bladeren liggen in het rond gevallen van de bomen Wel stratenlang luidt weegeklaag De roep om lichte dagen Zijn krachten die men putten kan voldoende om te dragen?…

(Een epos in 4 delen) Van diamant zijn ogen, doorborend wat hij ziet Twee meter in de lengte met voeten van graniet Bruinrood gekleurde aderen, een marmerwit gelaat en om zijn koene schouders een groflinnen gewaad En als de wind zijn haar bewaait zijn bulderlachen vrees bezaait Behoede men zich en beraadt heer Alpha is gekomen!…

(Een epos in 4 delen) Verbannen is op zoek gegaan Heer Alpha naar de wijsheid van krachten oud en ongekend, de wortels van zijn wezen Hij heeft de Goden raad gevraagd, de sterren leren duiden langs bergen, boom en beek gegaan, las ziel der kleine luiden Gelouterd door de IJzerbron nam lichtkracht toe tot aan zijn mond Zijn steengeslepen…

Duizend schepen te water laten voor de bevrijding van één vrouw van betoverende schoonheid Wie ben jij Helena? Wie ik ben ik weet het niet spits je oren daar waar je de stilte van stenen kunt horen luister naar de ijle stemmen van het schimmenkoor: Helena, jij bent slechts een speelbal tussen goden Hoe wil jij dat wij aan jou denken?…

ooit zal ik een épos schrijven waarin ik magistraal arena's zal betreden u zal smeken om uw zegen voor mijn strijd u goddert al mijn krachten de torso zo gewild schouderspier en bovenbeen zijn aan wilde dieren echt verspild maar ik wil schrijven om uw gunst geef mij uw minnaar ik verander zo zijn kunst jengelbengel is altijd…

de wind vertelt verhalen aan de wereld over hem Dus als het waait, weet dat ik luister misschien vertelt de wind me wel dat er Licht breekt door het duister uit een nieuwe kleine ster Of hij vertelt me van de Koning die in de nachtelijke kou werd geboren zonder woning waar je 'n paleis verwachten zou Ik luister graag naar het eeuwig epos…

, zo knap en aardig Haar aandacht richtte zich op Boeginezen miskend door heersers in Batavia alwaar de gouverneur de scepter zwaaide 't Centraal gezag over buitengewesten Celebes Ambon Borneo Sumatra Maar door of ondanks toegenegenheid die wederzijds was hield zij zich goed staande in 't grote epos, wijl hij zich vorst waande in zijn…

Halfdronken wordt er, zomaar voor de pret, Een kind verwekt, een epos of kwatrijn, Of iets daartussenin, zeg een sonnet, Terwijl de lezer onbekend blijft met Zijn worsteling met spekvet en balein. ---------------------------------- uit: 'Nieuwe gedichten',1999.…

Halfdronken wordt er, zomaar voor de pret, Een kind verwekt, een epos of kwatrijn, Of iets daartussenin, zeg een sonnet, Terwijl de lezer onbekend blijft met Zijn worsteling met spekvet en balein. ----------------------------------------- uit: 'Alle gedichten tot gisteren', 2000.…

Het maakt mij niet uit of je luistert of geeuwt want zelfs als ik fluister is jouw doofheid een schreeuw Misschien voelt het dood wat ik met mijn woorden bedoel Je gedachten in de goot zijn liefdes zonder gevoel graanvelden wuiven en je denkt: ”alles lacht me toe” maar je wijsheid is grijs en je weet zelf wel wat je bent je bent stronteigenwijs…

zij leest mijn gedichten niet met andere ogen maar met een ander hart zij zoekt de liefde in elk woord neemt elke letter apart zij kust de avond in elk epos alsof alleen voor haar geschreven zij ziet hem op het witte paard dravend in haar dromen zweven haar vingers herschrijven elke zin om overal en nergens te verdwalen zij diept de peilloze…

Een lofzang op een vluchtig epos, waarin de goden elkaar beminnen en van de literaire honing smullen, op hun bizarre tocht, de emoties laten gisten, tot aan de gewraakte tonen die ik zocht, om dan een draak te moeten onthullen van een herhaalde hersenschim, tot aan de gene zijde van de Styx , waar het moeilijk aarden is, voor dichters…

tijd niet meer tegen te houden een tijd die niets dan onheil lijkt te beloven deze mei is zonneklaar het einde van die van mij moet ik u voorlopig onthouden niemand kent tegenwoordig nog het verschil tussen het wel en niet waar en wat of wie we iets kunnen toevertrouwen mijn mei is slechts een bescheiden waarschuwend verhaal geen epos…

Te twisten als zwermen bijen, vol ijver met de taal hun raten te vullen, om tot een hymne te breien, een magere lofzang op een vluchtig epos, waarin de goden elkaar beminnen en van de literaire honing smullen, op hun bizarre tocht, de emoties laten gisten, tot aan de gewraakte tonen die ik zocht, om dan een draak te moeten onthullen…

Wandelen door intieme sferen Waar je rust mag observeren Besloten gelegen stukken bos Sferen uit een avontuurlijke epos Sparrennaalden in dikke pakketten Reeën die opzichtig op je letten Wuivende aren van het pijpenstrootje gras Momenten dat je er rustig in je eentje was Fijnsparrenbos waar het licht amper kwam Menig boom met dode takken…

ik schrijf geen épos maar voor hen die slechts voor zinnen gaan in ratio kan ik bestaan pas in schaduwen borduur ik mijn bestaan versier de feiten zodat lezers zich er vast in bijten volhardend als ze zijn zoekend naar de pijnen lijnen volgend in een zwaar beproefd gezicht weef wolken in de lucht beschrijf het hemelse gezucht over…

ontmoeten waarmee je ooit zult samensmelten en of uit die unieke unie een toekomstkind zal bloeien volkomen onvoorspelbaar maar schoner dan 't verleden dat allen zal verrassen wat straks je moedig ploeteren totaal zal transformeren tot een heroïsch hoofdstuk in de sacrale documenten van 't aardse mensenvolk een lichtend kleurig epos…

We nemen plaats aan de voet van het epos volgen de grillige sporen van het heldendom met jou kijken we naar het dansen van de vlammen Maar hoe lezen we het boek van jouw gedachten?…

Van diamant zijn ogen, doorborend wat hij ziet Twee meter in de lengte met voeten van graniet Bruinrood gekleurde aderen, een marmerwit gelaat En om zijn koene schouders een groflinnen gewaad En als de wind zijn haar bewaait zijn bulderlachen vrees bezaait behoede men zich en beraadt Heer Alpha is gekomen! De wederkeer der zwaarden, zes…

Ik geef aan, ik geef aan verloren te zijn in BTW, golf na golf van cijfers gelijk een zee, de tijd telt door (T minus twintig dagen) terwijl de banken transactie na transactie uitschrijven ? tellen mijn uren ook voor hun facturen? Ik kan nu niet geven aan mijn vrouw een leven! Nu al T minus vijftien dagen, maar ook meer bedragen…