Alle inzendingen over Achterwaarts voorwaarts

en knopen vliegen een beetje dichterbij de aarde om onszelf voorwaarts beter te begrijpen…

een stroomversnelling lijkt soms een waterval waarbij je de oevers niet meer onderscheidt alleen maar meegaat met de wervelende stroom uiteindelijk beland je ooit in kalmer vaarwater kijk je al dobberend weer rustig om je heen niet voortdurend angstig achterwaarts of voorwaarts dit is toch uiteindelijk gelukt hoogste tijd om nu…

raak de spaken in het wiel niet met vlakke hand ook al lijken ze, op snelheid, de snaren van een harp soms hoort men het ruisen als de wind hen vangt zie naar het draaien van een cirkel met rubber omrand en weet dat ze voorwaarts rechtsom zullen draaien evenwel lijkt het onbegrijpelijk voor het verstand dat de steunende sprieten achterwaarts…

op een stil terras drink ik koffie een duif scharrelt in de buurt van mijn voeten ik vlieg achterwaarts en zie de handpalmen van mijn vader in de vorm van een klein nest waarin een witte duif is thuis gekomen teder strelen zijn vingers de vederlichte veren je bent mijn mooie snelle duifje roerloos luistert duif naar de zachte stem…

Wat is tijd, staan we erbij stil? Nee, hij is alweer verleden. Één minuut, zestig tellen met een zucht ertussen. Één uur, lang als je wacht kort in gelukkige uren van de nacht. We plakken slechts een etiketje, een terugkomend ritueel de tijd gaat gewoon verder Ja, weet hij veel… Dagen, jaren, eeuwen we kijken erop terug. Soms gelukkig…

mijn benen beginnen te bewegen uit de hemel valt de regen voor eeuwig en altijd het geluid van ruis boven alles uit de beat vloeit door op naar dat geheime woord verstopt aan de oevers van jouw hart we bewegen voort dansen door de beat is hard in het magische bos van smart dit gaat er gebeuren de bliksem slaat in als een bom de bomen zingen…

Er komt weer nieuw terrein om in te lijven Want ook al doet het nu als iets bizars aan We kunnen op den duur gewoon naar Mars gaan Om daar vervolgens permanent te blijven Ik vraag me toch voorzichtig af in deze Hoe bovenaards we moeten willen wezen…

Moge het gebed van de blije morgenstond steeds in onze ziel doorklinken als een marslied van moedig denken en gaan.…

Met een dubbele flikflak achterwaarts Een schroef, een pirouette Beland ik, zonder nahup Bij zoetelief in bed.…

in plaats van voorwaarts terwijl zowel jouw als mijn tijd slechts progressie verdienden?…

geen spijt Volgen Voorwaarts!’…

Ontwaken in de nacht - de kalmte van dit ogenblik verbreidt zich achterwaarts maar is ook vol belofte: een kachel die nog niet ontplofte. ------------------------------------ uit: 'Zeemeeuw in boomvork', 1994.…

zwaaien we naar elkaar, maar niet terug, ik moet je bekennen dat we nog steeds niet in elkaar herkennen van acceptatie, wat ons scheidt in diversiteit onder het gewelf van de wolkenboog door te gaan, ontbreekt mij de moed de mantel van meerwaarde te verkennen in een tijdloze loyaliteit, waar ik je altijd in heb ontmoet in een voorwaartse…

lenig als een spin de handstand achterwaarts laat sporen na in het brein van de kijker ogenschijnlijk o zó simpel maar ik zou het maar laten als ik u mag raden…

toch blijk ik een vinder of een verrekijker achterwaarts en word ik minder dover van binnen en open de ogen zich voelbaar voorwaarts het is zeker dat het verleden zich als een baken nestelt en zich ingraaft naast het ware weerbare doch aangetast riet ik word kennelijk, (wat men onbewust zou kunnen weten), in een ander vernieuwd daglicht…

kijk en zoek naar het figurante van alles wat in mijn leven is verdwenen voorwaarts vul ik beelden die niets verhoeden hoe de tijd mijn jaren zal vergezellen, ergens dreigt er een emotionele aanvaring met het heden die ik kan maar weiger te begrijpen mijn weg haar weg, gekuist en gekruist die onevenredig in bevrediging dan toch…

door de kristal heldere klanken voorwaarts…

Dit strand leek me te leeg menigte minuscule kiezeltjes dat de gedachte stenigte met dit blikveld voorwaarts te gaan…

met paard en wagen doet hij zijn ronde het is de laatste keer de vuilnisman heeft een vrachtwagen gekocht een stukje zandweg wordt verhard achtergebleven sporen vinden hun graf er komt asfalt misschien iemand krabt oude verflagen van de muren als plots een zware beklemming over de warme middag valt zwartgrijze rookslierten…

ik was je herhaling van zetten Da Capo ik was je vraagtekens van je gezicht ik was je opnieuw vanaf het begin ik was je achterwaarts begrijpen ik was je Andante zoekend naar de weg ik was alles wat jij was wat ik was alles wat wij waren vanaf het begin Da capo al Fine…

In het verloren huis de kartelrandkiekjes van oude vrienden, onafscheidelijk, maar buiten het lot gerekend, neemt de tijd een achterwaarts loopje en van lieverlee hoop je dat het ooit terugkeren zal...…

De mens een stap voorwaarts schrijdt. Een einde aan al het gezoek. Maar waarom steeds weer voorwaarts kijken? Sta eens stil en kijk weerom. Laat wat eens was het heden verrijken. Maak recht, wat was eens krom. Schipper zijt gij van uw eigen boot. Wandelaar van uw geboorte tot uw ... .…

Mijn daad had geen toegevoegde waarde toen ik al mijn liefde voor jou vergaarde Ik dronk het zuur van je tranen Droogde ze uur na uur ik schaatste niet de hemel rijk maar strompelde door het slijk Achterwaarts gevallen duizelde mijn hoofd doch ik blijde om de lente die me werd beloofd…

aan de maanstondigen van het misverstand verpleeg je erna je kan bloedrood geen lauwertakken snijden hij vergeet niet snel wat hij wil onthouden kent de loense plannen herleest oude boeken voor de bevestiging in hoofdstukken achterwaarts zijn fantasie is groot genoeg om er gedachten in te verbergen…

aan de maanstondigen van het misverstand verpleeg je erna je kan bloedrood geen lauwertakken snijden hij vergeet niet snel wat hij wil onthouden kent de loense plannen herleest oude boeken voor de bevestiging in hoofdstukken achterwaarts zijn fantasie is groot genoeg om er gedachten in te verbergen…

Voortlopend weet ik niet waartoe of waarom, achterwaarts zie ik niet waar het ooit begon Ik wandel maar door, proef het voor en tegen, zie bomen in bloei zoals liefde zich meedeelt. Ik vraag niet meer naar einde of oorsprong Het pure bestaan lokt tot een verrukkelijke val.…

Met 'Rutte' lijkt het tij voorgoed gekeerd: geen geld meer voor cultuur en zorgverlening of plaats voor tolerantie nu de mening van Wilders en zijn aanhang prevaleert. Wie wel beschaving voorstaat gaat vandaag aanhoudend protesteren in Den Haag.…

Terugkijkend, en zien wat ik beter had kunnen doen, Kan ik vooruitkijkend nog een heleboel goedmaken.…

Plat land glijdt achterwaarts, verdwijnt naar klein in spiegelbeeld. Kilometers tellen af of bij, afstand wordt gedicht.…

Hier ligt een man, die altoos voorwaarts runde: Zijn leven was bedrijf - regeren al zijn lust! Wat hij zichzelv' en ons niet gunde Zij met zijne asse - Rust. ---------------------------------------- uit: Puntdichten (1821-1827)…