Alle inzendingen over Allerkleinste

Daarna de stilte waarin het allerkleinste het allergrootste kust. Ook graag een suikerspin.…

Wat is die Dijkgraaf goed, denkt iedereen Didactisch hoogbegaafd en zeer geleerd Taalvaardig, erudiet, gedecideerd en óók nog sympathiek, een fenomeen Had ik 1/100ste van ’t meesterbrein Dan zou ik eindelijk verstandig zijn…

De krant, die van de schreeuwend grote koppen, De Telegraaf dus, gaat een beetje laat Ook over op het allerkleinst formaat, Wat op het eerste oog niet schijnt te kloppen. Opvallend en in elk geval frappant, De letters lijken groter dan de krant.…

Straks geeft een voorlijk jongetje van zes Ook aan de allerkleinste kleuters les.…

ik ben niet eens gevallen maar gestruikeld over de zelfgespannen draden van mijn bestaan ging perken te buiten waarin normen huisden het tikje border line vergrootte steeds in waarden het allerkleinst heb de mazen van het net bekeken ben er in gebleven gevangen of toch vrij die strijd is nog niet voorbij…

was het kiekje wat ik zag, het is zo ongelooflijk klein het is zo miniem toch mag het er zijn, het is er en het is er niet, het zit er maar je ziet het niet, het is zo klein en zo minutieus het is er echt en het zit er heus, het groeit en bloeit das de bedoeling ook, maar voor nu geldt, ik kijk mijn ogen uit, naar de komende allerkleinste…

Hoe kunnen woorden je bekoren, of zijn het toch de woorden niet maar wat ze roepen, wat ze wijzen en hoe je door de woorden ziet hoe 't leven steeds opnieuw geschenk is, hoe liefde je bestaan plots kleurt en dat het allerkleinste zaadje toch ergens nog naar morgen geurt.…

eens wanneer je zult besluiten je ogen te bedekken en op reis te gaan door binnenwerelden onverstoorbaar dalen in ravijnen en kerkers of zwevend - duizelingwekkend hoog door majesteitelijke luchten dan wanneer je ernaar uitkijkt zul je het vinden het allerkleinste bijna onzichtbaar pluk die dag en draag hem uit voed hem…

ik ben de letter aan het begin van jouw naam de zucht, de adem langs de vleugels het puntje van je neus ja heus, ik ben het blad dat door de winden in het alleen zijn zwerft het allerkleinste vogeltje dat tinkelliedjes fluit als een zomerdroom sterft ik ben de hand die telkens liefde naar je zal schrijven door de spelende…

Het allerkleinste blad dat viel, de bron van inspiratie. Het onopgemerkte, nu gezien de takken bogen zich nog dieper het kleintje van dichtbij te zien; El Petit Plataner!…

Ik pluk verlate bloemen uit eigen rozentuin en oogst van schrale malus de allerkleinste appels de rode berberis omrandt het dunne gras in 't veld waar onkruid nog wil bloeien maar muurbloem wacht op herfst toch tjirpt in stille middagzon de krekel mateloos en is de snelweg verderop nog nauwelijks te horen als ik me neerleg bij de…

bazuinen en engelenscharen vliegen elkaar nooit in de haren waar trompetten schallen komt een aankondiging die geldt voor allen als de grote trom zich roert weet dan dat de allerkleinsten al uren zijn gevloerd minzaam strijken violisten met hun stok en lossen zo hun tekorten op de dirigent trekt pas aan de bel als ook het…

Ik koester jouw hart in mijn ziel lees al jouw gedachten onderweg jij bent alles waarvoor ik viel jij begrijpt mij als ik niets zeg Ik zal jou voor eeuwig adoreren alles wat jij bent voel ik in mij het allerkleinste weet jij te waarderen dit gevoel gaat nooit meer voorbij Ik draag jou voor altijd op handen hoe zwaar het leven soms ook is…

roept omkijkend de herder keert even terug op zijn schreden geeft de achterblijvende allerkleinste een teder duwtje in de tengere rug -------------------------------------------------------------- nota: geïnspireerd door hetgeen voorbij kwam in het fraaie en attractieve museumdorp Orvelte (Drenthe)…

gekte tussen mij en het uitgevouwen getij -elk ogenblik beschreven- geen zoutige analyse opdat ik zou kunnen genezen van de stilte of van de watermannen uit jouw sterrenbeeld die met stukjes spiegelglas de verte van een rivier nabootsen wanneer ik blootsvoets dwars door het requiem van de wind naar de nacht loop en naar de allerkleinste…

wanneer koude alles lijkt te erven de voorzijde van het geleende landschap zich keert naar verlatenheid en zelfs de allerkleinste steen hongerig knaagt aan een gebarsten zeeschelp door een geliefde achtergelaten vogels angstvallig het vliegen vermijden zich laven aan sneeuw en ieder overlevend woord van lijden schep dan mijn…

rijdend door de straten je ziet ze overal langs stadse grachten dorpen gehuchten en de allerkleinste onbekende gaten wat iedereen tijdelijk veranderen zal slepen met dennen – of sparrenbomen waar straks hun kerstverlichting in gaat komen het leven wordt even opgelicht de aandacht wordt iets meer op elkaar gericht en we wensen dat onze…

Hier sta ik voor mijn klankpot van geelwit porcelein, in’t allerkleinste kamertje der woning. Mijn kracht is indrukwekkend, mijn aanslag mag er zijn! Een tonenvloed vormt daarvan de bekroning. Een prachtig stukje Händel stroomt door negentien etages. De hele flat - en meer nog - luistert mee.…

gaan nooit aan hem voorbij Hij weet ze feilloos uit de groep te schiften En knipt hun vleugels af, in razernij Geen versje komt spontaan zijn hersens binnen Eerst wordt de zaak van A tot Z ontleed Waarbij hij elke punt en komma meet Om daar de rijmelaar op vast te pinnen Slechts één ding schenkt hem mateloos plezier: Het neuken van de allerkleinste…

iemand opent het venster iemand houdt de nacht over ons heen als een nieuw tentdoek iemand kent de weg iemand legt mij zijn oude tweedjasje over de schouders iemand zegt honing, iemand zingt honing, iemand proeft iemand gaat met mij de rivier in iemand zoekt tussen de schelpen naar de allerkleinste geopende schelp iemand zoekt naar een…

taal wel voor jou zetten Op pauk, bazuin en klarinet, Het klaar klaroenen van trompetten En dubbel héél 't orkest bezet, Maar bij die rozen op je wangen, Die glimlach om je teed're mond Die wedergeeft in diep verlangen Wat in verlangen oorsprong vond, Speelt nog de taal maar 'en sourdine' Precies voor jou, die slank en fijn, In de allerkleinste…

Ontneem mij de allerkleinste hoop En 't allerlaatste lied: Neem alles, wat ik heb op aard, Maar slechts de liefde niet.…

golven droom, mij waag op vleugels van een meeuw die zich kleedt met zee en lapjes duinen krimp, krijs, verwens desnoods maar neem me mijn wereld niet af; ik wil niet weten, geen leven breken zolang wij toekomst zijn wij zijn een vierkante millimeter misschien een vreemd kleinood dat uiteindelijk verliest en vergeet de trouw aan het allerkleinste…

Wanneer ik morgen je moet verlaten mijn zoon, word ik weer dat kind, die allerkleinste jongen die je in je armen neemt, vervreemdt me niet van de vurigste wens je om mij in jou te rijpen als ware een waarachtig mens.…

Wanneer ik morgen je moet verlaten mijn liefste, word ik weer dat kind, die allerkleinste jongen die je in je armen neemt, vervreemd me niet van de vurigste wens je om mij in jou te rijpen als ware een waarachtig mens.…

Wanneer ik morgen sterven zal mijn zoon, word ik dat kleine kind, die allerkleinste jongen die je in je armen neemt, vervreemd me niet van een innige wens te sterven in mijn eigen huis, als ware een waarachtig mens.…

waterval in 't Zwarte Woud de hoogste in Duitsland zomer 2024 ben ik getuige van een familieopstelling voor het specifiek maken van een familieportret van een fundamentalistisch Christelijk gezin Vader met standaard en camera beveelt zijn 6 dochters van hoog naar laag van groot naar klein van rechts naar links te gaan staan poseren de allerkleinste…

Wanneer ik morgen je moet verlaten mijn liefste, word ik weer dat kind, die allerkleinste jongen die je in je armen neemt, vervreemdt me niet van de zorgeloze wens je om mij in jou te laten rijpen, als ware een waarachtig mens.…

uitweg vinden in opgelegd geluk, mijn buik schiet vol, het gevoel verpopt zich in de blikken trommels van tegenstrijdigheid, de tong en woord zijn als bagage in een mijn open mond in elke seconde kom ik dichter bij het geheim van gewichtloosheid waarin mijn stem is verstomd, elke zet die wordt gemaakt is een ontdekking in het allerkleinste…

Het praten wilde geen praten meer, wilde beter onverstaanbaar kunnen lijden de landstaal had geen liefdevolle ogen meer, moest martelend blikken kunnen zwijgen romantisch gevarieerd te keur wilde de allergrootste liefde, de allerkleinste letters kleven, evenals de verscheidenheid..…