Alle inzendingen over Gebonden handen

spreken is zilver zwijgen is goud monden die durven worden stilzwijgend geëerd of gesnoerd door smoelen die handen doen praten handelen verkeerd spreken moet mogen boze tongen aan gebonden handen kunnen niets meer niets dan tevergeefs wachten op zwijgen de volgende keer…

woorden zijn mij ontnomen nu het vonnis is geveld wordt mijn keel langzaam dichtgeknepen tranen vechten om het eerst geboren te mogen worden vlak voor mijn neus wordt de toekomst uitgegumd met gebonden handen kijk ik machteloos toe hoe de eindtijd nadert…

dit gegeven ten voeten uit en die ledigheid van binnen maakt alles zó nutteloos met gebonden handen en stevig dichtgetapete mond aan de overvloedige dis van het leven dat is wat het is...…

Ik zie het wel in het isolatieglas mensen dragen zichzelf op hun rug hun hemden zitten strakker dan hun huid kalkoenkerels steken hun waaier trotser dan heer pauw .....met gebonden handen .....paraderen ze in de lucht .....van hun droogwindige darm- .....bacteriën en ze laten daklozen leven .....van de natte muntjes .....uit…

was eens de stam waaraan vruchten groeiden - die wij met gebonden handen hadden geplukt - stierf tezamen met onze dromen waar ik in was gevlucht…

Er is geen medicijn die deze storm bedaart, dit blijft een gevecht met gebonden handen. De koelte van een plengende stortbui verlicht de lasten van mijn getergde ruggengraat. Ten langen leste voeg ik het woord bij de daad, ik ga niet langer gebukt onder mijn gewicht.…

plaats van jezelf accepteren tast je integriteit aan Het maakt dat je jezelf en anderen verraadt Je verkoopt als het ware Je ziel Dit maakt je nog egocentrischer nog geslotener voor anderen voor jezelf en de universele krachten Je besef van leven en werkelijkheid wordt er minder door Je gaat met gesloten ogen en gebonden…

Twijfel zaait onnavolgzame schaduwen over stoffige paden, doelen die in de loze engten van de verten lagen, bleven verscholen achter luchtkastelen en onbereikbaar bleken, zorgeloos was ik vertrokken, met gebonden handen aan weerszijden van de akkers, strijkend langs goudgele aren, verwaait het stuifmeel van rusteloze zielen tot waar…

Met je hoofd de pijn teruggevonden, Opnieuw zorgen dat je bootje niet in het water wordt verslonden, Duizend gemeen fluisterende monden, Doen zorgen dat je aan de riemen wordt gebonden.…

De wens staat in je ogen het verzoek haalt niet je lippen, je kunt niet meer vragen ‘help me alsjeblieft’ we kijken toe, hoe je uitgeput en moe, meer dan gelaten alles laat gebeuren. We kijken weg, van de wens, het verzoek, we luisteren niet, want je kunt niets meer vragen!…

geschopt door verzen en verstopte voeten gebonden aan de waarheid, die moet rijmen verlies ik mij in opgesloten vormen de leugens moeten klinken als geheimen de dagen moeten trots zijn, levens passen als tandwielen, ze draaien om hun assen momenten dwingen, ongewild omwroeten de klokken vrijheid, nooit meer te verrassen het mozaïek, in woord…

Diepgeworteld in mij Schuilt Mijn hart Die in duisternis kiest Naar Een wens Gebonden naar vrij Tranen van de geest Vervullen Mijn ziel Overheersen Mijn lichaam Binden Mijn leven…

Ik wil er niet veel over kwijt, Over mijn gebondenheid. Want dichten Is jezelf oplichten, Een titanenstrijd. Toch geeft het mij een fijn gevoel, Als je begrijpt wat ik bedoel.…

eenzaam en alleen gekooide mens gebonden aan handen en voeten vechtend voor de vrijheid mond gesnoerd…

een enkele traan drupt bezeerde de ziel handen gebonden waar woorden sluimeren zonder toekomst…

En toch treuren om al het eigene Dat verloren ging, al het eigene Dat elkaar was Zijn woorden, zijn zinnen, zijn taal Ingebed in die van mij en ingelijfd Die nacht waarin ons verhaal Gebonden werd In mijn armen de chemie, die ik uit alle macht tot liefde Transformeerde En ondanks het slot, dat in Zijn handen lag, weet ik me Voor…

De pijnen worden heviger, naarmate de dag verstrijkt. Een helse zoektocht naar de persoon, die jou met het nodige verrijkt. Al die pijnen vloeien dan uiteen, weg uit je verkrampte lijf. Je kan je weer voortbewegen, zolang de Heroine in werking blijft.…

ik heb gevlogen zij hebben gelogen over de zwaartekracht wist dat ik het in me had niet gebonden aan mijn lichaam was de opvoeding met normen en waarden voor een geoliede maatschappij een opleiding die alle grenzen sloot door commerciële bruikbaarheid maar ik was het zat ben ontsnapt aan deze mensonterende dictatuur ik vlieg…

Er waren eens een jongen en een meisje Die samen vriend en vriendin wilden zijn Ze smolten hun levens aaneen als broos glaswerk Ze deelden van alles: vreugde en pijn Toen kwam de duivel, vol haat en vol afgunst, Hij blies heel langzaam het glaswerk tot bel Daardoor werd het nog mooier vol kleuren Maar het werd ook een gevangenis, een hel…

opgeruimd en uitgelezen staat het boek tussen andere boeken boek te wezen springt letter voor letter van achteren naar voren rechtgezet door de letterzetter rug aan rug staan ze zij aan zij moeilijk uit te zoeken welke verkiezen zij toch haar boven mij…

Laat het niet uit zijn, God, na dezen dood In leven en ellende om noodzakelijk brood. Want waartoe gaaft gij dan uw bosschen, heiden, Uw luchten, wateren en ruime weiden Den mensch als lokaas van zijn plichten weg? Het is het woord van velen dat ik zeg. Er zijn er meer die snakken naar ontkomen, Wier hart uw zeeën meedraagt in hun droomen. Maar…

Ik hoor mezelf bezig in de keuken, koken hoort niet zo te klinken Er is voor alles een tijd maar die ligt vast in dagelijkse routines Wanneer het donker wordt kan ik uitblazen, naar buiten kijken, naar de vogels kijken Op vakanties ontdek ik de wereld door de ogen van de jongens die rotsen en rivieren bedwingen De meisjes zijn prinsessen…

heb de vrijheid al eerder genomen met rugzakken bepakt de kortste weg naar verlossing genomen ik door moraal aan handen en voeten gebonden toch aan de haal voor een verterende liefde een spagaat waaruit niemand zonder blessures op kan rijzen tot de zon onder gaat met het vervallen van alle eisen…

ik ben het meisje in de hoek besmeurd, verwond en ongeboren handen gebonden tot tegen de borst mijn mond en ogen met kwaad gehecht dat me doet huilen in de kamer om al het bloed dat het mijne is strak gebonden nooit ontsnapt aan die nauwelijks zichtbare haken ik ben de vrouw alleen maar mezelf in leven nog minder dan in…

Vrij als een vogel, Gebonden tot de ochtend. Liefde tot het toegeven Samen gebonden, samen vrij Niet willen houden, Niet willen geven. Samen gebonden, samen vrij Tot het betere, Elkaars beste. Samen gebonden, samen vrij…

Het langgerekte weekend is voorbij We zitten weeral in het doordeweekse In delen van inwisselbare reeksen Daartegen helpt geen Heiland, haas of ei Zo is de alledaagse gang van zaken We kunnen er geen chocola van maken…

Ik heb mijn bundels zomergroen gebonden daar schoonheid niet verjaard de bloei tijds hand trotseert in binnentuin van hart en geloof tot nieuw geluk de lente luidt en gratie gracieus het leven weer verspreidt.…

Voor mij nog geen hosanna van een overgang in het uitzicht te willen delen in gebonden tafelbloemen voor hun bloei; haast ingewijde handen knoppen draaien door aarzelend licht, alsof rozen beschrijvend raken aan de verandering ter groei.…

Morgen komt een tijdloos tijdschrift uit Van Willem-Alexander en zijn posse Verzameld in een vorstelijke glossy Gebonden door een koninklijk besluit Een blad van helden met voorname banden Vooral geschikt voor hele grote handen…

Weemoedig staart ze naar haar handen, handen die troosten, handen die zorgden, handen die kookten, handen die streken. Waar waren ze ook weer voor? ze friemelt met een zakdoen, strijkt haar rok glad, kijkt schichtig om zich heen, om vervolgens weer te blikken op die doelloze handen!…