Alle inzendingen over Lafaards

Alle oudjes hebben angst door dit soort acties maar dat maakt jou niets uit lafaard, ze de hersens inslaan en er met een geringe buit vandoor gaan, ik hoop voor jou één ding en dat is dat jouw ouders nooit ten prooi zullen vallen aan lafbekken zoals jij!…

al die grootspraak moed gevonden uitgegroeid tot reuzenmens blijkt zomaar in het niets verdwenen zichtbaar is geen ene grens er is slechts klein voldoende lafheid stil als een muis en veel verdriet er is geen kracht om jou te dragen het spijt me maar ik kan het niet…

beelden vervagen herinneringen blijven toch wil ik slagen de duivel te verdrijven je mes maakt veel wonden in rug en in keel mijn hart is geschonden je mond praat teveel je lafheid, achterbaksheid verpakt met emoties ze zijn zo voorspelbaar als dit de grens overschrijdt laat vallen dat masker en stopt met verkopen van…

Terug in de wrede arena zag ik de vele, valse vijanden als volkomen lafaards in het stof bijten, nog voor er sprake was van een daadwerkelijke strijd. Ze schermden met gelogen aanklachten en malle, jaloerse wespesteken.…

Ontsnappen aan dit Door trots verlaten land, dat Ik vurig lief had Waar nu lafaards regeren De moedigen ontmoedigd…

Een lafaard Een lafaard Een valsaard Geilaard Wreedaard Je bent een lafaard Een lafaard Een lafaard Je bent sneu Pathetisch Bejaard Ooit verlaat zij jou Je mooie jeugdige vrouw Voor een viriele sterke man En jij Wat zeg jij dan: Waarom Heb je me Verlaten Ik houd zo oneindig veel Van jou Echt, Ik had niets In de gaten Overtuigd…

Onbekenden wierpen lage wallen op in de velden buiten de stad dus is er een wacht ingesteld maar er gebeurt niets Het is om gek van te worden Sommigen sluiten zich op in hun huis De wachten melden zich niet meer Af en toe staat er iemand in de poort te schreeuwen: Lafaards, lafaards!…

In welke woorden ik ook over Paris, de lafaard, trouweloze, grote wellusteling, in welke termen ik, eer- en gewetensvol, over die lummel spreek, geen treft de man die minnaar is van Helena -------------------------------------- uit: 'Een hond van Pavlov', 1969.…

Maar als de man ooit wordt terechtgesteld Dan wordt de lafaard straks alsnog een held.…

Je rooft wat centen, voelt je machtig — een lafaard, crimineel modern. Je hengelt naar vertrouwen, je liegt met gladde smoel. Ga toch lekker schijten, jochie in je digitale poel!…

ze hebben tenen tenen, om u tegen te zeggen stengels van tenen lianen zelfs om verstrikt in te raken verschrikt van te worden hoezo, hoewaar, daar zo vergeet de rest maar denk aan jezelf neem ikke eerst de norm, de wet is gewijzigd hier heerst de ander nieuwe benen nog langere tenen vergeet wat je weet onthou niet wie je bent maar…

over moed en macht heen mag hij op verzoek van zijn iele goden niet langer de trom nog roeren noch stil noch luid maar zich bekeren tot de stilte in hart en hoofd en terugkeren naar het begin hij nog een soort visje was teveel al verspeelde hij woorden aan de dove oren der toeschouwers van zijn laffe daden daags het gevlucht onder het…

Want het is heel erg erg wat de lafaards jou onthouden met hun dictatoriale beperkingen, laat de embryo's over vrijheid zingen!...…

Hij was geen heilige en ook geen zondaar hij was geen koene ridder en zeker geen lafaard Hij had geen ijzeren dicipline maar sloeg zich erdoorheen hij was geen robot of machine ze noemde hem 'vreemde eend' Hij was geen stoere Harry soms was hij wat verstrooid hij hield van zijn vrijheid, was geen vogel die paste in een kooi Hij was…

in een onvoltooid vers met onafgemaakte zinnen zo veelzeggend zijn dat iemand er kippenvel van krijgt iets losmaken dat nooit heeft vastgezeten het gevoel vertolken van je naasten als een vorm van helderziendheid een vleugje zout in een schrijnende wond gooien en als een lafaard op de loop gaan voor je daden of anders gezegd de mens…

Ceasar: Lafaards sterven vele doden voor hun dood. De dappere heeft niets met de dood, behalve 1 keer. Van alles wat ik me afvraag over wat ik zoal hoor tot nu toe, lijkt het vreemdste wat mij betreft dat mannen bang zouden moeten zijn, als je eenmaal inziet dat de dood, een noodzakelijk einde, zal komen wanneer hij komt.…

ontwaken Zelfs het vuur voelt niet meer warm Ik voel het verkrampen van mijn kaken Ik voel het afgaan van het alarm En de angst doet mij ontvluchten Van het vuur, de boze gloed Zal ik ooit kunnen verzuchten Vind ik ooit weer eens de moed En de angst doet mij verslappen Dooft het vuur tot enkel rook Ik ben bang, kan ik verklappen En een lafaard…

je draait mee zoals het leven van de zon draait schakeringen van begin en einde einde en begin omgekleurd van held tot lafaard in een belegerd zelfgevoel wegkijkend van de onmacht tegen de overmacht ik grijp nutteloos naar het oneindige en concurreer met het angstaanjagende ik streef nutteloos naar het onbereikbare en vecht met de draad…

Bij gevaar, kruipt de krab alleen maar weg, hij is geen lafaard. Door de wind gestuwd, schaatsen pluizen over gestold water. Ochtendzon zaait, de lotus komt op tussen vroege rozen.…

Stik, lafaards! Zielloze amateurs!…

Voor ik word vermoord door de lafaard zal mijn haar groeien tot aan de voeten Jurken van perkament zal ik dragen dat het water zuigt tot aan de lippen Met zingende bomen stook ik hoge vuren braad met blote handen zeven dove hanen Aan de voet van de berg moet graniet geraapt havenloze dieren het wijde watervat gewezen Doofstom en moe…

Gekweld door gedachten geveld door het wachten zich van zijn voornemen bewust; “Doe het dan, lafaard!” zou hij willen schreeuwen. Het lijken wel eeuwen… De confrontatie met dit leven kan hij niet meer aan. Zijn handen beven, hij hoort alleen nog de trekker overgaan …eindelijk rust…

Wie is de lafaard onder zijn vermomming, bloeddorstig, niets, niemand ontziend, die als een beest tekeergaat, kapotmakend uit pure wraak? Schiet je tekort als je niet hebt geschoten, schiet je door schieten ergens iets mee op? Biedt dat geloof van zoveel lotgenoten dan toch de Held die kwaadheid overwon?…

Bij gevaar, kruipt de krab alleen maar weg, hij is geen lafaard. Lentezon spreekt aan, hoog meten ze hun krachten, mijn leeuweriken. Een bonte specht, kiest slechts een simpele stam, ver van de bloesems. Bosviooltjes in bloei wat klinken ze klaar en helder, kinderstemmetjes.…

De mens staat tot natuurgeweld Als klaproos staat tot natte kavel Als vlieg tot scherpe vogelsnavel Als lafaard staat tot superheld Als boom tot kettingzaag die velt Als frisse lucht tot vuur en zwavel Als pluis tot een soort reuzennavel De mens; speelbal van God en geld Dit keer trof een tyfoon de Filipijnen En duizend levens werden weggevaagd…

Ach mereltje blijf jij maar zingen voor de lafaard, de kneus en de held.…

gelikte macho in een cryptisch ballet, waar het bloed hen rond de oren vliegt en wie overwint wie in die bak van waanzin, wanneer de joelers hun vermaak opzwepen tot een hoogtepunt, als het sierlijke spektakel hen lang genoeg heeft geduurd, de armspieren van de vechter zich spannen en het beest onwetend in de val loopt van een getrainde lafaard…

Al deze overwegingen maken ons lafaards en wij verdragen liever de spot en hoon van een onverzoenlijk fortuin dan op weg te gaan met onze Samsonite.…

Ik ben de lafaard die, voor eigen vreugd bedeesd, zich-zelf van alle paradijzen heeft verweesd, en 'k voel me schoon alleen waar 'k beef voor zelf-verwijten.…

Maak voor deze lafaard vlug een graf dit zwijgen is haar eigen ergste straf.…