Alle inzendingen over Ont-

Ontmoeten Mij ontdoen van moeten Ont.....moeten Het niet moeten Ont........moeten Vrij zijn in gaan Ont.........moeten Omdat ik het wil Ont.......moeten Nee het hoeft niet Ont......moeten Omdat het mag Ont..........moeten Hoe moet dat dan?…

Spanje in ont Spanje Spanje uit…

Harde regen op 't zoute glas, de warme sprei ligt glad en strak, de nacht zwijgt zonder zware last, tondelvuur dat zachtjes sprak. Blauwe kuisheid sluimert stil, gebodsbord noch verbodsbord wacht, slapen lijkt een verre wil — het hart verlangt een zachte nacht.…

onvolmaakt de moeite waard ont dekken de eigen aard…

Ik ben zo ont-zettend blij want vanaf vandaag kan ik zeggen jij hoort bij mij…

Verder Met leren Een eigen draai Aan mijn leven Te geven Mijn eigenheid Ont-dekken…

tussen zon en zee elkaar ontmoeten elkaar ont-moeten en alles mogen met een toetje nog erbij?…

als mijn gemoed overloopt van ont of beroering door de alledaagse dingen dan vloeien uit mijn vulpen veel woorden die hopelijk eens groeien tot stijlbloempjes…

De vraag staat nog open nu de woorden ontbreken die kunnen omvatten het ont-hoopte verlangen naar een zinloos gedicht. De vraag staat nog open nu de zinnen ontbreken die kunnen ont-vatten het verlangde gehoopte in een woordloos gedicht. Zwijg de vraag op het ontstelde antwoord van gestolde hunkering tot opgehoopt verdriet.…

Jij die mij weet te ont-roeren. Jij die je aan mij ont-hult. Ik koester Jou. Jij bent het beste in mij.…

als ik de krampen in mijn lijf verbuig naar positieve energie in aangepaste schoenen overblijf dan gaat het goed, maar ik moet niet weten wie mij moed geeft overeind te blijven als een oordeel dit beklijft ach, de evenknie van wie ik ben loopt zoals ze lopen moet ze danst de foxtrot tot het eind een chachacha of vier flamenco, tot in…

Maanhaiku Het sterrenstelsel samen met de volle maan vallen 's-nachts samen Sporthaiku Badminton de sport het racket als instrument shuttles goed geraakt Crimehaiku Stille getuigen als onwillig slachtoffer die nooit meer spreken Rommelhaiku Het geluid gepaard met lichtflitsen en donder dan opnieuw stilte Intiemhaiku…

Ik zal het nog een laatste keer vertellen U kúnt het zijn, ú bent misschien die winnaar Draai of druk het nummer, ja, begin maar U kunt nu met het juiste antwoord bellen Ach, helpt u mij toch even; ik ben blond Is het UIT-, of is het VER- of is het ONT-?…

go- tha ver- school zich diep in hem liefde aan zie het zoeken zelf- ont…

Och, ooit vergeet ik nog haar klank en ‘t ruiken van die liguster dauwend langs de luiken want dodelijk ont-hegt teert het musje weg.…

tegenwoordigheid van geest verdwijnt in nevel ontneemt aan het heden wat ooit was herinnering keert ten spijt vervlecht in zielenvezel wiens naam herkrast in hout ont-ijst in glas zonder tegenbericht weerklinkt wederhoor vandaag haperen praatgrage monden tongen hun wisselwoorden traag…

Telkens ont- vreem ik weer jouw lach jouw gedachten uit een lichaam die ik nooit goed heb begrepen. Soms besta jij teveel in mij.-…

Ja, alleen elkaar ont-moeten moet.…

Wat voorbij waaide ont-roerde, raakte uren en dagen lang !…

Terwijl vervaalde beelden in lege oude versleten kleuren van verleden het nu achterhalen en de adem van toen als een rauwe zoute wind het heden van zijn illusies ont-vilt. Nog slechts schor en zacht gefluister van stil gemis om wat nooit gevonden werd...…

Bedek je ogen met een zwarte lelie de wereld is er vol van, ontsproten uit een relikwie van zijn verbeelding ontsprongen uit de schoot van aarde waarvan we allen zijn doordrongen. Hij verstond de lessen, die hem zijn ontnomen, ze ontstonden in een achteloos gebaar, private beweging van gefascineerde teksten in een steeds wisselende…

Die dag dat jij buiten jezelf was getreden was het voor mij even wennen want eindelijk leerde ik je binnenste kennen het antwoord op mijn gebeden…

Slingerend door rijen coniferen en takken als noten- balk begeren ziet haar knop ont- sluiten plotseling blauwviolette, pracht speelse, steeltjes rond haar hart laat zich niet be- plukken los te rukken gekruld fijn groene dra- den aan takken coni- feren begeren, eren blauwviolette pracht passievolle macht…

Ontkennen wat je weet, is leugens koesteren. Ontnoemen is wat moeilijker omdat wat werd benoemd, vastligt. Ontspreken gaat niet meer, want wat je spreekt ontstaat en kan nooit meer tenietgedaan. Ontvoelen is een gore lijdensweg als het gevoel de ader is van ieders bestaan. En zo is mijn ontminnen volstrekt onmogelijk ook al zou…

De sneeuwpret had zich ontpopt in sneeuwverdriet voor onze kleine meid jongens uit de straat hadden hem omgeschopt zo maar uit balorigheid zoiets verdiend haar sneeuwpop niet maak dan maar een nieuwe zei ik nadat ik haar had ingestopt morgen ligt er verse sneeuw echt waar heel veel nee opa zei ze huilend ik maak hem wel weer heel…

En weer is het stil na de storm. Ochtendlijk ontwaken, na ontnuchterende katers. Zelfs poezen spinnen niet. Harde regenbuien verdrijven zwoelte, brengen helaas slechts weinig koelte na verzengende hitte. Werken in plaats van feeststemming. Oranje is terug waar het hoort; aan de bomen in Spanje.…

Wat moeten we als Klein mensenkind Toch ontzettend veel, We moeten van alles Zo veel dat we Eerst dat moeten Af moeten schaffen Om daarna dan ook Daadwerkelijk de ander Te kunnen ontmoeten…

Er zijn gedichten die heel netjes lopen dat zijn sonnetjes, dat is sonneklaar ze zijn wel netjes, maar niet altijd waar dus wees alert en kritisch, niet té open Je wilt geen knollen voor citroenen kopen wie in de pas loopt, loopt alras gevaar; wie weet loopt deze rattenvanger naar het drijfzand waar de lezer wordt verzopen De dichter, '…

Ik ontmoette de zee, liet mijn voeten omspoelen, omringen met haar wezen, 'zee, ik aanbid je' zei ik. Haar branding bedolf me, haar golven sterk, die dag, sterker dan ik. Ik wilde tot hun breekpunt komen, er tegen opspringen om onze uitbundigheid te meten maar telkens waren ze me te vlug en wierpen me omver. Ik gaf me over, liet…

Hij Hij kneep in de ontbijtkoek bij A.H fijn, lekker vers. Thuis, in haast in zijn mond gepropt, geschrokt verslikte en stikte bijkans in de plak. Hij hoestte en proestte maar 't bleef zitten. In benauwdheid flitste heel zijn leven voorbij wat gedaan al, nog moest, familie, werk, de planning... Kan een man, die alles kan…