30 resultaten.
Sterrenstelsel
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
245 Uitzinnig, oprecht, zonder scrupules
Houd ik vanaf de bodem van mijn hart van jou
Jij bent mijn zon, maan en sterrenstelsel
Mijn licht in deze donkere maanden
Sinds ik ziek ben, heb ik geen grip meer op tijd
Sedertdien kruipt bloed soms waar het niet kan gaan
daar het ware karakter van mijn ziekte
zich geenszins, echt nooit zal verloochenen aan
patiënten…
Lisa Gerrard
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
192 Haar stembereik weet
alle sterrenstelsels met
liefde te vullen...…
Het juiste moment
gedicht
3.1 met 7 stemmen
5.396 Zijn wij gekomen
juist op het moment dat wij vluchtende
sterrenstelsels nog kunnen zien?…
onthechting
netgedicht
3.3 met 7 stemmen
296 ik ben
een gekooide kamerplant
gekluisterd
in een kamertje
aan een rolstoel
maar in mijn beperking
is plaats voor alle sterrenstelsels
een tuin vol bloemen
een berg liefde
en tederheid
en zelfs voor een kussentje
onder mijn kont
mijn gedachten
zwerven
onbelemmerd en vrij
de nacht
verduistert ze niet
ik ben een jonge god…
De maat der dingen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
420 Twee biljoen sterrenstelsels groot,
is ons aller hemelrijk.
Het aantal sterren per stelsel,
rond de tweehonderd miljard,
bleef ongeveer gelijk.
Ik dacht altijd al te weten,
dat planeten stofjes zijn.
Onze aarde is bijna niets.
Maar wie of wat zijn wij?…
Gedoornde witte roos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
182 eeuw na eeuw het gekrakeel
van de menselijke soort
hoeders van wijsheid
kijken onbewogen toe
de banen der planeten
het rijzen van de zon
het spel der sterrenstelsels
behoeft hun aandacht
verdreven uit de Hof van Eden
slaat Kaïn steeds nog Abel dood
de roos der wijzen
bloeit in het eigen hart…
HEMEL
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
278 Er woedt een hemel in mij
zo goed wil het doen en laten
er woedt een hel in mij
kan als een oerknal uit de hoek komen
Maar er zit vooral een heelal in mij
nog meer oneindig dan het oneindige
met sterrenstelsel en planeten
vooral het goede, het meest goede te dienen
Na mijn dood vestig ik mij op Pluto
dat dan gekoloniseerd is door Holland…
Pronkgewaden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
285 Aan mijn voorzichtige voeten
dwarrelen ze voorbij
sterrenstelsels in schemervelden
ze vallen stralend uiteen
om opnieuw te verrijzen
in het universum van naderhand
Twinkelen past alleen in duisternis
en in witte pronkgewaden
door onzichtbare straalstromen
spatten ze als kiemen uiteen
Het afleggen van het oude leven
om te herrijzen in…
onmetelijke bestemming
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
213 de ruimtesonde die
langs Jupiter en
Saturnus scheert
om dan ons
sterrenstelsel
uit te suizen:
wat raakt hij dan
het zwaard van Damocles?
het zangerige
Cavatina van
Beethoven dat
het zonnestelsel
binnen zweeft:
wie hoort het dan
in de sterren van
Venus Urania?…
jij bestaat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
437 Hoe kan jij mooier zijn dan een volle maan
En kan jij zo veel warmer zijn dan de zon
Indrukwekkender zijn dan een sterrenstelsel
En adembenemender zijn dan een zonsondergang
Ben je echt of besta je alleen maar in mijn fantasie
Ik weet toch echt zeker dat ik je hier nu voor me zie
Ik wil je niet uit mijn hoofd laten gaan
Ik wil zo graag mijn…
Vitrectomie
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
366 Sterrenstelsels en supernova's.
Stralende zonnen en sterrenstof.
Beken en snelstromende rivieren.
Bewegingloos lig ik op de operatietafel.
Verwonderd kijk ik in een universum.
Mijn oogchirurg is aan afronding toe.
De laatste lasershow gaat beginnen!
Daarna sluit hij het planetarium.
Verwonderd en met vragen sta ik op.…
Allerheiligen Allerzielen
netgedicht
4.5 met 15 stemmen
409 Melkweg
rondeborstige planeten
ontwikkelingskracht, magnetische velden,
grote beer en kleine beer
sterrenstelsel
in winterrust
kernfusie in mistbanken
winterslaap die wakker wordt
smeltkroes van graven
beginnen te praten
straalstromen van geluk
ieder opgelucht
zielsverwanten die opstijgen
heelal verblijven
lichtflitsen
duisternis…
Apocalyps
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
310 De lanen zullen uiteenspatten,
de mieren zullen mij verdrijven,
als de macht niet inperkt,
als de wereld niet omdraait,
zodat het sterrenstelsel
mijn woning wordt,
zodat ik kan dansen met de doden,
in een trance die eeuwig duurt,
voorbij de bomen die mijn stem bewaren,
de bloemen die mijn hart verdelen,
er is niets wat mijn verlangens…
Haar kosmische lach
netgedicht
5.0 met 808 stemmen
158 in haar
kosmische lach
schitterde ieder
lichtpuntje
ook in de
sterrenstelsels
die ik in haar
ogen zag
lichtte nova’s
aparte stukjes
universum op
zij las de tijd
in de lijnen
van mijn hand
polste zo de
spirituele kracht
van mijn
zielsverband
sferisch zijn wij
de nacht ingegaan
waar een rode
maan ons gidste
langzaam zijn…
Viool
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
298 Meisje met de frivole viool
gevoelige snaren stemmen late avond
muzikaal als in echte waarheden geboren
heldere gedachten gaan mee in de droom
fragiele bloemen op de warme aarde
ze dwaalt langs aangespoelde droefheid
wij zijn onze stemmingen
lichtgevende sterrenstelsels
diepe dromen in de oude stad
dit land wil een lied vol romantiek…
Blokfluit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
265 Het gebeurt nu slechts in duistere verhalen
het landschap van onze verwachting verdwijnt
je struint langs spiegelende wateren
een oude blokfluit in jouw rugzakje
de moerassen zwelgen verzinsels
wij zijn het groene pad
niet kwijtgeraakt
volgen steeds
geleerde sterrenstelsels
jeugdig fluitend onderweg
jij brengt ons naar jouw groene…
eindeloos
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
484 ‘t kind mijmerend over vage verten
daar achter de rode zonsondergang
het einde van zijn eigen wereld
die draait in een beperkt heelal
kennis maakt de einder onbereikbaar
lichtjaren reizen door ’t universum
door sterrenstelsels zwarte gaten
oneindigheid door ons geschapen
ik droomde over mijn geliefde doden
visioenen in hemels licht en…
ongeboren
netgedicht
3.8 met 11 stemmen
672 stokte
ongemerkt
voor een stonde
geen mens
zou weten
van vruchten
die niet vruchten
in aaibaar water
dat was iets
voor oudere Goden
om het vergeten
te bedekken
*
maar het moest
nog gezegd worden
om het opgaan
in harmonie
te kunnen fluisteren
zij zal de bruid worden
van een voortrekker
aan het levensnet
en doorheen
sterrenstelsels…
Kakofonie
gedicht
2.2 met 22 stemmen
5.782 Vertel mij hoe het kan dat zich in deze chaos
een kern, een zwaartepunt bevindt waarrond
alles wentelt, wemelt als een sterrenstelsel.
Dat door anderen wordt herkend.…
Pointing to the skies
netgedicht
3.5 met 10 stemmen
437 ingetogen
Ik zou mijn lief je tranen willen drogen
Ontsluit je hart en ziel, leen me je oor
Nu ik het voertuig van mijn geest verloor
Kom ik in vlinders op je toegevlogen
Dans ik in goudvonk boven menig meer
Raak ik je wangen aan in zachte regen
Ga ik geregeld op in al wat leeft
Daal ik in soorten sneeuwvlok op je neer
Kom je mij tussen sterrenstelsels…
Weekhaiku's
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
203 Maanhaiku
Het sterrenstelsel
samen met de volle maan
vallen 's-nachts samen
Sporthaiku
Badminton de sport
het racket als instrument
shuttles goed geraakt
Crimehaiku
Stille getuigen
als onwillig slachtoffer
die nooit meer spreken
Rommelhaiku
Het geluid gepaard
met lichtflitsen en donder
dan opnieuw stilte
Intiemhaiku…
Beëlzebub
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
216 Gedachten dwarrelen
nog steeds binnen vanuit sterrenstelsels en gangen van kinderlijk
verleden. Ga weg, gespuis. Maak frisse ruimte voor ijverig gebezem,
blaas stof uit de hoeken van het heelal. Wat is toch dat venijnig geraas
van draaikolken achter de windstilte. Dat schuilt als zuchten of zwijgen
nu eikenbladeren eenzaam wiegen.…
Gitaar
netgedicht
4.4 met 7 stemmen
266 eindelijk in een droom
muziek schildert zich in aardse tonen
je dwaalt langs gespannen snaren
een oude gitaar ligt in jouw handen
afscheidslied klinkt in de nacht
gevoelig breekbaar zoals liefde
sombere gedachten overmeesteren ons
rivieren vervoeren verlangen
wij zijn onze stemmingen
niet kwijtgeraakt
volgen steeds
lichtgevende sterrenstelsels…
Missen
netgedicht
4.1 met 9 stemmen
389 scheurkalender onaangeroerd
weet ik dat jij de sterren niet meer tellen zult
omdat ook sterren sterven, omdat jij stierf
na de nacht nog voor de zon hoog stond in blauw
waarin ik ademen moet met gesloten ogen
en niemand weet dat ik huil
dat jou missen is als oude alchemie
de steen der wijzen voorgoed onvindbaar
voorbij het laatste sterrenstelsel…
In bloei
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
276 zeemeermin pas aan land
gekropen met gladde, nieuwe benen
in plaats van een vissenstaart
Ik mocht je leren goed te lopen
van Lotje in de lange Lindenlaan
In de schaduw dichtbij een vijver
schuilden we onder een treurwilg
vanwege de prikkende zonnestralen
In de avond lagen wij
op de nog warme stenen
uit te rusten, liefkoosden
in het licht van sterrenstelsels…
Setèngah mati
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
192 Het sterrenstelsel is vannacht bezweken
Het was al niets meer, had op
niets geleken
Setèngah mati, op sterven na
dood
Er werd bij volle maan van
koers geweken
Kompas van schippers op een blinde vloot
Van blauw dreef men stuurloos
in 't rozerood
Scharlaken purper gulden morgenstond
Verdwaalde bestevaer in dubio
Sextant zegt noordwaarts…
ADHD is maar relatief
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
834 Juffrouw,
u heeft mij
met veel geduld geleerd
dat sinds de oerknal
in ons universum
sterrenstelsels zich
met snelheden
evenredig aan hun afstand
in alle richtingen
naar een ongewis einder spoeden
dat die stelsels
door onderlinge zwaartekracht samengehouden
roterende systemen
van miljarden sterren zijn
die in dit uitdijend heelal…
Afscheid
gedicht
2.3 met 193 stemmen
93.183 Ze zijn mijn sterrenstelsels, magische cirkels.
Elk kind een parel in mijn kroon.’
Haar oog- topaas, desnoods. Graniet: pupil en iris rood.
‘Maar alles blijft zoals het is: ik ben de Moeder en men
heeft mij lief.’
De deurpost, jaren later.…
Ode aan jullie
netgedicht
3.4 met 25 stemmen
728 opeten
en beter dat wij ze opeten dan laten hun zachte, dikke buiken
door doorns van kwaad en haat opensnijden,
dromen, onze schaapjes, onze knikkers
en ik doorzichtig, met het hart in pastelkleuren,
ik blijf draaien zolang jullie gedachten en de aarde houden mij vast
Ode aan jullie, die kwamen, horen, lezen en begrijpen
hoe wij zoals sterrenstelsels…
Orion.
poëzie
5.0 met 2 stemmen
681 Is ook een melkweg, in wiens kring
Ontelbre sterrenstelsels weemlen,
De uwe ligt in glans gelijk!...
Verbeelding! daal! verlaat die heemlen,
Eer mijn geschapen geest bezwijk'.…