Alle inzendingen over Toereiken

Nooit zag ik de hemel meer toereikend dan die nevelige juliavond na het voorbij trekken van onweer dampend boven het liefdesweiland waar wij betrapt door een terugkerende zon onze kriebelkleren weer aandeden om aan de waanzin te ontsnappen het was bijna aanraakbaar geweest die zonde tussen het zomerse gras maar nog voor het tot werkelijk…

in stille meditatie ontvangen mijn handen een druppel rust zij is toereikend om zwaarte van het hart te verzachten gewoon maar zitten weten, dat ik verbonden ben met al wat is…

innerlijke schoonheid is de echte schoonheid verborgen in volharding komt zo moeilijk naar buiten overal staan ruiten spiegelen zich ijdeltuiten zij is toereikend schept zichzelf wijkend en nooit achterom kijkend…

De laatste sprong was niet toereikend om je leven te verlengen toch sprong je hoger dan ik dromen kon daar zie ik je weer van ster tot ster voorbij leven en dood leven, leven, leven ik wens je in vrijheid en in vrede.…

de theemeester zoekt zorgvuldig blaadjes uit in het gekookte water komt de essentie vrij van geur en smaak nauwlettend kijkt hij naar zijn welkome gast soms zijn tien druppels toereikend voor de dorst méer zal hij niet schenken…

waarom zou u naar een dichter luisteren die met vogels spreekt waar mensen niet toereikend zijn die zich klampt aan vleugels die hoger vliegen dan bommen en kogels glad als olie de dichter die vleugels spreidt - die opvliegt en in woorden woont - omdat mensen niet toereikend en water en aarde zijn bevuild vanuit de hoge lucht…

Als eenzaamheid een geur zou hebben Dan zou het naar vervuilde lakens ruiken naar lege flessen en oud brood naar angst en leven en naar dood mijn bed is troostrijk onderkomen om tijdelijk de herinnering koesterend te herhalen in zoete pijn waar zilte tranen niet toereikend zijn…

Zij spreekt duidelijke taal, waar woorden alleen niet toereikend zijn dat mede te delen, maar waartoe een gebaar van liefde, zoals het kloppen van een mensenhart, in staat is.…

Als de doden zichzelf konden herdenken, hoeveel minuten zouden zij zich gunnen, is om de doden te herdenken de duur van de dood toereikend? ---------------------- uit: 'Wasdom', 2011.…

Uit jouw stilte wil ik naar de lente lopen doorbreek het zwijgen met geluid van puur geluk op het strand is de horizon weer zuiver en toereikend als een maagdelijke bladzijde in gedachten zonder poëzie nabij een dichter die wil schrijven uit jouw stilte in de luwte blijven zonder stemgeluid en zonder echo alleen de grijze tinten van…

Met mijn warm bloedend hart heb ik de deur dichtgesmeten keihard in je gezicht ik wilde je het allerliefst mij hand toereiken maar dan zou ik je weer naar me toetrekken Jou loslaten geeft ook mij krampen in mijn buik De zwarte nacht wacht Ik zal je mijn leven lang missen Maar morgen is die nieuwe dag weer daar met nieuwe kansen, voor…

Wat heb je me al vaak Te vriend proberen te houden Met weer een belofte die Op zich al niet toereikend Was voor wat we samen hadden Afgesproken - en iedere keer Weer lukte het je om me te lijmen Daar waar ik diep in mezelf Wel beter wist - 't is beter om Er nu maar mee op te houden, Ook al was het wel ' t proberen waard, Uit…

Ver achter mij Ben jij gebleven Een stilstaand beeld In mijn geheugen Een gebroken droom In duizend stukjes Een vriendschap Niet toereikend Zo lang gewacht Op een glimp van jou Een zachte aanraking Vertrouwensvol Maar jij bleef weg Hoop en dromen Verdronken langzaam In tranen van stilte En koos jij ervoor Mij als wegwerpmens…

Van hogerhand ontbreekt het helaas aan toereikende uitleg.…

Zoete kleine kindervingers strijkend door mijn haar, mijn lange haar, naar elke knoop en klit toereikend Aanraking voor haar niet raar Daar waar elk mens, die niet meer weet te vinden 't inner kind, verlegen slechts een aai zou geven, steeds weer zonder goed gevoel verkregen geeft zíj gevoel en liefde vrij, de onschuld zelf en onbeperkt…

Mensen van de andere kant een land waar je niet kunt spreken van een toereikende maar die steeds harde meedogenloze hand worden zelfs ongekend ontkend krijgen nooit een tweede kans of alles op een presenteerblaadje ze vluchten vanwege pijn omdat ze in hun eigen omgeving op de verkeerde plaats zijn ik besef dat alles wat wij…

wanneer jouw boezem de ochtend sneller brengt dan ik zou denken een beetje Beethoven, een vleugje Bach of gewoon een frivool orkestje met een bombardon waarvan de slagen galopperen over het pleintje alwaar ik woon als ik mocht hopen wenste ik jou al mijn liefde, een reis naar de tropen een licht getinte huid, doch mijn adem is niet toereikend…

Omdat mijn woorden niet toereikend zijn. Klinken klanken vanuit eenzaamheid en pijn. Ik wil je verstaan, verward is jouw praten. Vaak heb je mijn onmacht in de gaten. Soms botsen mijn woorden, met je kreten. Maar ik ben bij je, zal je niet vergeten!…

Starend in de zonnespiegels van de Maas bengelen tranen aan de kaken van een dwaas Mijn lief mijn schat, jij rotte appel van mijn oog borende meelworm die mij bedroog Knagend aan schillen vlees en een toereikend klokhuis maalde jij onvermoeibaar zielendeeg fijn tot hatelijk steengruis Palingen in kadaverkamers verdringen voor herinneringen…

Je rede of verzet zijn niet toereikend, Geen aards begrip aan deze pest gewaagd. Geleidelijk als op een golf gelijkend Dringt ze naar binnen, zelden ongevraagd Maar nooit onschuldig zijn haar interventies. Voor je het weet glimlach je met haar mee En koestert al haar kwalijke intenties Als een gepaard project van jullie twee.…

Er is stilte en ik ween mijn moeder is niet meer ze is nu heen er zijn woorden tekort om mijn emotie behoorlijk te ventileren mijn verdriet is intens niet te formuleren liever gesprek ontwijkend dan woorden niet toereikend bedrukt en bedroefd diep gevoeld verdriet het vertaalt het verklaart het niet het zegt niet wat ik bedoel het vertelt…

met de duistere dood in ogen vliegt een engel om zuivere ziel geheel rustig en onbewogen voldoet het lichaam aan het profiel een toereikende hand durven pakken waardoor het hart op aarde wordt gestild het lijf in de grond weg laten zakken je geest op zoek naar het hemelse schild langs sterren die schijnen kan het land der liefde worden…

Als ik je mijn hand toereik en jij die van jou, dan is het niet moeilijk en ook niet zo zwaar. Maar je geeft de ander zo gemakkelijk een douw en dan is medemenselijkheid maar een hol gebaar.…

ik mis de wereld in de sprong die ik waag, niet toereikend zijn mijn redenen die ik prevel wanneer de zon mijn hart bereikt ik zend mijn vragen naar dove oren ' k zie een vals gelaat achter het scherm dat mij weerkaatst, ik ben een toehoorder van de stoutste dromen droog mijn naaktheid af met het spel aan mijn geslacht, kus mijn tederheid…

De bandjes van haar string niet toereikend. Met vochtige lippen, kuste zij zijn mond intens gedegen maar zeker oprecht zegen haar handen, terwijl hij stond ter hoogte van omringende bloemengeur Die kleur toen op zijn wangen trok alle kleuren samen in een waar gevecht…

kan het zijn dat juist de lege beursen gesteunde ruggen rechten in dit verwende jutterland voelt de dikke dijkgraaf wellicht aan zijn stijgende binnenwater dat later ook te laat kan zijn als je nog vooruit wilt kijken wie wil vluchten kan nog gaan met zijn ontwaarde centen boeken naar de zon en daar de eigen pot verteren of wat rest toereikend…

was mijn liefde wel toereikend genoeg? waren mijn uitingen wel altijd positief? waardeerde ik wel wat ze voor me/ons deed? heb ik ooit alles gezegd wat ik dacht? heeft ze niet geleden onder mijn activiteiten?…

Mooi maar breekbaar is je glazen huis van zelfvertrouwen Jammer dat maar weinig mensen het kunnen aanschouwen Wees gerust, ik zal er niet tegenaan stoten Daarvoor is het veel te waardevol Zal het van een afstand bewonderen Een hand toereiken lijkt al te risicovol Mag ik er toch een beetje bijbouwen Iets kleins, jij mag kiezen En als je het…

Een hindernis, te groot, te breed Rijkend en happend naar lucht Verdriet, met tranen gevulde ogen Een wegkijkende blik Schaamte, angst, en onbereikbaar Niet tastbaar, niet toereikend Tekortkomend en onmacht Het boze gevoel Die aanraking, warm, heet Het voelt als warm water Dovende vlammen verdreven Niet meer voelen, niet meer weten…

Iedereen leeft zijn eigen leven Iedereen zijn eigen weg Iedereen zoekt en vindt voor even Iedereen lijkt van de leg Elkaar vragend aankijken Elkaar helpen waar 't kan Elkaar de hand toereiken Elkaar zeggen: "dat is 't plan" Ook al vaart 't schip zonder kapitein We zullen er altijd voor elkander zijn Ook al vaart 't schip…