Alle inzendingen over Voortekens

Witte ijsvogels wiegen Zich op zee en twijgen dichtbij. Zij wijst ze en roept ze met helle Bekoringsstem: "Zij voorspellen Geluk!" Maar ik zie verder: van het bergenjuk Komt een donkere stip neersnellen, Een zwarte vogel voegt zich er bij.…

Soms was zij heel de dag met zichzelve alleen. langzaam boog zij zich dan af naar de wand en zij verdween in onzichtbare verten; hij bleef alleen achter, wachtende of zij wel keren zou uit dat land. later keerde zij dan, maar zij was zo doordrenkt door vijandige geuren en vreemde, geheimzinnige glansen, dat hij zich door haar kussen verraden…

daarbuiten kijk ik de volle maan een en al onrust al die betekenissen van dromen en al dat rondwaren van onze voorouders die voortekenen in ruisende bomen in verte en ver verleden maar ook nu schreeuw schreeuw naar een wilde hemel…

er is dat moment dat die copiloot de trekker over haalde en hij was de enige die de bergen zag opdoemen en hij kon iets doen deed hij echter niet hij zag het, de dodelijke bergen maar ademde heel rustig ik denk aan de hersenen die zich tegen hem keerden dan ben je machteloos een van de vele voortekenen van de overmacht van de…

dan is daar voor altijd de geur van branding en zilt buiten zichtbaar licht het zware water met diepe stem elk woord dat zich verdicht tot som der delen tot voortekenen in sterrenglans zo u wilt er klinkt een roep door het voortdurende ruisen heen die meevaart met stroming en zeil wat zich lezen laat als mijn gewaad door zee…

ik zag het blad al in onrustig bewegen kleine voortekenen die schrijvend de wind al de weg wezen van licht tot matig naar krachtig en stormachtig daarboven verliest de mens zijn levensrecht dan is het spel gespeeld worden fiches ingewisseld voor het laatste heel zoekend in de chaos blijkt vrijwel alles kapot maar ergens…

Een wachten met voortekens op een naakt valend bed, zo leeg gelegen, afgeschreven, slapers eruit gezet, alle vruchten weggegeven. Moet nu de kilte komen in koud grijze lucht, waarin onttroonde bomen met ijzige zucht hun bladeren ontnomen? Requiem zonder vlucht.…

tenminste als men de voortekens leest ontdaan door de lege ruimten van de tijd nog onwetend waar de reis eindigt of begint, de toekomst diep verborgen in zijn binnenste rolt de mens zijn eigen loper uit.…

tenminste als men de voortekens leest ontdaan door de lege ruimten van de tijd nog onwetend waar de reis eindigt of begint, de toekomst ligt diep verborgen in zijn binnenste rolt de mens zijn eigen schaduw uit.…

schattig zo zijn ze, m 'n twee trutjes vachtig, prachtig en rattig zo zijn ze, Boom en Bap waar de een als dondersteen is is de ander als blikseminslag zo kwamen ze beide op m 'n pad zusters van een levensweg zusters van een levensweg ik mag zeker in m 'n handjes klappen want ze leven al langer dan gemiddeld ik weet nu van gunstige voortekens…

Het ‘zijn’, heeft een nieuwe betekenis en woorden nodig, om te bekeren en de leegte te omarmen, de hemel taant in kracht als ze veroudert, vingers wijzen naar de voortekens dat werelds macht verkeken is voor leken, wanneer je goed z’n bleekheid leest, vloeien tranen in het tanend schemerlicht als vrijgeleide, naar een eindpunt…

tenminste als men haar voortekens leest onwetend waar de oorsprong eindigt of opnieuw begint, blijft onzeker de toekomst ligt diep verborgen vanuit z’n sacrale middelpunt rolt iedereen zijn eigen loper uit, de lengte wordt nooit vermeld.…

iele pootjes braaf en grappig heen en weer kon wrijven die de oceaan bevoer met papieren bootjes en desondanks drijvende wist te blijven, vaarwel, lieve Rogi, grote kunstenaar, rust nu maar uit van al dat lijden en reuzebedankt voor al je schrijfwaar, arme Christus, het kruis was niet te vermijden, je lichaam trok het ook niet meer en de voortekenen…

De voortekenen van morgen worden niet bepaald om de planeten te doorgronden, voordat we eigen grond in desolate toestand verlaten, een etnologische missie naar onze innerlijke zelf, om de herkomst te verklaren.…

Er bestaan geen voor- tekens als je goed oplet -- waarvandaan je kijkt.…

Jij ging zonder voortekens Vergeefs zocht ik een vingerafdruk, verzamelde jouw haarlokken in de badkuip. Ik vond geen porseleinen scherven, bewijzen van mijn trilwoede. De kwelling van het lippenrood op de spiegel. Alsof het huis me de oorlog verklaarde.…

nu de varaan roerloos en aaibaar gaapt ontbreekt hij niet naast dekstoel & sloep terwijl uit de deur naar de brug kleine blauwe pinguïns tevoorschijn komen het schip sonoor trilt de zeewind lauw als de nacht is en heel vele lichtjes van dobberende vissersboten voortekens waren die er op wezen dat je al bijna oog in oog ligt met een kameel naast…

De gangen des levens om die niemand iets geeft, dragen fijne zilveren maskers, opgerichte stenen voortekenen van de smeltoven van de natuur, vertoonden zich als tongen van vuur, met doordrenkte gouden opschriften, kunstzinnig ondergedompeld door de geest in steen gehouwen en uit hun eigen wereld getild.…