Netgedichten

netgedicht (nr. 56.294):

Uitgestreden

(voor Rogi Wieg)

Na tweeënvijftig jaren meer hel-
dan paradijsgevoel,
was je volkomen uitgestreden,
je kreeg moeite met het woordenspel,
je verkrampte pijnlijk in nestgewoel,

je had als duizenden geleden

en de downmakende schimmen van weleer
kwamen in veelvoud terug
en keer op keer
solden ze met je als een tere mug,
die niet langer met zijn iele pootjes
braaf en grappig heen en weer kon wrijven

die de oceaan bevoer met papieren bootjes
en desondanks drijvende wist te blijven,
vaarwel, lieve Rogi, grote kunstenaar,
rust nu maar uit van al dat lijden
en reuzebedankt voor al je schrijfwaar,

arme Christus, het kruis was niet te vermijden,
je lichaam trok het ook niet meer
en de voortekenen spraken boekdelen,
lieve, aimabele, zachtaardige heer,
niet jij, enkel je boeken zullen vergelen

want je vrouw fluistert iedere dag je naam.