Alle inzendingen over Zomer tijd

Een roos staat nog in bloei en hier en daar herinnert een gele plant nog aan zomer tijden gaan door en seizoenen volgen in gestaag tempo op in jaarlijks wederkeren. Het stervend groen kleurt koortsig rood en geel voordat bladeren ter aarde vleien.…

Hoe bijzonder het is om steeds weer verbonden te zijn met deze krachten en prachten waarbij gevoelens voor iets of iemand gloeien op hetzelfde moment bloeit ieder open in gelukkig worden en gelukkig zijn Al met al zijn het genietmomentjes gedeeld in heerlijke zomerse tijden; een herinnering nabij.…

Hoe bijzonder het is om steeds weer verbonden te zijn met deze krachten en prachten waarbij gevoelens voor iets of iemand gloeien op hetzelfde moment bloeit ieder open in gelukkig worden en gelukkig zijn Al met al zijn het genietmomentjes gedeeld in heerlijke zomerse tijden; een herinnering nabij.…

Dat ik me niet alleen laat omringen door natuur en haar positieve energie daar ik ook mensen ontmoet bij wie je gezellig en vrolijk waarneemt want hoe dan ook leveren we met ons allen bijdrage aan heerlijke zomerse tijden van waar einde nog niet is geschreven of gesproken.…

Het is weer zomer: tijd van expressie, de natuur toont zich in volle pracht tegelijk adem ik luchtigheid, helderheid, opge- wektheid en creativiteit die mij in vervoering brengen naar ongekende hoogte Hoe je het ook wendt of keert, het is een verbinding die ik niet zomaar voorbij laat gaan.…

Zomer, de mooiste tijd van het jaar Alles bloeit en groeit weer De zon schijnt heerlijk, wonderbaar, Het geeft alles zo’n blijde sfeer. Dankbaar mogen we zijn voor deze tijd Waarin de aarde z’n gewas weer geeft Door Gods trouwe zorg en goedheid Zodat mens en dier de winter overleeft.…

En wij, wat doen wij De herfst en winter passeren Gewoon volgende zomer opnieuw proberen Met een stukje van de tijd.…

Bij het krieken van de dag de zon tegenhouden is zwaarder dan ik dacht ik zoek de schaduw maar die wijkt waar ik plaats maak voor verbazing en mijn val het is het mos onder mijn gat als natte droom van een zacht bed ik pluk het met mijn winterhanden langzaam uit elkaar ...…

Als het zomer is Dansen de meeuwen En later Later blijkt Eeuwig ver weg Te zijn…

in zoele zind’ring waar water zijdezacht wacht fladdert een vlinder…

Hitte kun je met Hitte Bestrijden Dat is te benijden Ik kan er prima tegen Ik heb geleerd Om 2 lagen aan te doen Een voetbal shirt en een katoenen vest Precies die test Maar wel een korte broek Precies dat boek Denk later maar terug aan mij Want ik ben ik En jij bent jij…

Zomer wordt het nooit zonder pioenen te bezingen, jou, mij, jullie en ook u, regen die ze schudt, ieder dol en dommer van de lente, terwijl schoenen, paraplu van die overoude droeve dingen bleven uit die tijden, nu wij zomaar en hoognodig mee met de pioenen moeten bloeien, doof en blozend en terzijde.…

Meer dan vijftig zomers verder wil ik weer samen met jouw intens witte lichaam komen in Best Western Ennis. Jij op weg met je broer naar Amerika, ik een tussenstop naar Clifden, alleen. Je junkbleke broer trok mijn aandacht, op Ierse folk danste ik met jou.…

De kind'ren zijn moe van het springen, Alle spelletjes zijn al gespeeld, Alle raadseltjes zijn al geraden: Wat doen ze, als hun alles verveelt? Zij zitten te filosoferen, Wat ieder wel worden zal. Onze eeuw maakt voor jeugdige hoofden Dit reeds tot een ernstig geval. "Wat moet jij worden?' vraagt de ene, Kloos zegt: "Wel, rentenier…

Het seizoen is in de overgang ze kleurt vandaag puur rood een huidig moment ontplooit zich zomers in moeders schoot Er wordt groen licht gegeven waar bloesem vruchten scoort lente van haar taak ontheven een zonnewende opent haar poort Bij het afnemen van het licht lijkt alles voller van kleur tot de herfst reikt een vergezicht wat…

Dit is de tijd voor zoete mijmeringen. Ik denk corona weg en ook zwart-wit. Natuur heeft elke kleur toch in bezit? De bonte bloemen zijn niet te bedwingen, mijn tuin bewijst dat weer. Daar springt intussen een kikker op de vlonder! Die ga 'k kussen!…

De zomer is een fijne tijd met veel warmte voor je bevroren hart en ziel. In de zomer kom je heel eenvoudig aan het doel. Daarom, geloof me, een zomer zonder liefde is als een leven zonder licht.…

Wij zien de barre tijden klimmen, Wier onweer wast, Slechts onze hand houdt aan haar kimmen De wereld vast! Door nevelige sferen gaan wij, Waar niets meer schijnt, Aan 't stuurrad van de wereld staan wij. Recht overeind!…

gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer….…

Over de heide zeurde ik, Zo zonder gedachte, Een oud liedje neurde ik, Het zonneke lachte. Over de hei ging ik, - Een luierend feestje - Uit de hemel ontving ik Een lievenheersbeestje. Over de hei sloofde ik, Om mij gonsde een bietje, Voor 'n wijfje, geloof ik, Zong een leeuw'rik zijn liedje. Over de hei stapte ik, Zocht…

We slenteren over het zandpad langs de opgedroogde bedding van het riviertje richting zandheuvels waar een enkele boom de kunst van eenzaamheid verstaat als je mij toelaat, in droomwereld of niet geveinsde werkelijkheid reizen we samen naar de stilte onder de bloesem van de vlierstruik we ruiken de adem van zomerse wind zuurstof…

De tijd vreest de hitte. Het verlangen naar wat is geweest knaagt onophoudelijk aan het denken. Denkers wijzen op de domheid van dit verlangen. “Het verleden bestaat niet. Het verleden is een categorie van de geest” zegt Brodsky.…

De zomer- bloemen zijn zo mooi en vertellen iets anders. Dat ze willen kleuren en geuren ; de mensen verheugen met licht. Toch gaan de uren voorbij, de dagen waarop je aan weinig anders denkt dan dat het zomer is en dat je mag genieten. De zandloper is echter al omgedraaid en je weet het niet, of je doet alsof je het niet weet.…

is vol zoete momenten de stem van de tijd woont daar…

In bed, in het donker onder de dijk hoor ik de brom van de rivier- schepen zwaarbeladen buigen door de bocht van de trage tijd waar wij ons nooit wagen, wetend wat er gebeurd is met die jongen die niemand meer kent waar wij 's zomers zwemmen een paar slagen heen en weer in de baai uitkijkposten bouwen en ons vervelen bij het kruipen…

hem weten de enige die eraan kwam was de tijd die zachtjes knaagde aan het zomerverhaal van lang geleden…

deze zomer bivakkeert hij aan de stroken van lakens en poëzie hij verkeert in een staat van hypothermie alles ligt buiten de tijd woorden verdwijnen alles wordt gezien alles bestaat alles wordt taal deze zomer treedt hij uit zijn lichaam zet hij geen voet buiten de deur hij is overal…

dromer zomer, zomer, zomer!!!…

in de tijd toen het altijd zomer was zoomden we in en uit maar nooit werd het leven scherp we sliepen zonder weerga in het tijdperk van Saturnus…

'Mijn lieve kinders, schrik toch niet, Wanneer gij dode menschen ziet -' Dit leerde ik reeds als jongen. Maar leerde ik 't ook, 't werd niet doordacht, Helaas, helaas, hoe onverwacht, Werd ik daarvan doordrongen! 'k Had nooit nog bij een lijk gestaan, Al had ik menig gang gedaan Om bloedverwant en vrinden Te brengen waar een rustplaats…