Alle inzendingen over achtbaan

Het leven is als een achtbaan als je genoten hebt van de rit is het niet erg dat hij vanzelf tot stilstand komt…

Ik droom mijn leven in een parallelwereld -- Het is een achtbaan.…

Tussen de cakewalk en de achtbaan speelt het leven. De kist blijft leeg ook als je er een handvol konijnen in verbergt. Je ziet iets en je ziet het niet. Het is er en het is weer weg. Alleen je hoofd is vol en soms je hart. Maar voor de rest is het de cakewalk en de achtbaan.…

Het lag op mijn lippen om te zeggen Het spijt me voor die tijd Dat ik door medicijngebruik verblind was Vol met vuur en vol met strijd Het lag op mijn tong je te vertellen Dat ik niet wist wat ik toen deed Mijn leven voelde als een achtbaan Waarin ik roekeloos rondreed Een achtbaan vol met scherpe bochten, diepe dalen, in sneltreinvaart…

Ga naar de kermis met een vriendin likken aan zuurstok en suikerspin roetsjen in achtbaan hangen aan bierkraan léuker dan doorzakken bij Jamin.…

Te koop op de markt: hersentransplantaten met -- herinneringen.…

een frivool kiekje van een aantal al wat oudere dames in een achtbaan of zoiets ze wanen zich voor even weer jeugdig in speelse tegenwind soms getuigt een vleugje ondeugd van een wervelende levenslust…

Mijn leven was een achtbaan, met speed, drank en wiet.…

De Consumentenbond kondigt met kracht aan: Attractieparkenvoer is slecht en vet Door al die suikerspin en frietjes met Haalt 't treintje straks het eind niet van de achtbaan In plaats van snoep en ijsjes en saté Een kop tomatensoep van de SP!…

verbijsterd hoort hij het bericht aan emoties nemen hem mee ontvoeren hem ongewild vastgegespt in 'n achtbaan geen mogelijkheid te ontsnappen ondergaat hij iets wat hij niet voor mogelijk hield duizelingwekkend de snelheid waarin hij rondtolt totdat..…

Wij, kippen van de batterij te Schagen, wij maken zésentwintig uren vol in deze achtbaan, niet voor onze lol, maar om compassie met Johan te vragen want sneuer dan als dier te moeten sneven is het om zó als mens te moeten leven.…

stil zwijgend nestelt zich in het gezonde de mutant van leven ongezien nog zonder controle zwelt onderhuids woekerend de dood telkens weer wakkert zij besef dat tijdelijk toch uiteindelijk wij zijn steeds opnieuw drijft zij mensen in de achtbaan van vrees en hoop voortdurend nog strijden en lijden wij tegen en aan verlies…

Jij die de achtbaan moeiteloos uitschatert en uitwaait in dik blond haar; ik die verkrampt van angst het water in moet en elk zwemgenot aanvaard als lot Uitersten raken aan elkaar: Ik klater woorden op papier, weet dat jij indrinkt, leest, en denkt: mijn woordentovenaar, was jij maar hier voelde ik maar lijf aan lijf.…

hoe gezegend zijn we in 'n wereld waarin wij kunnen horen hoe beperkt zijn zij als ze zonder gehoor worden geboren hoe gezegend zijn we bij het horen ruisen van de zee hoe geïsoleerd raken ze, tellen ze zonder gehoor wel mee een operatie stemt tot hoop doch garantie minimaal emotionele achtbaan is geluid nu ineens kabaal de hoop…

Of hij bevond zich op zijn kop in een karretje op de achtbaan waaruit hij zich liet vallen om tussen de veren te balanden. Eén keer viel hij in een roeibootje in slaap dat losraakte van de wal. Het bleek zijn eigen bed dat terugdreef naar zijn kamer.…

Schaterend schieten, stapelgek geworden proppen blokkades in de achtbaan van vaten. Scharlakenrood vloeiend eau de vie, stollend op het moment suprême. Pijn en angst vervagen in de tijd. Het beest dat niets ontziet, heelt alle wonden, van vlees en verdriet. Vogels in de morgen. Huilend van geluk en hartzeer, naast haar.…

Uw huwelijk, wat soms een achtbaan leek, bleef omzoomd door lief en leed. Kinderstemmen..nu..zo eind'loos ver. Wat rest.. is de boom van herinnering die soms heel zachtjes huilt om 't blad en die veel te vroeg gebroken jonge tak. Weggevoerd door de wrede winterwind.…

Door staal omringd, hoog boven de stad, voelt mijn hart als een achtbaan wanneer onze ogen elkaar ontmoeten. Als twee wolken die botsen, barst het gedonder los. De andere kant van je ziel komt los. Een ijzige nevel vult de ruimte tussen ons in. Je rug, als een muur van haat naar mij toegekeerd.…

wasgoed In een wasmachine draaien Niemand die mij bevrijd Mij uit de trommel kan graaien Ik blijf maar in beweging Maar kom geen stap vooruit Kijk angstig om me heen Vanachter een ronde ruit Het duizelt me aan alle kanten Ik verdrink haast in het sop Het schuim staat aan mijn lippen Mijn haar plakt aan mijn kop Ik voel me als in een achtbaan…

het pretpark is gevuld met zomersproeten wel zeven keer gaan zij de achtbaan rond de dag genieten zij met open mond er rust een streng verbod op heilig moeten hier danst de kinderziel op blote voeten en sluit zij met het zonlicht een verbond de lijfspreuk luidt er: lachen is gezond de boeman treft het park niet op z’n route de tijd draait…

Investeren Toen ik een kind was, werd ik opgevoed Met ’t vraag en antwoordspel der Catechismus Dat stampten we in ons hoofd; broeder Simplismus Moest zorgen dat ’t geprint werd in ons bloed Om Goddelijke zekerheid te planten In de rode achtbaan van ’t Interne Boek Beschikbaar op de virtuele Nook: De Geest die ons omringt aan alle kanten…

het lawaai van de autoscooter mengt met de metalige stem van een bokstent het zwaargewicht hangt loom om vuisten gewikkeld in bandages de boksmantel louche omgeslagen wagens van de achtbaan duiken in de lichte adem van elektrische sterren en als ze weer opgaan zweeft muziek tussen droom en daad hoog overstemd door getjingel van een…

Als je mij met je ogen raakt word ik vloeibaar kristal, transparante voedsel van licht in een achtbaan van de dromen, monding van de delta in de amazone, zuurstof van het regenwoud, gebouwd in mooiste meridiaan van je handen, het water ademt waarvan we zijn gemaakt, nog aarzelen de lippen, vraag is, zullen we van elkaar drinken,…

Als je mij met je ogen raakt word ik vloeibaar kristal, transparant voedsel van licht in een achtbaan van de dromen, monding van de delta in de amazone, zuurstof van het regenwoud, gebouwd in mooiste meridiaan van je handen, het water ademt waarvan we zijn gemaakt, nog aarzelen de lippen, vraag is, zullen we van elkaar drinken,…

Niet te stoppen geen controle Jou ontmoeten, Ik gebonden, liefdeloos Jij bent vrij maar niet van hart Een achtbaan van lust, spanning, ontspanning Van sympathie, nieuwsgierigheid en laten gaan Jou ontmoeten, Complicerend ingewikkeld, Confronteert me met mijn bestaan Jou ontmoeten…jou ontmoeten...jou ontmoeten… Is fout, is dom, is heerlijk…

scheiden Een zuigende, stuwende, lillende brij Zo broos achter dat borstbeen Bestuurd door een knoop van cellen Het plant zich door vezels verder Tot het verste kootje van mijn kleine teen Het eerste bloed stroomt naar de long Wisselt van stof en keert terug Stuwt dieper naar dun weefsel Bloed dat in de slaap trager zong In een grote achtbaan…

Als je mij met je donkere ogen raakt word ik vloeibaar, transparant kristal als achtbaan van onze gezamenlijke dromen, vraag ik je om in jouw bloedbaan te mogen stromen, op het gevaar af dat ik mijzelf ook als vluchteling beschouw het water ademt waarvan we allen zijn gemaakt, nog aarzelen onze lippen de vraag is, of we wel van…

Alleen is geen gemankeerde twee Alleen staat niet gelijk aan zielig Alleen zijn is op avontuur gaan langs achtbanen en draaimolens balanceren tussen vangnet zijn en vragen zoeken naar de zin van in je eentje de ongevraagde stilte in je huis omarmen jezelf bij je haren uit het moeras trekken en doorgaan met kunstig leven Kruip uit die…

terwijl ik hier zit zonder jou zit jij daar zonder mij zo reizen wij ieder voor zich door de achtbaan van deze tijd ondertussen speelt op de radio in vele landen tegelijkertijd voor iedereen die het horen wil ter bemoediging een oud lied dat ons helpt te navigeren door de dagen van isolement waarin wij op afstand slechts elkaar de handen…

mezelf moeten doen Omarm de pijn met liefde en maak een nieuwe start Of zal ik weer vluchten… Rennen zoals altijd Kan ook gaan vechten Aangaan van de strijd Maar wat ik ook doe Waar ik ook ben Ik neem altijd mezelf mee Maar het ware gevoel Dat is wat ik ontken Nu zit de agenda vol En stroomt het hoofd over ’t wordt nu tijd Dat de achtbaan…