wij uiterstesn

Jij die de achtbaan moeiteloos
uitschatert en uitwaait in dik blond haar;
ik die verkrampt van angst
het water in moet en elk
zwemgenot aanvaard als lot

Uitersten raken aan elkaar:
Ik klater woorden op papier,
weet dat jij indrinkt, leest,
en denkt: mijn woordentovenaar,
was jij maar hier voelde ik
maar lijf aan lijf.

Waar zullen wij samen grenzenloos
de sporen samen trekken,
voren die ooit aren dragen?

Zie ook: https://tjootje.auteursblog.nl

Schrijver: Theo van de Wetering, 21 januari 2004

tjootje26gmail.com

Biografie van deze schrijver

tegenstelling liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 7 stemmen 654