inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.857):

gedreven in contouren van waanzin

gedreven in contouren van waanzin
sleept de slaap mij in het onbekende
dromen die veranderen in een mysterie
ik laat het gaan, ga er niet tegenin

zweet laat zout achter op mijn gezicht
mijn keel lijkt dichtgebonden met een doek
de geur in mijn neus is alles behalve fris
een nachtmerrie gevuld met fel licht

armen en benen slaan om zich heen
niets kan de rust nu nog langer zijn
mijn hart slaat snel en gaat tekeer
ik zie mezelf, God, en ik ween

vluchtend langs het web van mijn ziel
besmeurd met bloed en vuil
staand op de richel van een zwart gat
ik wilde het niet, maar toch, ik viel

Schrijver: Jasper de Jong, 20 januari 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 504

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)