Alle inzendingen over barok

In hogere Britse kringen Droeg de vrouw het haar hoog Met vet ingesmeerd Met linnen en ijzerdraad gesteven Met poeder of meel gewit Zo raakt de hoofdhuid verstikt Een broeihaard van luizen en neten Onder deze groezelige toren Daagt een gelaat Waar je een schaamlap zou raden…

Het lentekind met gouden lokken deelt haar liefde uit Ze is gekleed in het barokke weefsel van de fluit Zachtjes zingt ze warme woorden in haar bloementaal Haar lied klinkt door tot aan de zomer voor ons allemaal…

ze is in volle bloei van knop tot wasdom blad na blad opent zich tot het hart zich toont donker tot lichtroze pronkt zij haar barok totdat zij gaat verwelken in een sierlijk sterven op tafel vormt zich een krans afscheid van haar schoonheid…

zoveel woorden voor de leugen die leugenachtig is telkens op een andere manier zoveel soorten mist voor onwaarheid waarin verdichting wordt verpakt in krullige barokke zinnen het ontilbare is licht noch zal het onverdraaglijke draagbaar zijn zeg de waarheid vertel haar in strakke taal…

Het leven heeft me aangegrepen in uw contrapunt, mijn haar zit in barokke krullen. Vergeef me de hobo in mijn ver- stild en hullend huilen in uw lijnen, het verhaal in uw koralen. God, bewaar mij in uw lijden, in het zijden lentelicht van mijn zware dralen: ik wil mij aan u wijden in de nacht, in uw recieten.…

Pastelstippels regenen overvloedig chaos van inspiratie verwekt actie op doek Eén voor één met duizend tegelijk vegen spatten met ’n nostalgische pennenstreek een verslagen parasol de zwalpende beek in Dames speculazen ogen besterven ‘t wak accessoire smelt voor opgehaalde neuzen van neerbuigende elite Afgestorven traan treurt…

Phillippe.. Mag ik even naast je liggen ik zal je niet aanraken want dan verbreek ik m'n diepste emotie m'n diepste gevoelens: opgaan in jouw stem! Mag ik, even maar?…

ik zag pigmenten uitbundig kleuren weelderig in bijna barokke stijl rook de scherpte van aparte geuren in hun bijdrage aan melange diversiteit in dwarrelende door zon belichte stralen werkt vakmanschap zich tijdloos tot meester op waar de voorraad zich nog vele malen zal herhalen in een opslag van de mix uit de beste laatste…

je ornament barok in lange rok en krult uitbundig in je rondingen monumentaalt in rijk en warm bezit ogen stralen uit het donzig wit haren opgestoken ogen iets geloken met fluweel gevoerd de taille ingesnoerd zo open je de dans op het gala van de eeuw de prima donna van het bal maar voelt al binnenin het eerst verval…

lichte schreden passen traag vele treden herfstig Praag stenen zerken oud papier meesterwerken Pilzner bier stromend water Karelsbrug straattheater heuvelrug schrijversstad barok muziek bakermat melancholiek vervlogen dromen strijdtoneel thuisgekomen zacht fluweel…

Medusa Madonna Mooie Milde Magnifieke Mond Bedwelmende Barokke Blanke Balsemieke Borst Vragend Vol verlangen Vreugdevol Verheven Venusheuvel Verlokkend Vrouw Zinnelijke Zoete Zachte Zilte Zijden Zee Kussen Strelen Voelen Proeven Vieren Vrouwzijn Van ons Twee…

staart naar het apostolisch blauw strelen woorden heel bedaard de rimpels van een oude vrouw en uit haar bloeien rouwviolen droevig, feeëriek en zacht terwijl het maanlicht wordt gestolen uit de geopende crypte nacht en nog steeds zal zijn pen zingen van alle triviale dingen in crescendo en herhaling in symfonische vertaling zwart barok…

Waar eens overvloed trappen klom Zich etste in glas-in-lood panelen Waar haute cuisine door kelen zwom Men lucht verbouwde tot kastelen Werd schoonheid in Renoir gekocht En pleister in bombastisch barok Met prieel en vroomheid werd gepocht En schulden rezen tot de nok Die huisden zijn door de tijd genomen Met ziel in zalig armoe vergaan…

Twee bewuste volle manen verder het borrelt sporadisch Het raakt me wanneer ik einden loop mezelf herken in eenvoud of rechtop lopen zo overdreven lijkt en sfeeromschrijvingen vergetel als donker in een nacht onmachtig enkel een schampere toon teweegbrengen Variaties op het thema blijven leegtes barokke spinsels zonder eeuwigheidswaarde…

in lange dagen zomeren danst zon het ballet zonder schaduw op een zinderende einder kleuren herfsten in warme barokke volheid op het grote meestersdoek ijle tonen winteren als kristallen rinkelen in de felle kou van het hoge blauw alleen lente is uniek zij creëert het eerste pril en groen exposeert zich in ons hele doen zo zet…

jij had als kind al de kleine vocaaltjes hoog zitten je sprekende ogen formuleerden al heel jong een tekst die ons meenam jij pakte als kleine de toehoorder in met onschuld en aanhankelijke liefde pas later kreeg jouw gezicht de expressie van het grote gebaar eigen aan de mezzosopraan juist in de wat barokke bewerkingen…

Een Kempense zwerfkei achterlaten bij het Cruz de Ferro -een rotsblok wegrollen van mijn hart-, lichter verder wandelen in het zonlicht van de Camino Frances, tot voor de barokke kathedraal, tot bij het graf van Jakobus.…

het donkere hout heeft afgedaan de wortelnoten glans waar kinderhanden smetten op barokke rondingen is weer een nieuwe vangst in kringloops grote netten in glas brengt licht de luchtigheid die kaatst in chroom en spiegelruit pas kleur ontmoet in het zwarte leer waarmee de bank en stoelen zijn getuigd ik heb de zon gevangen…

diepe sereniteit biechten zonder dat men mij van mijn bed komt lichten en mij met schande van mijn muze berooft ik koester mijn honger als een kluizenaar laat mij door letterbegeerte verleiden pleng mijn nederig offer op haar altaar in spinsels, die uit mijn ganzeveer glijden, mijn geschriften zijn vreemd of juist herkenbaar ben ik te barok…

de grandeur van barok en de gedachte aan de rok die je ooit kocht, waarin jij beeldig, waarop ik dolletjes was maar überhaupt veel te duur, vond je. het orgel dreunde hemelen open, mannenstemmen loofden het lot van de heer. een knipoog van Ernest Claes ontging me niet. er was zon en kippenvel en een god onzichtbaar stil.…

Siertuinen in bonte kleuren Vlinders zwevend langs het kruidenarsenaal Citrusbomen buiten uitgestald Een moestuin vol oud rassen Statige lanen waar eikenbomen ogen laten dromen Tulpenbomen in bloei Metasequoia’s eindeloos hoog Knobbelzwanen in vijvers pronken Als lustoord van dromen In een speelzaal van gemoedelijkheid Tussen renaissance en barok…

Schouwspiegels spiegelen Barok en staande klokken. Bronzen beelden beelden kunstzinnig uit. Schilderijen tonen beelden van verlichting. Kroonluchters beschijnen Jugendstil en Art Deco. Het veilinghuis herbergt juwelen en meubelstukken van niveau. Beneden hoor je het gestommel van al die voeten boven het plafond.…

Schilderachtig barok? Uiteengevallen alfabet in de oksels van het gras? Een organische geometrie van dolfijnen? 's Nachts beschenen door oranje bollen als een eregarde van barden in de lucht; zodat de volle maan verschoten lijkt, lijkbleek. C'era qulcosa de medioevale, questa scena. Wordt er iemand verwacht?…

Het klimmen van de jaren Zorgt voor netelige kwalen Barokke kwabben, groezelige haren Een veldmuis kan in het lillend vet verdwalen Bijsluiters van Viagra en Valium Verwar je met een boodschappenlijst Het is jouw geheugen dat vergrijst En je bladert snotterend door je herbarium In een vlaag van heimwee, verrijst Het kind dat zoekt naar een…

de in barok stijl opgetutte laan belette mij niet om de modieuze strakke lijnen te volgen waarmee het crematorium was neergezet volgens de plannen van de stadsoudste die nog net voordat hij pensioneerde zijn eigen oven wist te sieren met het laatste restje architectuur van Berlage vreemd genoeg kwam ik hier voor heel iets anders, ik kwam voor…

Voor een vreemd geweld Dan sla je tilt Een fata morgana wordt het panorama Dus wijs je Achter een schild van verwijten Naar een schurftluis onder bed Een duizendpoot op tafel Een regenboogvlinder met behaarde voelsprieten Druipend van vet Scheldend werp je een vaas aan scherven Splinters van porcelein drongen in de houtnerven Van onze barokke…

ze rookten nooit dus het asbakje bleef leeg op het dikke ronde tafelblad waarop tussen de middag door oma ene pan met vette kippenvleugels en een schaal prei in maïzenasaus en aardappelen werden gezet opa zei dat ik de juslepel dieper door het vet moest halen het donkere is het lekkerste mijn sokken speelden met de barokke houten poten…

het hart van de indianen werd gestolen en in Lourdes ach ik hoef u lezer dat nu niet meer uit te leggen u weet wat een paar woorden hierover wel niet kunnen zeggen maar toch Maria wás een vróuw ik weet het - een schilder plakt zijn kleurige laagjes en ik zie wat ik zie met het licht dat toevallig daar is daar in die kleine barokke…

De telgen van het zwelgen naar een zegelring of de barokke kast, kondigen de kindse tijd aan, tikken op de schedelpan. De pillen schikkend op het geruite kleed herhaalt zij de huisarts in haar gebeden. Verslonden doorheen een magere hals, Overvloedig herkauwde sneden.…

zijn hond mijn enige buxus een repeterende beurt geeft met zijn opdringerige herenstaf mevrouw, u hebt weet van mijn interesse die is geheel van intellectuele aard ik trek de nodige lessen uit de opstelling naar uw keuze die middels het meubilair aantoonbaar is opgebaard nu had ik u vanwege uw natuurlijke omvang wat meer naar het Barokke…