Alle inzendingen over bedelaars

Op de koude grond zat hij Met zijn rug tegen een muur In weer en wind en regen Iedere dag, uur na uur Een zwarte zonnebril op Vuile vegen op z'n toet Versleten, oude kleren aan Op de grond een vieze hoed *Blind* stond er op 'n plank Hij zat daar als bedelaar Als mensen wat geld gaven Zei hij:'k ben u dankbaar Als het donker ging…

De kleine bedelaars voor mijn grote winterraam staan op mijn stoepje. De koperwiek, de roodborst, de vale kraai, de koolmees en de kruisbek. Oh, ze bedelen met hun rokje hun drieteen en met een stokje. Het is winter. De sneeuwpoppen glimlachen naar deze armoedige vogelbeesten. Ik geef ze mijn glanzende bosbessen noten en een kom met water.…

, vraagt god en alle bedelaars grijnzen stil, zij weten dat de godenzoon al eeuwen is verdwenen god zwijgt nu, durft niets meer te vragen, want alle bedelaars grijnzen, spuwen op de grond, waar zou zijn zoon toch zijn?…

Op de top Er toch vanaf gevallen De top Had geen uitzicht Was wazig en guur De wind was stil Er waren bedelaars Waarom waren er altijd bedelaars Zelfs op de berg Waren er vragen Veelomvattend Ondanks de gloriedagen Was het veelomvattende Het universum Een donkere zon Er was een uitgeputte bron Waarin geen heiligheid Overleven kon…

wezenloos beeld bedelaar bevroren handen versteend trage man zijn ogen smekend om een aalmoes grijpend zoek ik zijn beefhanden…

Die afgeleefde man, die bijkans nakend zit, En trillend van de kou, mij om een duitje bidt, Is even goed als ik. Gods wijsheid gaf alleen Mij wat meer geld dan hem. Ben ik dan beter?... Neen. Een vroom en eerlijk mens draagt dikwijls slechte kleren, Ik wil dan ook de deugd in arme mensen eren. Die met verachting op hem ziet, Doet naar…

Ik wil geen bedelaar wezen die smeekt om rust, het verleden breekt mijn gevoel in delen die te zwaar zijn om te dragen heb geleerd ermee te leven maar mijn ziel hunkert naar die tijd dat mijn dromen tastbaar de nacht doorkliefden ze blijven me bewerken zoals een puntige mes zich vlijt in het lichaam "k zal me moeten vermannen…

Vóór de kerke, met 'n lange paternoster in z'n hand, is 'n blinde bedelaar ge- zeten, op 'n hoopje zand. Z'n gekrulde grijze lokken vlotten lijk gezwingeld vlas, uit z'n mutse neder, op de krage van z'n winterjas.…

Zij dwalen door verlichte straten zijn eenzaam - maar liefst alleen geen mens durft met hen te praten en blijven ‘t liefst ver van hen heen Zij lopen in lompen, vies gekleed als ‘t kou wordt, gaan ze schuilen in d’ opvang staan bedden gereed en dronken liggen ze soms te huilen Ze vinden er kompanen van hun soort al zijn ze niet vriendelijk…

Twee bedelaars smeken elkaar, om aandacht en om erkenning. Twee bedelaars vragen elkaar, om een aalmoes en een fooi. Er bestaan zonen en vaders, die leven als vrije vogels, in een zelfgemaakte kooi.…

In het ongelooflijke wonder, dat je er als mens mag zijn, kan bijna geen mens geloven. Geen mens kan vinden, wie of wat hij al is. Wat je van nature bent, kan nooit worden gevonden. Toch blijven we zoeken. Naar erkenning. Naar aanzien en naar macht. Naar status en schone schijn. Naar mensen die moeten bevestigen. Dat wij recht hebben…

Een Godloos mens in nood is een blind bedelaar: Hij bidt om hulp en heil, en weet noch wie, noch waar.…

ONDER de grond liggen, Goddome, koning en bedelaar, Zonder complimenten en als broertje en zusje bij mekaar, Maar je most er, God verdomme! BOVEN de grond eens om komme.…

De armoedzaaiers en de bedelaars Zijn in ons land in aantal toegenomen En dus dient er een onderzoek te komen Hoe zoiets kan na zeven jaren paars. De wetenschappers die dit zullen doen Verdienen dan al gauw een paar miljoen.…

hij ziet er gehavend uit met de rafels aan wat heet een broek te moeten zijn waar de naden niet langer overlopen in een rudimentair stukje kleding zijn opgestoken hand lang geleden zwaar verbrand onderstreept verwoest zijn blik de ogen grillig onderwald dat hij genoeg geleden heeft hij ploetert door het onwelkome land van nee, geen tijd…

het woord zal uitgaan in de nachten en zoeken naar de bedelaar die gister nog niet wist dat in zijn zieke hand een roestige pen het vuur op verre bergen zou doen branden ---------------------------------------------- uit: 'Het geluid hing te trouwen', 1972.…

Ik verberg mij nu tussen de minnaars, die bedelaars. --------------------------------------- uit: Gedichten 1948-1993, 1993.…

Met de laatste kruimels van haar ziel hebben bedelaars de raven gevoerd.…

Krijgt de keizer steeds wat hij wilt, de honger van de bedelaar wordt nooit gestild.…

Je hebt de verbijstering zichtbaar gemaakt in verstilde portretten waar het parklandschap haar zwijgen raakt als een bedelaar je hebt de stilte een kleur gegeven die van het verdriet je hebt de verbijstering een stemgeluid laten horen voor verstilde portretten die geluidloos protesteren.…

Zie de oude leugnaar, die bretels verkoopt, om niet te zeggen dat hij bedelt, staren. Hij zit daar om zich weer bijeen te garen en niet omdat hij op 't nirwana hoopt. Als ooit op aarde een mens zichzelf ontloopt, dan hij misschien, maar 't duurt al zestig jaren, en zie met hoeveel zorg hij 't raaflend garen, dat hij „jas" noemt, op zijn…

het geluid vervoert naar de jaren zeventig van enige eeuw hij vaart onderweg als bedelaar naar ierland verdrinkt in solway lag in een zeeslag gestorven tegen de zweden met zijn blauwe bloed der lahme von k?ln koning van austracië ergens in de pijp en jaren twintig uit charleston en lyon moeten nog komen…

de storm rukt het vale herfstblad rolt over hobbelige keien tussen de hongerige honden hun valse tanden in gescheurde lompen likken ze etter en bloed uit wonden van de bedelaar zittend aan de hemelpoort de zon houdt zich schuil achter sinistere grijze wolken terwijl hemeltranen het land teisteren…

Aan Rwanda gedacht, de blinde bedelaar, de vrouw van wie een borst werd afgezet, de bloes verkreukeld in de kast gelegd. -------------------------------------- uit: 'Al wat winter is en waar', 2000.…

Laatst sprak ik een bedelaar bij ons in de straat, vuile kleren, verwilderd haar. Hij gaf me een goede raad. 'Als je ooit eindigt in de goot, zoals met mij is gebeurd en je honger is zo groot, dat je maag om eten zeurt. Vermijd dan de laan waar de rijke leeft, ga naar de streek waar de boeren wonen.…

Zijn huid is bruin, zijn kleed is vreemd; Hij komt uit verre streken. Gij ziet hem aan met medelij, Zijn taal, vol zoete melodij, Kunt gij, helaas! niet spreken! Gij denkt, dat hem het heimwee kwelt, Dat kommervol verlangen Naar berglucht en naar zonneschijn, Naar allen, die hem dierbaar zijn, Zijn boezem moet bevangen. Och, als de zwaluw…

De blinde bedelaar langs de stille straat, en met een stem, die beeft van koude en honger, zingt hij een liedje van verwelkte bloemen. Doordringend klinkt de klagende romance. De man is oud en grijs. Onordelijk fladdren zijn dunne lokken op de vale jaskraag.…

Gekomen met een zoete mond waar kindsheid heen ons zingen zond als blijde bedelaren, was onze honger goed als brood, en zagen we in tergloze nood een makker onzer jaren. Maar 't leven sloeg, met stille speer, in ieders zijde een eigen zeer.…

Wat doet een bedelaar met rode rozen?…

Azuur beklimt ligusterhagen en naast de bessenstruik het luie land ontplofbaar haast van hitte de zon hangt in het kraaiennest het asfalt dampt als paardenlucht een rookpluim naar de overkant concerto voor de gulle rozen honingbrood voor bedelaars het staat met vuurpijlen op wolken geschreven: hoe glansrijk de aarde hoe moe de…