Alle inzendingen over beklonken.

vanaf tel nú betreed ik mijn woordkennis slechts nog met de taal der liefde, geen schennis aan de deugdelijkheid van de mens bekomt nog aansluiting met de klankkast van mijn humeur het is besloten en beklonken in een sfeer van gehaaste diep gewortelde gedachten om geen haattaal te zaaien in de lege hoofden van hen die ten aller tijde de…

Dat wordt beklonken.…

onherroepelijk beklonken koud voltrokken ongenaakbaar feit knievallen rewinden fast forward verleden tijd…

het klinken verbrak de gespannen stilte in kristal zong verbondenheid sprankelende tonen de lach van de ziel weerkaatste in ogen transparant beklonk liefde het eerste gezicht…

Jij danst rond prille eenzaamheid aan de kolkende rivieren van een verdoken droomland je verlangt naar de onthulling van het geheim in dichte duisternis zonder enig licht maar de stem geeft geen geluid adem brengt slechts sereniteit om de diepte van jouw afgelegenheid te ontwaren hoor je de echo van jouw leegte het intieme vacuüm van…

Mijn lot was feitelijk al beklonken, ik wist zelf niet meer wie ik was. Ik had toen echt niet durven dromen, dat er nog redding komen zou. Maar toen heb jij mijn kleine engel, door mij je liefde te schenken mij nog mij net, van die verdrinkingsdood gered.…

Als hiermee de formatie wordt beklonken, is Nederland moreel wel diep gezonken.…

Goudgeel, de zonnige lach Onder jouw vrolijke sproeten Goudgeel ritselt het zacht Onder mijn dansende voeten Goudgeel, hoopvolle toekomst Somberen was eens, ooit, toen Goudomrand schittert De warm herfstige dag Beklonken door het zonlicht In dit goudgele seizoen…

met een ogenschijnlijk argeloos gebaar wordt een beeltenis mij geschonken alsof ergens in stilte en eenvoud een verbintenis mag worden beklonken ik ontvang haar weesgegroet in mijn hand voel de eeuwige moeder in tinnen kleed gehuld als opnieuw in mijn palm geland zij is in God die de pijn in haar hart omhult…

Geen groter schrik dan bespied gewaand, geritsel van kleine mensen, die ruimte zoekend als druppels water, hunkerend om hun transparantie niet te missen om uit het stroomverval van het leven te geraken, om in een ogenblik een verloren liefdete achterhalen, gewonnen in een tijd die je werd geschonken, op een andere mannier beklonken,…

Mijn tenen staan nog krom van winterkou die is beklonken aderen zitten klem in benen mijn buik stulpt vol bloed uit. Een boer is op zijn plaats en de ploeg trekt alles blaar. Voren snijden door aarde, zonneschijn zaait levenslicht.…

In tranen verzonken Oneindig verdriet Zat ze daar, tranen blonken In haar ogen, het pleit beklonken Ze barstte bijna en hij verliet Haar alles, haar dromen Uiteengespat in vale wanhoop In ijdele illusie bekroop Haar het gevoel, dat het nog goed zou komen Kwetsbaar en aangedaan fragiel Een hoofdstuk afgesloten Verlaten en verstoten…

heb mijn vleugels uitgestoken op exotische muziek ben ik naar verre oorden getogen zonnewind heeft mij met warmte omgeven langs nieuwe sterren gedreven kwam in het omslagpunt terecht waar zwarte gaten lonkten maar de terugweg was in gaan beklonken zal een zachte landing maken om weer op aardse klei in mijn nu gifvrij lijf te gaan…

De mystiek van het roerige water met schoonheid beklonken een laatste keer.. zij weten het.. de ongelukkige zal 'besmet' zijn waar het onvermogen achter bleef om de wonden te likken.…

bij mij Tijd vervliegt zo vlug Lopen zij aan zij In 1 seconde naar mars vliegen Sneller dan het licht Als je ons zou bedriegen is het onze plicht Immer terug naar mij gaat alles weerom rond samen zijn wij vrij waar toen de wereld bestond Onafscheidbaar aan elkaar geklonken wordt ons het universum geschonken zo is 't nu eenmaal - beklonken…

't Is bejubeld en beklonken door het volk hier in de buurt. Volgens hen zongen er eng'len: Gloria in excelsis Deo. Maar..., waarom heb ik zo'n verdriet?…

vertrouwelijk en toch zo vreemd in die kerker van onmacht dicht bij haar in de magische sfeer van intimiteit wilde iets in hem zich bevrijden met moeite onderdrukte hij zijn tranen haar dood verbreekt voorgoed de kans om snaar bij snaar te voegen misschien is het werkelijk schrijnende zo denkt hij soms dat het gemis en de onmacht al waren beklonken…

vertrouwelijk en toch zo vreemd in die kerker van onmacht dicht bij haar in de magische sfeer van intimiteit wilde iets in hem zich bevrijden met moeite onderdrukte hij zijn tranen haar dood verbreekt voorgoed de kans om snaar bij snaar te voegen misschien is het werkelijk schrijnende dat het gemis en de onmacht bij mijn geboorte al waren beklonken…

Met een pas de deux wordt Beklonken dat liefde leven Danst met muzikale eer.…

Dichterbij Luierend aan het strand bedacht ik lieve flessenpost brieven welke door de onstuimige zee de golven zouden doorklieven met woorden doordrenkt van verlangen hoe wij destijds onbevangen onze liefde voor elkaar beklonken die opnieuw nog steeds lonken Met deze gedachten vol genegenheid genietend van de voorbijgaande wolken in het…

over de partij blazen bazuinen finale tot vendels en vlaggen worden gestreken en zonder peiling de uitslag wordt bekeken folders vertrapt ballonnen geknapt in achterkamers gonzen verhalen konkelarij giet water bij de wijn het etiket pluche kent zijn eigen venijn de coalitie is gesmeed de leugens nog heet het kabinet is beklonken…

Mensen die authentiek zijn ervaren drek van volkeren als belastend voor de ziel de grens ooit beklonken en de zoete wijn gedronken zij zullen zich altijd verweren tegen een zinloze wapenwedloop tegen vernietiging van de natuur tegen de hebzucht van de mens mensen die authentiek zijn zullen zich blijven verweren tegen de leugens van…

Ik streelde haar verlangen Zij suste mijn verdriet Dat is wat er bleef hangen Meer was er domweg niet Niets meer dan was besproken Niets minder dan voorzien Gehaast en afgebroken Meer was er niet te zien We hadden het zo nodig En smachtten naar elkaar Gevoel bleef overbodig Toch scheelde het een haar Of alles was beklonken Het smaakte naar…

heb de wereld afgefietst heb meren leeg gedronken heb echt te veel gebietst heb onzin uitgeschonken heb veel te vaak gefaald heb gedacht het is beklonken heb met liefdes kunnen pronken heb van leugens de waarheid achterhaald heb gedronken van geluk heb sloten gevuld met verdriet heb gedacht niets kan meer stuk heb beseft: laat los maar…

Hoor de echo van het pacifisme onzeker door het wrede geluid van kogels die de vrede doden nu de wapenwedloop is beklonken door de onwetendheid van het volk drink ik mezelf met water dronken en vraag aan god een gebarentolk die voor mij kan gaan bewijzen waarom huichelaars wapens eisen als zij zelf niet voorop gaan in de strijd zijn zij…

vlinders vluchtten te snel uit hun cocon en stierven in het merelzoete maanlicht de nacht was niet meer dan een bezem waarvan de steel onzichtbaar de ouderdom flankeerde met een duisternis waarin de kurkresten bleven hangen aan de rand van het glas het tasten naar de wind spaakte het verleden in een wiel waarvan de as niet de middenweg beklonk…

Het noodlot reeds beklonken de bemanning telkens dronken de kapitein verlaat de kroeg een oceaan ligt voor de boeg het huwelijk moest stranden niet bestand tegen de golven thuisgebracht naar verre landen in de kajuit daar juicht het leven schuimend bier en schaamhaar aan de geschiedenis gegeven rond de mast schreeuwen de eeuwen in de…

't Is toch eigenlijk gekkenwerk, want het zegt toch klaarblijkelijk dat de zaak beklonken is. Maar als je 't nu letterlijk pakt, is het eigenlijk zo, dat één of andere onverlaat met een geladen pistool de kerk binnengaat.…

vorstverlet ik had haar liever buitenshuis gezet omdat haar kleding en haar adem stonken naar vochtige beschimmelde spelonken maar zij was veel te zwaar, dit droef sujet en ik verkneukelde mij op de pret als na de roes de hamers zouden bonken het ongepaste galmen in ’t toilet daarna gaf ik haar weer een sigaret de goede vrede werd al snel beklonken…

handen rauw opengehaald aan de scherpte van uitgestulpte rotsen kijk, zeg ik daarginds verwaait de nevel boven de vallei daar droomde jij het kind op bonte bloemengolven daar speelde nog de naaktheid in trouw beschuttend groen totdat de erfenis van eeuwen noodlottig onschuld smoorde en ook jíj de zonde slaafs beklonk…