Alle inzendingen over boudewijn

(voor Loan Son) Voor hem was jij het androgyne ideaal, tenminste, zolang de illusie duurde en het nachtelijke seksen aanhield. Hij kneedde jou in zijn poëtische taal, glad als een aal en somtijds banaal, totdat jij voorgoed de deur uitliep en zijn ommuurde fort opnieuw blauw en zwart vereenzaamde en hij geen touw meer aan zijn leven vast…

vorm van zelfkastijding Boudewijn had het allemaal in zich doch langs het randje gaan als over een evenwichtsbalk gaat niet altijd goed maar goddank hebben wij de verzen nog die getuigen van zijn reis...…

sterven koesteren als zelfkastijding Boudewijn had het allemaal...…

Ze hing er eigenlijk een beetje bij, Sinds Boudewijn, haar man, was overleden, Haar leven was niet zonder moeilijkheden, Toch bleef zij zot op grappenmakerij. Dat bleek wel toen zij op die julidag Die appel toonde, met een schalkse lach.…

Zijn liefde zetelt in zijn achternaam; Hoewel een rijstimago aan hem kleeft En hij steeds op een eiland heeft geleefd, Was hij in zoveel dingen vakbekwaam. Hoe kan het, dat echt alles aan hem klopt en toch zijn hart er veel te vroeg mee stopt?…

Dag tienerjaren, dag vlinder van mijn dromen – wat leef je toch kort.…

Ik heb je niet gekend mijn vriend, maar genoot van elk woord, van elk gebaar op afstand weliswaar. Ik heb je niet gekend mijn vriend, maar iedere keer dat jij er was, en met een anecdote, besefte ik je grootte. Ik heb je niet gekend mijn vriend. Je stoel blijft koud in ruime zin. Je beeltenis, geschiedenis.…

Veurne sproeit het ambrozijn Van de schaarse nes Tot Koning Boudewijn; Mee eert het orkest, Filharmonische fontein, Podia op hun best... Waar zijn stem vangt de cesuur Op muzische vest Tot gister regend glazuur.…

grasveld onder groen en donkerblauw diagonaal bestaan wij tussen de kantines waarom ik toch niet met je trouw omdat hier overdag de jongens korfbal spelen die taal en dood in tijd verdelen -------------------------------------------------- Naar Clyde McPhatter, uit: 'De taal als blauw', 1977.…

De zomers speelden in Arcadië. Vlinders - in soorten die al lang niet meer bestaan - vlogen zenuwachtig en geluidloos in grillige lijnen langs de droge struiken. Soms stak mijn vaders donkere hoofd boven de duinpan uit maar altijd was zijn vlindernet te zien dat driftig gaten sloeg in schijnbaar niets, op zoek naar razendsnel onzichtbaarheid…

De slaaf ligt in zijn schrik gestold. Uit marmer lees ik keizers en de rijken. De lavapaden langs omhoog gestold, wil ik jouw naam op de hemel vergelijken. Er zijn slechts dieptes in dit gruis, fragmenten van verbannen muren, contouren van een kaartenhuis: de dood is zichtbaar in kwetsuren. Je bent er tóch. Bij het forum op de trap, dicht…

Soms droom ik alle muren leeg Geen tekst, geen regels op papier. Letterloos en zonder kijkplezier. Een huis dat in de tijd verzweeg, dat sterven uit de voegen drijft waar wonen niet beschrijft de woorden zinloos langs de wanden, maar dakloos de bestanden vervliegen uit het fundament van deze dode letters D en O. Een taal voor…

Lig stil en schreeuw me Zoek me, onder het kussen Beleef me, in je droom Kus me, alsof het klopt Verlicht me in je donker en zie mij…

Het voelt als neergeschoten worden en halfdood proberen weg te kruipen wetend dat de tijd je op de hielen zit Het is alsof je klaarwakker ligt te wachten tot je wekker afgaat die je nooit had aangezet Alsof je al snoozend vol motivatie het nieuwe jaar ingaat wetend dat een eendagsvlieg het langer zou overleven Het lijkt alsof de kaarsjes…

En we gaan geen meer zo laat in de nacht Doch het hart geen zeer en de maan schijnt ons zo zacht Voor dat zwaard geeneens schede Geen borst voor die geest Het hart verliest haar rede Maar de liefde zij geneest Als die liefde voor slapende dagen wakker wordt veel te snel Nooit meer dat wij elkaar zagen Maar die maan bleef even fel…

Een man in het Vlaamse Galmaarden die lang naar dit nieuwsbericht staarde lacht plotseling luid: ‘Leterme, schavuit! Of híj je ontslag wil aanvaarden!’…

Een postbode in Denderbelle stond trots op zijn werk te vertellen hoe hij dat nu doet: 'Awel man, ge moet die brieven ter aarde bestellen!'…

In de verte hoorde ik stommelgeluiden en naast zijn huis waren de goudkleurige bordjes van zijn edele buurman Boudewijn Büch zichtbaar verwijderd. Ik durfde Oek niet storen, ook al is hij een FB- vriend van mij. Al had ik graag eens de schrijfhand van 'Opwaaiende zomerjurken' willen vastpakken, het mysterie intact laten trok me meer.…

“ Het “einde” dient vooral te blijven waar het nu is, ik zal hem toch wel eens ontmoeten “ Boudewijn Buch…

Er is iets traditioneel te triestigs aan het Belgisch Koningshuis en wel: Koning Leopold II te fout (in WO II) Koningin Astrid sr. te erg (dodelijk verongelukt) Koning Boudewijn te jong Koning (19 jaar) Koningin Fabiola te gelovig (en 5 miskramen) Koning Albert II te promiscue (buitenechtelijke dochter) Koningin Paola te mooi (en ook te zwoel…

Groenten uit Balen geraken niet meer verkocht. Walter gaf het op. De cité verdwijnt voorgoed. De Brief blijft onbeantwoord.…

(voor Bernadette Gallis) Onder jouw lieftallige jurk van Laura Ashley verborg je een hunkerend lichaam, dat lief en zijdezacht langs de muren gleed, die van Boudewijn een muurklever maakte, een witte prins op een hobbelpaard.…

(voor Marianne Verweij) Als jongeling met lange haren wist Boudewijn Büch bij jouw gezin binnen te dringen, zwaar romantisch en verslaafd aan hasj en wijn, maar nog meer beneveld door zijn verwarde geest. Je had hem tekenles gegeven en sindsdien tekende hij het liefste jouw naakte lijf, als woelbeest, maar hij rekende echter nooit af.…

we lezen Remco’s Lamento hier nu langs het lange diepe water zien wolken die niet meer komen in Vestdijks Litanie huilen om Martinus’ verre wolken waarom moeder schreide het zijn oude verlangens we volgen valk en vlinder we horen ver verdriet herschrijven een bezonken Testament van Boudewijn en Bob alleen over de dingen die we…

hun schoentje marsepein en een citroentje (voor jouw ezel ligt het brood reeds klaar) Breng de groten - lieve Paus lieve Paus - zonder dat zij 't gissen laat het zachtjes glijden door de schouw - een klein beetje moed en een zoen van jou en vooral geef nonkel Jan nu zijn houten pijp dan krijg jij een zoen en jouw ezel ook jouw Boudewijn…

(voor Loan Son) Het was eerst 'Aan Rika' van Piet Paaltjens, waardoor de dichter Büch was geraakt en daarna zag hij jou in die trein rond Haarlem. Hij droomde jou al naakt en hij verdween in de zoetheid van jouw mond. Voor hem was jij zijn Rika en wilde hij het liefste met jou verpletterd worden door een aanstormende trein. Gewoon, omdat…

We zijn echt aan het doorschieten Als het gaat om de dreiging rondom Rutte Dat Haagse Raadslid voelde zich wellicht als Willem Tell Niet Rutte was zijn doelwit maar het appeltje Dat enorme irritante appeltje Waarmee Marc de natie wil paaien En de Christenen op de feiten drukt Ik zal echt alle liefde geven aan de mens Marc Maar de tijd van…

Een afspraak op 28 december zou ons het beste uitkomen Jij moet rekening houden met je vader, dus wij passen ons soepel en met mate aan Er is immers niet meer dan tijd, alle tijd Voorbereiding voor afscheid 2 Ben bezig mijn eigen begrafenis voor te bereiden en de liedjes zijn uitgekozen met pijn: De eenzame fietser van Boudewijn…

Van Gouden Bouk had ik nog nooit gehoord Een wielersporticoon van lang geleden... Had nog als knecht voor Bartali gereden... Met Middelkamp, met Schulte, enzovoort Ik heb er achteraf pas van vernomen 't Is weemoed waar ik net niet bij kan komen…

eerste vrouwelijke minister heeft valt israel de sinaï binnen terwijl in die oktobermaand ons zonnebloempje haar tiende jaardag viert een decennium later in de nacht van schmelzer struikelen cals en vondeling zien in ‘66 democraten het licht en viert in stralende herfstzon een bijna volwassen zonnebloem haar twintigste verjaring als boudewijn…