Alle inzendingen over bulderende

Bulderend water nachtelijke overval, één en zestig jaar…

Kaarten schuiven voort: bulderend gelach verbergt tartende spanning.…

natuur spoelt aarde bulderend vol met tranen verdunnend ons zout…

Bulderend witgekopte golven overspoelen het strand kinderen van de vloed ZEE…

Bulderend stijgt het vliegtuig, Maar de valk hangt stil Biddend boven zijn prooi.…

in deze nacht raast de storm onzichtbaar langs de heldere hemel de maan zilvert de bomen bulderen met hun hoge kronen een antwoord ik ben in een wereld vol muziek hoog boven mijn hoofd trekt een ver vliegtuig een streep over de maan naar een oneindige bestemming straks ben ik bij jou en samen dromen we in onze warmte over verre…

Ek skreeu vir die wêreld : “ Ek lief jou, ” oor ’n bulderende, vuurspuwende, vulkaan.…

Hoor ik je stem in zwoele warmte boven loeiende wind bulderende golven lach door koppende duin eindloos ruisende velden van liefde. Ga mee door ruisende velden saam weerstaan loeiende wind bulderende golven schuim waar lach klinkt achter koppende duin.…

een schot voor de boeg dan bulderen de kanonnen over de heide doffe ploffen symboliseren veiligheid oefening baart kunst zegt men dikwijls... laat de Russen maar komen…

Je warmt het zand ik til het hoog de zee ontstaat bulderend als de nacht haar deken slaat meeuwen in hun slaap zuiverheid smaakt naakt ik lief jou bij het opengaan…

Je warmt het zand, ik til het hoog de zee ontstaat bulderend als de nacht haar deken slaat meeuwen in hun slaap naakt smaakt zuiverheid ik lief jou bij het opengaan…

ALS EEN MUUR VAN WATER ONSTOPBAAR BULDEREND AFSTEVENEND OP HET VASTELAND ALSMAAR HOGER GEVAARLIJK OVERHELLEND UITEINDELIJK OMROLLEND ONVERMIJDELIJK KAPOTGESLAGEN OP DE KUST VAN ONS DROOMEILAND... (voor m'n ventje)…

nog éénmaal een gedicht geschreven over het bulderen van een laatste lach het galgenmaal tot het dessert verslonden zo nam ik een voorschot op het afscheid kwam er in de schemering van oktober de berusting in het ongewenst vertrek…

, als een ogenblik geleden, bulkt uit haar lijf - waar schuilt in huis de wind wanneer het bulderen begint een kind staat in de hoek stomp en overhoop je deed het alweer niet goed ik ga met mezelf op de loop -…

golven bepalen mijn zijn beukend geweld bulderend gedruis fluisterend rustgevend gedreven door een oerkracht en onzichtbare handen schier onbeheersbaar vormen zij mijn leven de zin ervan nog onbeschreven…

toch nog éénmaal een gedicht geschreven over het bulderen van een laatste lach het galgenmaal tot het dessert verslonden zo namen wij een voorschot op het afscheid en kwam er in de schemering van oktober de berusting in het ongewenst vertrek…

in schemerlevens hebben de bergen ogen alles is gehoord een liefde vergaat tot een hoopje stoffig as alles is geweest de inktzwarte klap het bulderende zwijgen alles is gezien de rivier vraagt niets in een nachtelijke stroom alles is eindig…

Effen, trekt het gordijn van zure waterdruppels dicht de wind steekt op het laatste blauw nipt aan de randen TL licht flitst de bulderende lach van noodweer schalt door de herfstnacht…

Gaan ze heel hard bulderen en lachen en zingen van: wij willen seks met mongolen. Tadam. Tadam. Die mensen bestaan.…

toch nog éénmaal een gedicht geschreven over het bulderen van een laatste lach het galgenmaal tot het dessert verslonden zo nam ik een voorschot op het naderend afscheid en kwam er in de schemering van een laat seizoen de berusting over het ongewenst vertrek…

zo wreed is de zee als ze bulderend haar woedende vloed tot aan de dijken jaagt waar ze stukslaat als het klappen van de zweep op sidderend vlees van beurs lichaam de zee neemt en verslindt paait en behaagt slokt op en ontlaadt zo veel is de zee…

Zijn stem weerstond de bulderende wind, het beuken van het water op de dijken. Geen mode of conventie deed hem wijken; soms wijze man, dan weer verwonderd kind. Hij spande muzikaal zijn regenboog. Ik drink een glas op hem en kijk omhoog.…

Pijn om niet te weten wat er gebeurd is Vragen stapelen zich op Antwoorden blijven weg Hersenen kraken Tot men hoofdpijn krijgt Om oplossingen te vinden Om rust te geven Een traan te laten vanwege verlies Maar om eens een lach te laten bulderen om dat er gevonden is.…

de oceaan waarover stormen razen maakt infrasone geluiden die wij niet kunnen horen de zeeman tuurt omhoog staart naar de wolken hij heeft oor voor de bulderende orkaan het zijn de vogels alleen die de stem van het water verstaan en vóór de storm landwaarts keren…

Tot de bulderende wind is gaan liggen, en ik mijn hervonden stem zal horen.…

Ik lig hier op een grasveld tussen drollen Ik lig hier op een grasveld in de stad Ik lig hier op een grasveld in de stad tussen drollen En ik luister naar het als een waterval bulderen in de verte Naar het als de donder donderen langs de horizon en ik bedenk mij: "Het is donderdag vandaag" Terwijl de auto's en de treinen, bulderen…

Vijf jaren te leven onder een bulderen geweld. De vrede is stilte die zijn doden telt.…

storm maar en bulder ongebreideld door het want touwen strak gespannen zeilen bolle wangen de mast houdt stand tot overdwars een lange roller de balans onderbreekt en onverwacht de mast afknapt de tuigage het begeeft stuurloos in de wind toch vol vertrouwen het casco is behouden…

Een Mirage raast over, laag op de nabrander, bulderend door mijn bier, op weg naar zijn zachte thuis? Mijn droom verdrinkt in zijn decibellen, het gesprek verstomt, sterft bijna.... Gelukkig borrelen bellen koolzuur nog omhoog in onze glazen en het gesprek herpakt zich als de herrie zich uit de voeten gemaakt heeft.…

hoger en hoger slaan de woedende golven door de Boca Inferno een duivels-aanschouw de bulderende kracht van wel duizend paarden werpen de schuimende zee tot ver in het blauw meeuwen verdrinken duiven slaan te pletter het gezicht van de schipper staat sober en grauw…