Alle inzendingen over einde zomer

Einde zomer- een vlinder vouwt haar vleugels. Voor dag en dauw staat de mist reeds in de file. Duinen- het helmgras wuift naar strandjutters. Oktober- een oudroze stokroos hangt haar kopje. Herfst hangt hoog in de kraag en vraagt om jas en sjaal.…

Halfoogst en reeds de eerste tekens van neergang, herfst en einde zomer maar plots vandaag een lichtgetover van kaarsjes, liederen en gebed. Maria, Vrouw verheven hoger dan zon en maan en sterrenrijk, Ge staat voor velen nu te kijk maar waart een onbekende, arme moeder.…

Het meisje opgezweept, muzikaal paard van een gedegen stal: ja mijn moeder en mijn vader ook jazeker als het raam open stond en de geuren van de klanken als grashalmen binnen kwamen zweven zo einde zomer… Het meisje moet van alles, om iedereen om kijkers en vooral om ouders die zo rusten op haar schouders.…

Doch einde zomer dreigt er groot gevaar. De vesters komen met hun motorzagen met bruut geweld het sparrenbos belagen alvast voor Kerst, dan is die klus maar klaar.…

Regen op ramen kou kondigt weer gevoel aan van einde zomer Wanneer tijd is gekomen dat het prachtige hemelsblauw vermindert waar de zon gezelschap krijgt van steeds meer verbeeldingsrijke wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing.…

De bloem is uitgebloeid De vlinder weggevlogen De laatste zonnestralen Schijnen ingetogen Over het vlakke land Bomen waaien kaal en Het strand is verlaten Je hebt het niet in de gaten Maar de dagen worden kort De wind waait in vlagen En een wolk stort Regen neer De hitte is verdwenen Dit is de laatste keer Dat ik hier zit Met jou…

hoor de wind mijn lieve kind luister bloemen fluister ruisen langs de bladeren van papier in mijn zomertuin van hier hoor de tinkel van gerinkel van de buisjes van metaal mijn zinnen aan een touwtje in de flonker van een vrouwtje hoor de tuinfluiter zingen de avond schemert kringen en kleurt de tinten rood als de zon traag vergroot…

De bloem is uitgebloeid De vlinder weggevlogen De laatste zonnestralen Schijnen ingetogen Over het vlakke land Bomen waaien kaal En het strand is verlaten Je hebt het niet in de gaten Maar de dagen worden kort De wind waait in vlagen En een wolk stort Regen neer De hitte is verdwenen Dit is de laatste keer Dat ik hier zit Met…

De zomer ontvlindert en fladdert op zijn laatste vleugels. De zomer hangt aan zijn laatste draad een spin klimt omhoog.…

Vallende bladeren Verkleurde bomen De zon blijft langer weg En de regen blijft maar komen De zomer zwaait vaarwel Er komen talloze bladeren voor terug En met een adem, een zucht Verwelkom ik de donkere, grauwe lucht…

Stralende noenzon Zomerse intensiteit Hier in eind april…

Er is een einde aan de zomer gekomen. De verdroogde blaad'ren ritselen aan de bomen. Ze vertellen hun verhaal, hoe ze van de zomer hebben genoten. Hoe de regen over hen heen is gegoten. En van de warmte van de zon die heeft geschenen. Maar de zomer die ging henen... En de koude nachten, staan hun nu te wachten.…

het is tijdelijk, elk jaar weer zomerse perikelen hebben besloten dat door vakantie nemende redactieleden de tent voor een maandje wordt gesloten aan het einde van woorden heeft men het tabblad net gedicht dicht de deur, voor niets vergoten mijn woorden waarvan ik dacht dat er geen eind aan kon komen…

nu dit seizoen zo voelbaar naar een einde glijdt de avonden zich lijken neer te leggen kom dan, juist dan nog in mijn late zomer en leef met mij bij dagen na een rijke bloei van de volledigheid…

De regen ruikt z'n kans De zomer sloopt zichzelf Als een dronken gokker Als een fiets die zichzelf de gracht in rijdt Kunnen we nog licht zien in een donker eind?…

Als het zomer is Dansen de meeuwen En later Later blijkt Eeuwig ver weg Te zijn…

Want nog enkele weken en het jaar is over zijn hoogtepunt heen, de dagen korten, het begin van het einde, de spankracht weg, het zich ontplooiende voorbij, ruimt plaats voor het zwaarmoedige, het decadente van de volle zomer. Eveneens: zomers met kleinkinderen op het strand.…

Je bent niet het sterven van zomer en warmte maar de geboorte van warme tinten in mijn hart je bent geen eind van ’t leven bedekt onder stervend blad maar het begin van hoop op het nieuwe licht.…

in zoele zind’ring waar water zijdezacht wacht fladdert een vlinder…

Hitte kun je met Hitte Bestrijden Dat is te benijden Ik kan er prima tegen Ik heb geleerd Om 2 lagen aan te doen Een voetbal shirt en een katoenen vest Precies die test Maar wel een korte broek Precies dat boek Denk later maar terug aan mij Want ik ben ik En jij bent jij…

Verstrengeld in warmte vertederd door armen het kriebelen van woorden zo waar ze raken mij diep van binnen. De neiging ontstaat om mijn geluk weg te geven - ik vind wel weer nieuw - weerstaat zonder twijfel de roep van verbondenheid waarbij ik speels een lach bezorg in de glinstering van jouw ogen.…

de septemberdagen hangen vol van heimwee na een hete zomer die nu naar zijn einde gaat de vakantiesfeer die ons nog even dromen laat al zorgt de naderende herfst voor rust en vree lange avonden brengen ons op een nieuw idee een ongelezen boek dat onze aandacht vraagt de septemberdagen hangen vol van heimwee na een hete zomer die nu naar zijn…

Lente, zomer, herfst, winter. Dag en nacht. Zo eenvoudig is alles. Geboorte volgt dood op; nieuw leven begint bij het eind. Het leven is eindeloos.…

het zuchten van de bomen kreunend in de wind de regen valt met bakken onaangenaam en kil het einde der seizoenen tijd voor een nieuw begin de dagen worden langer de grassen worden groener iedereen gelukkiger het is zomer…

op zomers plezier nog niet klaarwakker nog niet ...getuigd voor de vaart het is tenslotte nog maar eind maart De zeilen in het vooronder het roer roerloos Ik zie de rimpelingen van ongeduld in 't klare water.…

Een warme dag wordt aan het einde rood. Vrolijke stem: geestdriftige merel. Ik wou dood en ik kreeg hem. Drie eitjes in het nest bij de beek. Hoe kleiner wij, hoe groter de zomer. ------------------------------------- uit: 'Op de rand van de taal', 2001.…

Langzaam gaat het weer Naar regentijden De zomer neemt zijn keer Het was een eind rijden Vakantie is voorbij De winter staat weer voor Oppassen was het zomerdoel Alle kinderen zeggen in koor De oppas was heel koel…

Even nog en de zomer is alweer voorbij; de weemoed hangt roerloos in de bomen die stilaan bladeren loslaten, door de storm of de droogte, door de tijd of omdat het nu eenmaal altijd zo is geweest. De zwaluwen plannen ook nu weer hun verre reizen want hier is nog weinig voor hen te beleven.…

Meer dan vijftig zomers verder wil ik weer samen met jouw intens witte lichaam komen in Best Western Ennis. Jij op weg met je broer naar Amerika, ik een tussenstop naar Clifden, alleen. Je junkbleke broer trok mijn aandacht, op Ierse folk danste ik met jou.…

Zomer wordt het nooit zonder pioenen te bezingen, jou, mij, jullie en ook u, regen die ze schudt, ieder dol en dommer van de lente, terwijl schoenen, paraplu van die overoude droeve dingen bleven uit die tijden, nu wij zomaar en hoognodig mee met de pioenen moeten bloeien, doof en blozend en terzijde.…