Alle inzendingen over en verf

Ik schilder je in al mijn kleuren met alle verf die ik heb hier op mijn palet Ik schilder je blauw en een beetje groen misschien…

De natuur heeft geen verf nodig om te kleuren zij is mooi van zichzelf…

Vannacht heb ik mezelf Met het badwater Weggegooid, Ben roemloos Door het putje Gegleden - Nu ik wakker word Trekt meteen Het doek, Trekt meteen De verf, En begin ik Met grote vegen En kleine klodders De diepste emotie Weer te geven - En herken ik Mezelf weer In het handschrift Van de verf…

beetje verf…

wat is dat vraagt het meisje mijn ellebogen monsterend o dat slechte verf bladdert af…

anders kan met zwarte verf schrijf hoe je naar huis roeit naar jou en mij maar schrijf!…

schilder ik je voor het open raam Je lichaam verf ik op het linnen en laat mijzelf los in een zalige fantasie Het genot vult mijn gedachten telkens als ik je schilder en zie……

in pastel verf ik jou met meer kleur dan met of in zwart wit getekend lijk je schoner maar dat lijkt dus maar zo…

Als al dat eens normaal was raar is Schilder dan met woorden, rijm met verf Praat dan met schrift, schrijf gesproken Maar doe het zachtjes, zodat iedereen je hoort.…

Als ik een lied op papier kon zetten Jouw kleuren kon beschrijven, in alle coupletten dan raakte ik nooit klaar Waarom verf je steeds je haar ?…

verwilderde tuin schildert zonder verf en kwast een feest van kleuren een schitterend meesterwerk van wonderbaarlijke Hand…

min de geuren verf de kleuren geniet de bloemen van het samenspel tot honing aan toe ik slinger wel…

Geen woord spreekt een vluchteling over vijand en bezetter niet eens één letter alleen staan voor een onzichtbare poort oude bomen om de hoek hebben destijds alles gehoord niets over dood en verderf wij schrijven woorden geboren uit gedachten en planten ze met verf…

Een nieuw likje verf alléén zal altijd onderliggende scheurtjes blijven vertonen.…

vaak kwasten penselen randjes verf tot eenmalig ongekend geluk waar verf onopzettelijk pigmenten raakt die altijd al contact hebben gemeden die nu onbekende kleuren laten zien in een onvoorspeld schitterend vermengen dat zijn de kleine wondertjes die zich op het witte doek in alle stilte manifesteren er zijn geen tweede…

De verf waarmee het leven mij schminckte verbladderde tot het meer steeds minder werd.…

Slijten moet het Zeggen ze Tot op de draad Tot op het hout Met kleurige verf Bedek ik daarna De kale planken En spreid er een nieuw kleed op.…

een misstreven om met kwast en verf het volmaakte van realiteit vast te leggen hoe hard ze het ook probeerde er was enkel haar eigen wereld die op het doek verscheen…

Versluierd zet hij zich in de verf. Kunst is zijn enig bindmiddel met geluk.…

je was mijn clown deed mijn ogen glimmen gaf mijn leven zin nu verf je nog steeds je gezicht maar kleurloos van mij mag je afschminken want ik zie de lol er niet meer van in…

kon dichten ze vond het leuk en vroeg met wat voor verf doe jij dat dan wanneer ik dicht dan doe ik dat met stopverf zei de man…

neemt de hand mee naar warme stranden schade en schande verrijken zich met ervaring handen nemen het ongeschreven boek mee naar zee verf neemt gedachten mee naar onverwachte diepten.…

Verder dan de verf ben ik niet geraakt. De verf is haar vlees geworden. Haar vlees was moeilijk zoals alle gras. Ik wilde dat het zienderogen zong. Ieder treurlied dat het aanhief kreeg mijn kleur. In mijn duizend kleuren heb ik hetzelfde gezocht.…

vogels vliegen m’ n hoofd af en aan met berichten dood en verderf in volle pracht als ze gaan maar rood van bloed terug door menselijke verf…

met onverzonnen kleuren verf ik de dagen anders dan waar ik om gevraagd heb sombere wolken proberen gedachtes te overschaduwen, toch ontspring ik die dans ternauwernood er gloort iets aan de horizon…

de tubes liggen half leeg geknepen naast schroefdopjes deze verf heeft vele kanten ze dekt het wit of laat zich doorzien in dunne, gladde lagen een mengsel van poeder en olie dat in droogte vergeelt…

een rij toegedekt door stof en vergane tijd deze schuur leeft in alles wat ooit was en nooit meer proef ik zo puur de betekenis die kleeft aan het gemis van hout, smeerolie en verf…

als ik in eigen woorden een schilderij moet maken dan kies ik het zelfportret van het palet van mijn gemoed gebruik ik uitsluitend de tedere tinten omdat ik toch (O...ijdelheid) een beetje voordelig uit de verf wil komen…

het lied bruist van passie vuur op haar podium viert kunst hoogtij mensen zijn blij op een plein ondersteboven in de verf vaart een schip voorbij de rivier blaast zijn stoom af…

Ze viel op z'n erf in de vijver met verf en ze bleek na geborrel verzopen. De kunstenaar voelt zich genomen: eens was ze de vrouw van z'n dromen. Nu heeft-ie berouw, daar het lijf van de vrouw niet zo goed uit de verf is gekomen.…