Alle inzendingen over gaai

Eens, tussen karekiet en kraai Streek er een felle Vlaamse gaai Op Sint Franciscus’ schouder neer En schonk hem fier zijn schoonste veer Franciscus blijkbaar erg vereerd Had daags voordien wat Vlaams geleerd En zei: ‘Ik dank u goede gaai! Ik vind uw veer bijzonder fraai!’…

OVER EEN VLAAMSE GAAI In Heerlen zat een Vlaamse gaai te pikken in een kersenvlaai. Men vroeg het dier in dit verband: dineer je vaak in Nederland? Nee, zei de gaai, ‘k ben maar aan ’t dwalen, maar liever hier dan bij de Walen.…

Was ik een Vlaamse gaai Ik liet mij zo niet noemen. Er is geen veertje Vlaams aan mij Wat wil men hier verbloemen? Garrulus glandarius is mijn naam Oftewel voortdurende krassende eikelzoeker. Altijd gewaardeerd als gast Welkom als vaste bezoeker. De stamvader van de gaai Is niet toevallig de papa-gaai !…

Zomer lang jaloers op vrijheid van de Gaai, die huist in bladerdek - herfstblad, zeilend op de wind mag zich even Gaai voelen.…

Er zat eens een gaai op mijn tuinpad, die al snel tot zijn kruin in het bad zat. Door het gespetter met zijn kuif raakte hij een trage duif die het tortelen vergat en van kop tot teen erg nat nog wat zaadjes van de erg doorweekte grond at.…

Wie zorgde ervoor dat je uit het nest viel, opgepakt werd en bij je poot in de kersenboom gehangen? Hoelang heb je getracht te vliegen? Je noodlot: te kleine vleugels voor te grote zwaartekracht. Je fladderde tot in het zomerse late donker van de nacht, verschrikkend en verschrikt. Toen werd het stil. Zachtmoedig streelde tijd de troost…

de blauwbeige gaai snoept van te vroege bramen herfst in augustus…

Orca van de lucht stort zich als rode baron op een Vlaamse gaai.…

Twee Vlaamse gaaien hoog in de boom in duel wie er paren mag…

een Vlaamse Gaai is ons geboren hij peuterkleutert in de tuin er zitten donsjes rond zijn oren waardoor zijn toekomstkleuren gloren van hemelsblauw tot donkerbruin…

Een West-Vlaamse gaai uit Oostende Bijziende met twee linkerhände Dacht ik dicht er niet één Maar wel honderd-en-één Uit hetzelfde hout: Niets dan ellende...…

Ik beheers natuur schiet die gezond was de uitleg op mijn vraag hier wees hij op zijn hoed een zelf geschoten gaai even naar binnen en weer terug ging ik kijk is wat ik zei dit wil ik laten zien ik schoot de jager en werd wakker jankend rende hij nog weg uit mijn droom…

Er bloeien veel sneeuwklokjes de waterwilg zet katjes uilenballen onder de conifeer De krokussen zijn uitgepikt door de reeds baltsende mezen die hoge pootjes sexy vinden Vlaamse gaaien schreeuwen de zangvogels stuiven uiteen het is oorlog in de tuin -------------------------------------------------- uit: 'Ommekeer' (in Verzamelde…

nu eikels knappend in hun vrije val zich naast de beukennootjes wagen is de zanderige allee van rode beuken en van zomereiken een losbandig tafereel eekhoorntjes rennen met grote ogen lange tenen gepluimde oren spichtig door de dreef een Vlaamse gaai scheert magistraal als een schietspoel door het lover heen…

De ochtend kruipt uit z’n schulp Mistflarden flaneren Gaaien dineren De zon vraagt om hulp Betoverende dwaalsferen De heide zo stil Een innerlijke ril Met ferme stappen doormarcheren Het schemersilhouet van een ree Een onschuldige blik Je toestel zegt klik Ogen koesteren en het maakt je gedwee…

verankerd in gevederd bestaan, dat waren ze, de kraai-achtigen, de gevleugelde zwarte ratten, ze pikten niets en alles alles was voor niets, de parkiet introduceerde zichzelf weggevlogen uit gevangenschap met een groene boodschap ka, kraai, ekster, raaf en roek en ook de vlaamse gaai betreuren deze bio-overval zo groen hadden ze het nog…

herfstbomen kleuren de wereld opgetogen en frisse wind troost mijn melancholie paardenkastanjes tonen hun scherpe stekelbast ganzen draaien warm zonder grenzen, zonder last spinnenpoten rusten in een dradenwiel een piepklein muisje sjouwt wat takjes in een hol de veren van de Gaai zijn warm en puur hier in een veld van stilte beleef…

de tijd is de wind die blaast en uitsterft in donker water een gaan zonder terugkeer het onoverwinnelijke valt uiteen een gaai vliegt krassend langs de takken uit het ijzer dwarrelen vonken neer het geruis van koude populieren een zwarte sluier strekt zich uit over de aarde en bedekt haar met bitter as uit de wolken kruiken gevuld…

De ochtend schijnt In stralen tegemoet Bekomen van buien Met visuele mijmergloed Vredelievend schouwspel Het weer toont eerherstel Zonlicht als vriend Zo langzamerhand dik verdient Droge wandelschoenen aangetrokken Vogels die je naar buiten lokken Rode dennenstammen ontmoeten met zonnegloed Hakkende spechten hoorbaar in overvloed Gaaien…

Gaaien krassen. De lucht is blauw. Boterbloemen bloeien. Voorbij het pad verschijn ik weer alsook de schaarse auto's. Een haan kraait honden blaffen. De stilte blijft de lome traagheid van zomerdagen lang geleden. De zomer rekt zich uit tot in november.…

Je hebt je bewezen in een volmaakt wezen, gekleed of naakt, ik weet niet wat me het meeste raakt, een schoonheid, de eenvoud van het ‘ zijn ’, verleidt mij tot stilte, dieper dan al de kleren van de pauwen in hun drachtige veren, zich uit als alle vogels te samen, in vrije vlucht van bonte specht tot Vlaamse gaai, veel herken ik niet…

je tuin een levend schilderij in de klimrozen hangen pinda’s voor de mees en de verwilderde parkiet maar de vlaamse gaai zie jij daar liever niet die veelvraat is brutaal je rozen doen het goed de rododendron ook beide in diverse kleuren en de pas geknipte haag vormt een gladde kraag bijna op gewenste hoogte om jouw favoriete plek…

Terwijl een gaai pikt in vergane noten en Hydrometra’s Jezus imiteren, (ze roetsjen over ‘t water op hun poten) zie ik de zwaluwen door ’t luchtruim scheren. De reiger is bij voorbaat al aan ‘t smullen en onderwijl de afstand aan ‘t bepalen van hem tot aan de donzig gele pullen, die weldra door zijn hals zijn maag in dalen.…

kleuren strijd op mijn terras pronken wie de mooiste was rozen rood uit groene stelen drie witte ranke stoeltjes op gemodelleerde stenen een roodborstje op de stoelkroon de Vlaamse gaai uit de dennenboom madeliefjes en boterbloemen laten de insecten zoemen een merel is geland op het ongemaaide grasland een dikke duif zit te…

Roffelende specht krijsende kraai brutale gaai koerende duif zingende lijster tsjilpende mus staccato koolmees welluidende winterkoning virtuoze roodborst merel gezang vogelorkest lentesymfonie kijk luister, leef voorjaar.…

Roffelende specht krijsende kraai brutale gaai koerende duif zingende lijster tsjilpende mus staccato koolmees welluidende winterkoning virtuoze roodborst merel gezang vogelorkest lentesymfonie kijk luister, leef voorjaar.…

Na de regen ging ik met mijn broers veren zoeken, vooral van Vlaamse gaaien en die staken we dan in grote aardappels. Bij de beste bakker van Ommen kregen we een hoorntje softijs met chocolade en snoepspikkels. Diezelfde bakker verkocht ook de heerlijkste supervlaai van ons land. O ja, op die ijsjes zat ook nog slagroom!…

een Vlaamse Gaai vliegt naast zijn vleugels, prikt en graait naar de kleinen maar lonkt liefelijk naar de groten. ik jaag hem naar De Zevende Dag. en de zon straalt haar licht als lichte zeden over mijn tuin van heden. ik juich en spring en ren en zing en hoop dat de buren niets zien, niets horen.…

Wie belicht nú simpelweg de lelie, lis en roos de boterbloem, de bosframboos de heide, groen en gras de vlinderstruik, het struikgewas Wie bezingt nú simpelweg de vlinder, vlieg en mier de watervlo, de regenpier de lijster, spreeuw en kraai de roepie-roepie, vlaamse gaai Wie omlijst nú simpelweg het wonder, land…

Wanneer de zwarte merel zingt het roodborstje de dag uitzwaait de leeuwerik weer kronkel wormen vindt en de gaai weer op haar vlaams graait twee opgewonden spechten onder bomen dansen groepen kauwen het grauwe asfalt bezitten groenlingen massaal schreeuwen om herkansen en bosjes sneeuwklokjes niet meer witten als het zonnetje zich aarzelend…