Alle inzendingen over ge-eerd

Verstokte rechtse rakkers als Van Eerd En Huffnagel en Barneveld verklaren: Wij hebben ons uit pure angst na jaren Toch tegen onze VVD gekeerd Nu men ineens de lijkzak dicht moet ritsen Van zo verdacht veel liberale Fritsen…

Voor tonnen zat er in zijn frigidaire, Maar toch zit Frits van Eerd er warmpjes bij. Die Jumbojongen adviseer ik dit: Een wasmachine wast nog beter wit.…

er glansde vreugde op de Dam ze sprak uit ogen, open naar de hemel en men eerde blij de vrijheid een geweerloop blonk zijn koude staal stonk zwaar en schoot een vloek over de mensen uit in elke ruit rondom spiegelde het kwaad…

De eerde doomt, de biezen leken van de vroege morgenbrand, die, in 't Oosten opgesteken, bijt in 't baardig weideland.…

Van Eerd die kan het racen nog niet laten, hij kent zijn Jumbowinkel als zijn broekzak, het hoofd zit vol met schema’s van circuitjes…

Was fan van motor- en van autosport Werd in een crimineel circuit gezogen En is toen ernstig uit de bocht gevlogen Waarvoor hij nu terecht veroordeeld wordt Zijn hechtenis kan hem wellicht niet bommen Waarschijnlijk hield hij vroeger al van brommen…

Zijn levenslicht was snel gedoofd Hij viel te hard, verloor zijn hoofd De beul zei, toen hij 't schavot verliet Je bent half broer of je bent het niet (ter herinnering aan de executie van Barzan, halfbroer van Sadam)…

ik was de linde toegedaan maar eerde ook de beuk en in min was ik met de eiken en 't overspel bracht mij naar de wilgen waar ik mij beknotte toen zij hun kronen streken. maar in nam mij de waardin die achter 't knotveer dranken dreef.…

De spijkerbroek die ik zoëven zag zo goddelijk glad rond je billen lag heeft mij toch wel bewogen Verlangend ontvlood mijn mijmerende mond 't wijfelend woord dat geen mens verstond als dat toch eens zou mogen Ik eerde schoonheid nooit gezien hopeloze honger, naar wat misschien ook smeulde in jouw ogen Maar momenten vergaan in eeuwigheid…

Ze bleef daar liggen met haar ogen dicht niet wetend hoe te beginnen met wat door geen van beiden ooit eerde was verricht.…

lang, heel lang geleden hadden vrouwen zeggenschap mannen eerden hen als draagsters van leven vroede vrouwen heelden ziektes met doorgegeven wijsheid en kennis van kruiden mannen behoedden hen langzaam, o zo langzaam moet oude pijn genezen éer Goden met Godinnen dansen zal zonlicht nog vaak ondergaan…

het goud, het schoonste der metalen, Schoon 't alebast, en 't luchtige kristal, Schoon is het licht wanneer de zon gaat dalen, Schoon 't elpenbeen, en 't rozenrood koral, Schoon is de mei met bloemen zonder tal, Schoon is de zeeg' met haar bekranste zweerden, Maar, die de kroon moet dragen bovenal, Schoon is de vreê, de schoonste op der eerden…

De mooie esdoorn in de herfst van zijn leven op en top kleurrijk…

Op een voetstuk stond hij Zijn leven lang geëerd Zo goed was hij, en zo geleerd Met prijzen overladen Door het leven gegaan Tot aan zijn dood - Toen zijn de prijzen Met hem het graf in gegaan…

Ik ben oud, ik maal niet om onsterfelijkheid – ik wil weer jong zijn!…

water dat vele jachten in haar schoot achterliet al werd hij mistroostig toen zij hem verried en hij de klos was in haar groots theater het verlangde podium verkreeg hij nooit ook niet toen hij zijn zeiljacht dirigeerde langs de lange kust, het klif en de platen door haar sluwheid geraakte hij berooid en vergat wie zijn vakmanschap eerde…

het zijn de muzen niet die je vermorzelen en voor de beroepsziekte van veellezers, de bijziendheid heb ik je voldoende en vroeg genoeg behoed het zijn de letters niet die jou het licht uit de ogen steken weet je nog hoe ver we keken over het veld waar vossen in het vroege zonlicht samen kwamen je zou kunnen kiezen voor de nieuwe taal, mijn…

de aarde wordt licht de stem van de zwaluw roept 'wat is nu uw weg?'…

langs de sprookjeskant ongeziene feeën en kabouters liepen daar gewoon hand in hand in een overkoepelende dimensie scheen de zon zijn twee halo’s er waren mensen maar hun aanwezigheid was op gasten niveau zij domineerden niet maar schouwden toe met bewondering hoe alles ging leken passanten in een wereld die samenzijn eerden…

Mar dichtebie de grote eerde, achter dit ogenslag ne zee vòn tied. Zjöl iej vuurzichtig wjaen? ---------------------------------------------------------------- Vertaling van het gedicht van Adriaan Morriën ‘Afscheid’ (zie link) door mij vertaald in een Saksisch dialect.…

Gezoet/Vrouw had ooit missie Terwijl de wereld/Rondom haar in oorlog sterft Zwelgend in een toestand van/Onomkeerbare Feiten door liefde gecre- eerd Behept met diepgeworteld zelfrespect Leeft hij de wereld/Ademt haar liefde Terwijl de globe/In grote crisis verkeert Mensen voelen de hitte Daar verbindingen Onderling gekoesterd worden…

las ik 'Het vooroudergevoel', ter hand gesteld door drie geleerde broeders, over bet-overgrootvaders en -moeders, de dagen tellend zittend in hun stoel die kenden Onze Lieve Vrouwedag Maria Hemelvaart en Paulusdag en vierden Heilige Joachimdag - dat hóórde bij het vooroudergevoel maar ook al leefden ze van dag tot dag hun ouders eerden…

De tijd leek tergend langzaam te verstrijken Toen Facebook plotseling een storing had Men wist niet wat te doen. TV gaan kijken? Of in paniek naar Twitter uit gaan wijken? Het bleef nog lang onrustig in de stad Het lijkt inmiddels al zo lang geleden Dat dagdeel dat er niet werd facegebooked Het was een barre crisistijd. Maar heden FB't men…

Herinner hoe we ontstelen het hart in dat intense voelen haar eerden aan welvingen, om rondingen van dageraad, bij zacht licht intens donker, dat te bedoelen inzicht van welkom. Ze liet mij haast identiek en steeds meer naakt, ik, ik ben ik spiegel mij in weinig. Ik was aan en af als zij, weet niet waartoe, hoe vol.…

Of eerde ik niet genoeg uw macht? Beheerst gij niet genoeg mijn zinnen? Och, spaar die praal, mijn liefde een hoon: Gij maakt wellicht u meerder schoon, Maar nimmer kan ik u meerder minnen.…

Gentlemen, geëerd-geleerde gasten Gelukkig grotendeels gevaccineerd, Grandmaître des gendarmes, gastheer Gaston - Geleend gilet, grof geld gewend, gerant In generaties generieke genen Goudeerlijk, genereus, gentil gezant - Geen goor getatoeëerd geval (genant!) Geniet gratificaties (grand garçon!)…

Zoals bij 't sneeuwen die vlokskens, verveerd, weiflend en trage vallen op eerd, zo moeten alle gedachten van ons, van uit de hemel van room en dons, dalen op aarde waar alles dooit wat sneeuwwit en droomrig de dingen vermooit.…

Toen hij zichzelf bezag met ogen die niet konden liegen en de kunst van het bedriegen ook niet verstonden bedacht hij dat hij op sterren voer en niet op bevoegd gezag. Hij landde ergens maar vraag hem niet waar of waarom. Er woei een wind die hij niet kende er waren steigers die hem ontstemden en water dat vrat aan zijn enkels. Dit…

Zo welkom als de bie, die, aan 't ronken, wijl de last wast, terug met heuren buit uit de velden rijk beblomd komt, zo welkom zijt ge mij, gij, wanneer ge mij verzet met hetgeen uw zwervend vlerk- werk, al vliegen achter 't land, vand: mijn hoppelend herte klopt op 't aanhoren en 't verstaan, aan het ruisen van zijn stem…

Herakles bood het volk bescherming, veiligheid, voorspoed en veel mooie mythen; Hellas eerde Herakles als held. De Olympus was helaas verdeeld tussen Zeus zijn zegen en Heras vloek. Giganten vielen aan, de goden beefden: zo’n dreiging was nog nooit vertoond.…