Alle inzendingen over helderblauw

Groene bladeren kussen het helderblauw meer op en top zomers…

slaap zacht mijn geliefde vannacht in deze blauwe nacht in deze helderblauwe nacht mijn teerbeminde zal ik zacht terwijl jij slaapt bloemen blauwe bloemen terwijl jij slaapt mijn geliefde teerbeminde in deze heldere nacht in deze laatste nacht in deze laatste heldere nacht in deze laatste helderblauwe zachte nacht voor jou mijn teerbeminde…

stralend was je lach toen ik nog even de wolken donkerde die ik bij me had gooi maar open zei je zachtjes met een helderblauwe stem waarin de zon al scheen in onze ogen blonk het snel oplossende vermogen dat alleen de lente kent ongeremd in bloei…

zonder jou, voel ik mij in rouw zal de zon nooit meer zo helder schijnen de lucht zal nooit meer hemelsblauw zijn zonder jou geen warmte, geen verblijden zonder jou, voel ik mij in rouw worden mijn dagen donker als de nacht zonder vogelzang, zonder bloemenpracht Zonder jou geen lentedag, geen zomernacht zonder jou, voel ik mij in rouw…

Geef wat licht, dat straalt naar armen En wat lucht in helderblauw Nooit een wolk..., maar heb erbarmen Altijd zon, aan man en vrouw Dat zal voorts jouw pad verwarmen En jouw gang ontzien van kou…

bergen beroering in een helderblauwe hemel ontstijgen het hart van de aarde zuivere ruimte adembenemend uitzicht stenige bodem doorsneden met riviertjes leven omgeven door zeeën rust ik visualiseer de schoonheid…

geboren regenbogen aanschouwen het licht waar hemelszuiver langs de kaders schicht helderblauw onder rood geel vuur het prilste verschijnt op dit aller uur enkel schoonheid kent haar diepste rust aan de stilte van de kust…

Op zo'n dag als vandaag kan het niet fout gaan Vandaag is mijn dag van geluk Op zo'n dag waarop ik omhoog kijk naar de zon en de vogels en naar kleine witte wolkjes in een helderblauwe lucht Op zo'n dag als vandaag kan het niet meer stuk.…

De vliegende start vind ik in de schittering van jouw helderblauwe droomogen. Zo reik ik snel naar de tropische tuin waarin ik je mag minnen. Jij verzet je niet en reist me stralend achterna…

onbeweeglijk als stilstaand water van een meer wisselend als het weer van inktzwart tot helderblauw van spiegelglad water tot plooibare rimpelingen kleverig warm stroperig bijna flikflooierig snijdend scherp koud bewust van de diepte onder je als koele zijde zo nu en dan waar je overheen glijdt door land omringd…

n blauwe lucht waarin ‘n berglandschap van lobbig geklopte room aan de horizon een eiland van grijs zand voor het eiland helderblauw water en daarin een stoel een stoel in het water niets meer niets minder en toch is de stoel zoals hij daar in het water onder de blauwe lucht met wollig witte wolken meer dan een stoel veel meer…

Het aardse was je ontstegen die nacht toen rivieren buiten oevers traden jij met natte voeten hartelijk afscheid nam van ons satijnen lakenspel: We hadden niets meer om over te discussiëren geen meningsverschillen geen hemel en geen hel alleen jouw helderblauwe ogen en die weemoedige oogopslag die een droom deed vermoeden.…

Uit geluid van taalgebruik is in een onbestemd verleden uit liefde voor Moeder Aarde de behoefte om te zwijgen ontstaan in de stilte die daarna is blijven hangen deed de mens zijn kleren uit uit liefde voor Moeder Aarde en ging voortaan naakt door het leven onder het helderblauwe hemelfront allemaal tegelijk in blote kont.…

Helderblauw verdronken water mag ik met je mee in het diepste van mijn zinnen over de zwoele zwijgende zee stromen wij samen door kolken verborgen geheimen die ons meenemen in gedachten stromen uit donkere nachten de weg die wij banen, weg uit droomloze paden uit de bodem van de diepte de spiegeling voorbij…

Kleine vogel in je kooi Zou jij niet willen vluchten Heerlijk vrijuit buitelen in Helderblauwe luchten Kleine vogel in je kooi Zou jij niet willen vliegen Bessen plukken uit een struik Op een takje wiegen Kleine vogel in je kooi Zou jij niet willen zweven Gedragen door de wind Zoals je hoort te leven?…

Zwevend naar de hemel door de helderblauwe lucht waar de sterren zijn verdwenen, aan het daglicht ontvlucht. Maar gelukkig ben ik niet naar de wolken gevlogen, ik lig veilig in je armen en ik kijk in je ogen. Ik voel me heel veilig en tevens heel vrij. Dat maakt me verliefd, gelukkig en blij.…

Eenjarige plant met een hart van diep donkerbruin Bekleed met franjes gelijk een fonkelend bladgoud Helderblauwe hemelen rondom zijn bloeiende kruin Als de menselijke geest die vrij is van gedachten Warme winden hebben donkere wolken weggeblazen Diezelfde wolken zullen nooit meer wederkeren Aan de Zonnegod behoort al deze roem Want hij schiep…

wat me al dagen belaagde leek opeens vervlogen toen ik zo licht als een veer door het warmend geel van volgroeide zonnebloemen werd opgenomen bijna dronken in het groen van parelend gras boven water kwam en wat me bedrukte plots verdwenen was terwijl ik naar ‘t weidse van helderblauwe luchten staarde er 'n vleugje vertrouwen…

Als een felle zomerzon aan een helderblauwe hemel. Je straalt. Zoals je altijd deed. Met je mooie vingers glijd je langs je prachtige lange, blonde haar. Ik kijk naar elke beweging. Ik volg elke handeling. En jij blijft glimlachen. …………………………………………………….…

Wanneer ik je handen pak met de mooiste gebaren zal ik je kronen tot koningin der tedere gevoelens van liefde Je ogen zullen weer prachtig zijn als helderblauwe zeëen waarin ik voor altijd zou willen verdrinken Als ik je stem hoor, vol van de puurste liefdevolle momenten wil ik de wereld aan je schenken op m'n knieën, als je wilt?…

zag de regen vallen in het donker van je ogen nog kierde het lichte blauw een stukje hemel in het grauw het opklaren is achterwege gebleven jij kwam steeds meer in het nauw het was innerlijke kou die je verkilde waardoor je ook in warmte rilde in professionele handen kwam pas je herstel ik heb je weer zien lachen in je helderblauwe…

zoals het langzaam – onderhuids - naar binnen kruipt, het koelere het warmere, dat lucht en kleuren nalaat boven in een boom heerst nog wat zomer, stervend in haar ademnood groot gebarend naar de hemel, helderblauw nog zonder dood dan de blaadjes, klein en teer ze geuren nu allang niet meer, maar geven alles prijs het is de zwaluw,…

Sereniteit in de atmosfeer En de herfst intrigeert In helderblauwe luchten En dan weer in wat zuchten De tijd van overdenken Paddenstoelen die je wenken Herfstbladeren dansend in de wind Een mistwandeling bezint Herfstluchten in de heide Langs een boswal met een weide Een dampende sprengbeek De gedachte die de situatie telkens vergeleek…

Jouw helderblauwe ogen lijken nooit iemand te hebben bedrogen - zuiver Russisch goud, het aardse zout - door een fijne geur beneveld. Uit jouw roze krullende mond komen de woorden afgerond met soms een wilde bries, een verhaal uit een duister verleden, dat een schaduw werpt op het heden.…

Wolken kussen zachtjes de sneeuw tussen donker broos hemels steen helderblauw koel slapend water betoverend diep groen eromheen Fabelachtig mooi stuk natuur door weer en wind gecreëerd droomland en paradijs tegelijk hier zijn ooit engeltjes afgemeerd Mijlenlang zal ik ooit tijdloos reizen in de duisternis van het machtige heelal om te…

Een nieuwe fase zal er heus wel komen: De vorst slaat echt wel op de vlucht De warmte zal dan binnenstromen Bij maan en helderblauwe lucht Een nieuwe fase zal er heus wel komen: Nog zijn de wolken zwart helaas Daar valt nog niet aan te ontkomen Maar straks is weer de zon de baas Een nieuwe fase zal er heus wel komen: De bloei staat weldra…

wanneer woorden tijdloos lijken zich warm weken op witte rotsgrond lente als oogst wordt binnengehaald met helderblauw en hoog plafond dichtbij en in de vertevloed van de ochtendmeeuw die zilver, haast als licht, uit mijn ziel tevoorschijn komt begraaf me dan en alleen dan in het geluid van de zee hoorbaar tot in vele andere levens…

herhalingen in het doolhof van bestaan zoekend naar de allemooiste dagen ik vond ze waar ik het niet verwachtte terwijl ik verstrikt was in mijn eigen vragen maar die dingen lijken niet meer belangrijk wanneer mijn adem gelijk loopt met die van jou en er is geen betere manier om dit te zeggen dan met de geborgenheid van inkt, zwart of helderblauw…

Ceratostigma is een halfheester Een soort centaur, half mens en half paard Helderblauw gebloemd en in de herfst Het blad roodkoper minstens tot half maart De caryopteris kameleon Komt voor in blauwtinten die variëren En Vincent soms deed hyperventileren De clandonensis is darkviolet En de incana is violetblauw Maar in praktijk zie je…

Helderblauw is de hemel De aarde in jeugdige dos, En het bontste gewemel Speelt in 't luchtige bos; Ach mijn hart is een droefheidsbron, Nimmer straalt er de lentezon. Waar 'k mij wend, is er leven Ener bruisende jeugd, En het vurigste streven Naar de vluchtige vreugd.…