voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.050):

in het hoogtij van het licht

wanneer woorden tijdloos lijken
zich warm weken op
witte rotsgrond

lente als oogst
wordt binnengehaald
met helderblauw en hoog plafond

dichtbij
en in de vertevloed van de ochtendmeeuw
die zilver, haast als licht, uit mijn ziel
tevoorschijn komt

begraaf me dan
en alleen dan in het geluid van de zee
hoorbaar tot in vele andere levens

en de denkbeeldige verhalen
waarin ik tijdelijk wonen zal, op weg
naar bevrijding

op weg naar verborgen genezing
en dat wat mij beweegt, steeds dieper
in de ruimte

de roep van jou

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 4 juni 2010

Geplaatst in de categorie: psychologie

in het hoogtij van h

1
2
3
4
5

4.3 met 18 stemmen

399

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

marije Hendrikx, 15 jaar geleden

begraven in het geluid van de zee, kom ik je tegen en raak je me aan.... wat is dit weer prachtig....

Lijda , 15 jaar geleden

Kerima, je raakt me tot diep in mijn ziel, de weg naar verborgen genezing, zo mooi verwoord, een prachtig gedicht!

annabel, 15 jaar geleden

Hoogtij van beelden, waarin de lezer meegevoerd wordt, als naar een feest.

Hanny, 15 jaar geleden

Begraaf me dan en alleen dan in het geluid van de zee...dit is een prachtzin, het eeuwige ruisen in oneindigheid. Geweldig mooi gedicht Kerima.

mobar, 15 jaar geleden

Prachtig, nee prachtig subliem, diep voelbaar gelezen.

pama, 15 jaar geleden

Het licht brengt ons nieuwe wegen,waarin we dieper in onszelf mogen kijken en naar de omgeving.
Heel mooi Kerima.

Coby Poelman-Duisterwinkel, 15 jaar geleden

Ontroerend mooi!
De titel is ook zo mooi en doet het gedicht alle eer aan.

Geef je reactie op deze inzending: